van Jo 

Voor gisterenavond wou ik koude spirelli op tafel zetten, met hesp, beemsterkaas, pijpajuin en olijven.
Ik wilde er nog een slaatje bij geven en voor elk een gekookt eitje. De eieren waren op.
Sinds we een paar weken geleden de laatste kip plechtig begraven hebben en de kuikentjes die hier
rond Pasen zijn gekomen nog te jong zijn, worden de eieren bij boer Jeroen gehaald.

Onze oudste kleindochter Barbara zou eitjes gaan halen.
Niet zo ver, onze privé wegel door en dan nog een goeie 300 meter tot bij de boer.
Noëmie wou mee, na veel raadgevingen van hun papa, zoals
een hand geven aan zus als je op de weg komt en zus de eiermand laten dragen op de terugweg.
Onze kleine wildebras kan je niet vertrouwen met een mand eieren.
De kleine kreeg wel een geldbeugel met daarin gepast geld.
Toen de meisjes terugkwamen met de eieren zat er een kink in de kabel.

Noëmie vond dat eitjes niet moesten betaald worden omdat ze gratis uit de kip kwamen.
Papa Bert wilde haar terugsturen, maar dat weigerde het dametje.
Bert stuurde haar naar haar kamer en gaf haar een kwartier om te overdenken of ze zou gaan betalen ja of neen
en waarschuwde haar voor de consequenties nadat hij uitgelegd had dat de kippen moesten eten en
dat het eten ook niet gratis was en dat boer Jeroen niet aan iedereen gratis kon uitdelen.

Onze kleine met haar eigen willetje was niet te overtuigen,
dus ging Bert samen met haar op pad om de eieren te betalen.
Bij de terugkomst mocht ze zelf haar straf bepalen, ze is daar heel inventief in,
ze weet dat het iets moet zijn dat ze graag doet.
Toen zei ze parmantig: "Zeker geen eitje voor mij vanavond?" Ze is verzot op eitjes.
Ze wilde zoals altijd het laatste woord, vol overtuiging zei ze "Eitjes zijn toch gratis, dus is het eigenlijk geen straf."

Rare hersenkronkel, maar het werd wel een maaltijd zonder eitje voor haar.

Jo 

'k Voel mee met uw oudste kleindochter, Jo. 
Ze voelt zich verantwoordelijk voor het goed verloop van de expeditie en dan …
dan houdt dat klein spook de portemonnee dicht omdat ze onderweg in haar koppeke
een eigen principe gewrochten heeft over het eieren leggen.
Dat kwam plots aan zeker?

'k Vraag me af wat ik zou gedaan hebben, in haar plaats. 55j geleden.
Wij gingen elke avond op de boerderij rechtover ons huis een liter melk halen.
In de winter ging ik alleen, in de zomer mochten Tina en Laura mee.
Om de zoveel dagen moesten er ook eieren zijn.
We gaven de centjes af aan de boerin en we kregen melk en eieren voor ons geld.
Onnadenkend als we waren hadden we daar verder geen economische theorieën bij zoals ulle jongste.

'Eitjes zijn toch gratis, dus is het eigenlijk geen straf'  
Dit proberen LM & ik hier al twee dagen te snappen, daar een logica in te zien,
of op zijn minst een soort redenering te kunnen vinden in de kronkel. 
We geven het op. Wij buigen het hoofd. De Kleine is te sterk voor ons.

m&LM, HiH-06/2015, bijgewerkt