te gast bij Wim Helsen, Lieve Blancquaert
met een fragment uit 'Is dit een mens' van Primo Levi

Wie doodt is een mens. Wie onrecht doet of lijdt, is een mens;
geen mens is hij die elk gevoel van grenzen verloren heeft
en zijn bed deelt met een lijk. Wie heeft afgewacht tot
zijn bedgenoot klaar was met sterven om hem een stuk brood af te nemen
is, ook al heeft hij daar geen schuld aan,
verder verwijderd van het model van de denkende mens
dan de primitiefste pygmee of de gruwelijkste sadist. 

Is dit een mens, Primo Levi

De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
Blancquaert in gesprek met Helsen,
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a40/ 
09min46 



Over Lieve Blancquaert : https://nl.wikipedia.org/wiki/Lieve_Blancquaert 
Over Primo Levi : https://nl.wikipedia.org/wiki/Primo_Levi 
Over Se questo è un uomo - Is dit een mens 

Het verhaal begint met aanhouding van de dan vierentwintigjarige Primo Levi in december 1943.
Samen met zeshonderdvijftig andere Italianen wordt hij op transport gesteld naar Polen.
Tijdens de vier dagen durende reis in de goederentrein gaan de deuren niet open.
Telkens wanneer de trein stilstaat roepen de uitgeputte reizigers om water, “al was het maar een hand sneeuw” (blz. 18), maar ze krijgen maar zelden wat.
Aangekomen in Polen worden de arbeidsgeschikten en arbeidsongeschikten van elkaar gescheiden: zesennegentig mannen en negenentwintig vrouwen werden arbeidsgeschikt bevonden.
Zij werden in de kampen van Buna-Monowitz en Birkenau tewerkgesteld.
De anderen leefden twee dagen later niet meer. “Zo verdwenen, in één verraderlijk ogenblik, onze vrouwen, onze ouders, onze kinderen.” (blz. 22)
In de volgende hoofdstukken beschrijft Primo Levi het leven in het kamp.
De afnemende levenswil, het systematische kapot maken van de menswaardigheid en de in het wrede overlevingskamp afstervende solidariteit onder elkaar nemen iedere hoop weg.
Levi laat zien hoe mensen onder zulke extreme omstandigheden teruggaan tot de essentie van overleven.
Op een gegeven moment wordt Levi ingezet als chemielaborant in Kommando 98 (het Chemisch Kommando). (blz. 139)
De betere arbeidsomstandigheden en een behulpzame landgenoot beschermen hem voor de directe ondergang.
In de nacht van 17 op 18 januari wordt het kamp voor de steeds dichterbij komende Russen geëvacueerd. De zieken, waaronder Primo Levi, blijven achter.
Tijdens de evacuatiemars bezwijken bijna alle gevangenen. Van de ongeveer 600 Italiaanse joden, die een jaar daarvoor gedeporteerd werden, is Levi één van de weinige overlevenden.
https://www.scholieren.com/boekverslag/58186