vandaag is het blog 200 dagen oud
echt waar, kijk maar op het tellertje in de kolom rechts bovenaan -->

‘k Sta versteld van het aantal bezoeken, 4400+. teller kolom links bovenaan
Voor een blog dat geen politieke achterban heeft en niet in populaire poeltjes vist is dit een getal om héél blij mee te zijn.

Is het geheel nu zo wat aan ‘t worden zoals ik het voor ogen had? Eigenlijk wel, ja, het schipke vaart nog altijd de koers
die ik na een 1^ste overzicht 100 dagen geleden lichtjes bijgesteld had. Dat was 16 december vorig jaar.

In september vorig jaar, bij de start, en bij de keuze van de opmaak, had ik een bruikbaar sjabloon gevonden,
effen achtergrond, neutrale kleuren, zo weinig mogelijk gewemel of dingen die de aandacht afleiden.
Met de grijs-wit schikking was ik heel blij, die kleurencombinatie is neutraal genoeg om te dienen als schrijfvloer.

Dat ik de linker kolom niet kon verbreden was wennen. Maar daarna bleek dat een zegen.
Door die beperking in het sjabloon
kwamen in de linker kolom enkel nog het volgnummer van de tekst met een kernwoord te staan.
De titel staat nu bij in de tekst, in ‘t groot en in ‘t lichtgrijs.
In het groot omdat het een titel is, in het lichtgrijs omdat hij anders
als een luifel over de tekst zou hangen.
Groot en lichtgrijs is een idee dat ik overgenomen heb van het blog van TiTiPoes. (mersie TiTi !)

Dank zij de correspondentie komen hier ideeën binnen. Al ulle ideeën zijn bruikbaar of worden het na verloop van tijd.
Mijn prikborden (het zijn er nu al vier) hangen er bijna vol mee.
Het is een geruststellend zicht : er helpen mij mensen met denken en doen.
Een beetje feestelijk ook, de papiertjes brengen kleur en fleur aan deze wand van ’t bureautje.

Het systeem om als lezer of bezoeker een reactie rechtstreeks op ’t blog te plaatsen
wordt bemoeilijkt door de wemelende wiebelige veiligheidscode.
Da’s jammer want veel senioren-ogen hebben het daar lastig mee. De mijne onder andere.
Soit, rechtstreeks mailen gaat ook hé. Altijd welkom, 24/7.

Met de gastschrijvers vlot het magnifiek. Er hebben al een mooi aantal mensen hun pen geleend.
Er ligt nog een flink aantal teksten vast tot einde augustus én er zijn afspraken tot en met september.
Na september is een eerste schrijfjaar om.
‘k Heb eigen materiaal voor een tweede jaar. Maar dat moet nog bekeken worden.

Gastschrijvers vind ik enorm belangrijk, onontbeerlijk eigenlijk, omdat zonder hen
het blog blijft hangen in toonaard en visie. Zonder gastschrijvers zou het blog verschralen,
na verloop van tijd zouden mijn inzendingen gewoon meer-van-‘t-zelfde zijn en de boel zou saai worden.
Het woord verrijking wil ik niet gebruiken want dat woord is zo’n loos woord geworden dat men
een kwak martinosaus al een verrijking noemt, maar de schrijfgasten verruimen de horizon. Zeker weten.
En wanneer iemand dit blog goed genoeg vindt om hier een eigen tekst op logé te laten komen,
dan tuimelt er veel door mijn hoofd, opluchting en dankbaarheid en blij ongeloof. 

                                                                      
- x heeft JA gezegd! jodel ik dan.
- Wie hebt ge nu weer het hof gemaakt? vroeg LM al eens.
Zodus, dames/heren, als ik bij u kom schooien voor tekst, ’t is niet voor mij hoor, ’t is voor ‘t blog. (© BDP ?)

Neig bedankt iedereen die tot hiertoe heeft bijgedragen met
tekst, illustratie & documentatie, kritiek, tips en nuttige raadgevingen. Blijven doen aub.

Samengevat, het blog doet het niet slecht, voor een schepsel van zes maanden. Of is dit weer wensdenken …
Rap naar de nummers hieronder dan, waar de zinnige dingen staan, de zaken die een beetje HouduVast bieden in het leven.