Awel, persoonlijk heb ik daar geen probleem mee,
over informatie ivm hulpmiddelen die sleetverschijnselen helpen draaglijker maken.
Ook niet, zelfs niet wanneer die informatie ongevraagd haar weg vindt naar mij,
in de brievenbus ligt of me heeft weten te vinden tot in mijn Postvalk IN.

Er zijn zoveel episodes en scharnierpunten in een leven waarover men
de informatie wél aanvaardt, of aanvaardbaar vindt. Zelfs welkom. 
Over bevalling, over midlife, over menopauze, over andropauze, over uitvaart
wil men intijds geïnformeerd zijn.
Maar niet over Den Ouderdom? Ik wel. Hoe meer informatie hoe beter.
En liefst ruim op voorhand, zodat we mogen weten waar we voorstaan.

Over puberteit, mijn eigen puberteit en die van lotgenoten,
heb ik veel te weinig en veel te laat informatie gehad.
Wanneer de gedegen informatie kwam, was het niet meer nodig, waren we het stadium voorbij.
Wat hormonen met een puber uithalen bvb, ik dacht gewoon dat ik gestoord was,
zoveel gemoedsschokken op 1 dag … gedegen informatie had het parcours kunnen voorbereiden en
minder storend maken.

En dat vind ik nu opnieuw, dat alle informatiewelkom is.
‘k Heb mijn coup de vieux al gehad, de omgekeerde groeischeut, enkele jaren na de menopauze.
Nu wil ik het parcours voorbereiden voor mijn Ouderdom.
Want ik vind het niet meer van deze tijd dat men niet-geïnformeerd zou overgaan naar de volgende fase.
En die volgende fase heet Oud.

m – HiH-03/2015, bijgewerkt