alles onder controle

Opvoeden is meer dan een voltijdse job.
Het is een 24/7-taak, men is continu van wacht, dus ook op zon- en feestdagen.
Vooral ook op die dag dat de oudste, Tim-6j, zijn eerste communie deed.

De Mama heeft nog 2 zoontjes, Sam 5j & Tom 4j.
En zij heeft drie inwonende jongere broers, de Nonkeltjes.
En er is de echtgenoot/papa.

Die ochtend ging het over het nummer 100, een getal dat de twee jongsten ook kunnen lezen.
De Mama, categoriek :""Nummer 100 bellen mag énkel wanneer ge in nood zijt."
Waarop de jongste, tamelijk enthousiast: "Ja, gelijk als een draak u verbrand heeft!" 
Sam wou niet onderdoen: "Of als ge op een draak zit die nog leeft en ge kunt er niet af!"

Nonkeltje 20j : "Dat zijn twee zéér geldige redenen, ja."
Nonkeltje 18j : "Mij is het vorige week nog overkomen, op een draak zitten."
Nonkeltje 16j : "Eigenlijk telkens wanneer er draken mee gemoeid zijn …"

De twee jongsten vinden het nog gewoon dat ze door de Nonkeltjes serieus genomen worden. 
Maar Tim is een dromerig jongetje. Hij was verontrust door al dat draken-macho-gedoe.
Hij gleed van zijn stoel, ging naast zijn vader staan, legde zijn twee handjes
op het been van zijn zielsverwant & bondgenoot en vroeg stilletjes:
- Die gaan vandaag niet komen hé Papa, die draken?
- Nee jongen, vandaag niet. Vandaag is het uw feest.

Tim leek maar half gerustgesteld.

- En anders, besloot de Papa dapper, belt Mama de 100 wel.

m - voor AdB – EZW - 06/2013, herzien