iets om de dag mee te beginnen

Arraial do Cabo (Brazil) om 08h00 op 05/03/2012.

Ongeveer 30 dolfijnen stranden en allemaal worden ze gered door vroege wandelaars. 
Het filmpje brengt dat in beeld, én het stranden én de redding. Een onwezenlijk zicht, dat stranden. 
Hoe meer ik het bekijk, hoe meer ik me afvraag wat daar gebeurt. Wat heeft hun sonarsysteem verstoord?

Eens de dolfijnen  terug voorbij de branding geholpen zijn, kunnen ze zelf verder naar zee.
Maar ze daar kríjgen, tot voorbij de branding, dat vraagt wel wat mankracht.

De eerste mannen die in gang schieten dragen alle drie een blauwe bermuda en
een oranje T-shirt met opschrift. Strandpersoneel? Personeel van het gebouw dat links soms in beeld komt? 
Ze weten in elk geval wat hen te doen staat :
de dieren bij hun staart grijpen & tot voorbij de branding terug in zee slepen.
En hoe dat moet gedaan worden : kordaat, met kracht en zonder aarzelen.

Dan komen de wandelaars in gang. Een beetje onwennig. Een beetje stuntelig.
't Is ook een grote beest hé, een dolfijn. Een grote bange beest dat met zijn staart slaat.

De voorlaatste dolfijn probeert precies met heel zijn/haar lijf te helpen,
-op 03min00, links in beeld, het dier wordt gesleept door een man in zwarte T-shirt-
maar zo werkt het eigenlijk tegen. Wanneer het dier eindelijk in voldoende diep water is,
wuift het drie keer met zijn staart, als om te bedanken.
-op 03min24, midden in beeld. 

Het geluid van de branding slaat zo van het scherm.
klank niet te luid zetten :
https://www.youtube.com/watch?v=ekmMD8oYtJ0 
03min45

Geen dure Greenpeace-operatie of spectaculaire Sea Sheppard-interventie.
Die zijn ook nodig natuurlijk. Maar hier waren het gewoon de mensen van ter plaatse,
zij gaven hun energie en tijd. En zij verdienen nu eeuwige roem op You Tube, zij het anoniem.

m   - EZW-07/2014, bijgewerkt