Daar droom ik al bijna vijftig jaar van, van wagens zonder chauffeur. In élk veilig ontwerp van élke veilige wagen is de chauffeurmens ommers de zwakke schakel. In mijn idee zouden zelfs de hulpdiensten zonder chauffeur ter plaatse komen, zo is er binnenin meer ruimte voor paramedici en apparatuur. En alle nutsdiensten zouden eigen tracés hebben.
Ik vertelde ooit dat mijn ideale wagen iets zou zijn met een klavier als dashboard: men tikt het adres in en de wagen -de module- plus het onderliggend systeem doen de rest, zorgen dat men ter plaatste geraakt. De stoelen vooraan moesten wel kunnen zwenken, zodat we tijdens langere verplaatsingen met vieren een babbeltje konden doen, of kaarten.
Dat ik teveel Asimov gelezen had, zeiden ze toen in 1970. Of Heinlein, of Clarke. Maar het komt dichterbij hoor. Het komt dichterbij … niet élke visie is larie.
m – EZW-06/2014, herzien - https://nl.wikipedia.org/wiki/Isaac_Asimov , https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Heinlein , https://nl.wikipedia.org/wiki/Arthur_C._Clarke
|