|
zodra ze geleverd zijn, worden je prestaties soms snel vergeten. van P²
Dat is echt een overdenksel voor vandaag.
'k Denk dat ik de kokerij vandaag was simpeler zal houden dat gisteren, want gisteren stond ik te zweten aan de kookplaat.
Niet omdat het zo warm was, maar omdat ik twee struise vismoten aan het pocheren was
en bij mij kloppen die tijden zelden of nooit. Nooit. Daarom dacht ik bij mezelf : flut!
'k Heb al die papierkes met tijden opzij gelegd en ik heb de moten 'op 't oog' gepocheerd.
Dat is prima gelukt, maar ik was zo straf de kleur van het vissewit in het oog aan het houden
dat ik alle gevoel voor tijd kwijt was.
En ineens was ik ook de pedalen kwijt : ben ik wel goed bezig?
Slecht voor de gemoedsrust, dat soort situaties. 'k Begon er van te zweten
en tegen dat de borden op tafel stonden was ik te moe om te proeven wat ik at.
LM heeft daar allemaal geen last van, hij doet niet moeilijk over eten.
Hij had niet eens door dat de vis voor een keer
écht volgens de regels van de kunst gegaard was en dat het me picobello gelukt was.
Maar hij zei wel iets van 'lekker'.
Twintig minuten later stonden de borden in de vaatwasser en was de vraag : "Wat eten we morgen?"
De vismoot was al vergeten.
Vanmorgen keek ik eens wat frigo en diepvriezer te bieden hebben.
Ik ga er niet lang over nadenken, want ik doe geen zware inspanningen vandaag.
Het wordt steak tartaar met een gemengde sla, eentje à la moi.
En met brood. Geen gebakken petatjes deze keer. Er komen vandaag geen potten op het vuur.
Die tartaar ga ik nu al maken zie, nu het nog fris is.
Des te beter zijn de smaken gemengd tegen vanavond.
En ik doe er enkele² druppels tabasco extra in. Dit tartaarke zal hij potdorie
MINDER snel vergeten dan de geslaagde moot van gisteren.
m – HiH-06/2015, bijgewerkt, zoals de tartaar toen
|
