Soms moeten wij al eens op details gaan letten, die wij voorheen vaak onbelangrijk vonden. van P²
Toen ik het las dacht ik aan grootmoeder en kleindochter die samen koken. Ooit was dat een programma van Libelle TV. Dank zij die twee lijnen, gecombineerd met het idee van het programma, heb ik een vertelsel.
De oma maakt een familiegerecht op de traditionele wijze, waarvan al 40 jaar heel de clan op gezette tijden ongeveer plichtmatig eet, en dat gerecht al even plichtmatig onovertroffen lekker vindt, want Ma/de bomma moet op gezette tijden bewierookt worden.
Stel dat de kleindochter, die gewoonlijk komt helpen bij de bereiding voor zoveel volk, er op een dag op eigen initiatief een aantal kruiden aan toevoegt, zonder dat oma het merkt. Denkt ze. Oma heeft het wel gezien, maar ze zwijgt. Oma's kunnen dat, zwijgen.
De stoofpot, en vooral de saus, krijgt door de nieuwe kruiding meer diepte en de tafelgenoten doen dit keer niet beleefd opgetogen, ze zijn wérkelijk opgetogen. De oma proeft ook het verschil in haar bord en ze hoort het verschil in de stemmen en de stemming aan tafel.
Ze denkt dan :
Misschien moet ik eens op de kruiderijtjes gaan letten, die ik zo lang onbelangrijk gevonden heb.
m - HiH-06/2015, herwerkt
|