In mijn vorig berichtje waarin ik mijzelf de vraag stel of dit een terugkeer is op het seniorenblog, beschreef ik een beetje mijn lichamelijke toestand. Er staat iets heel eigenaardigs in dit berichtje en waarschijnlijk leest iedereen er overheen. Het gaat over de ogen, nl.: het zicht is verbeterd. Er valt meer licht in mijn ogen waardoor het zicht is verbeterd. Er wordt veel geschreven en gediscuteerd over het woord "Verlichting". Wat betekent "verlichting" nu eigenlijk. We staan zo dikwijls niet stil bij bepaalde woordspelingen. Ik heb begrepen dat verlichting optreedt na veel nadenken, na veel mediteren, na het begrijpen waarom zich bepaalde moeilijkheden voordoen. Boedha kreeg "verlichting" nadat hij zeer lange tijd onder een boom had gezeten om na te denken, om te mediteren, zeg maar. Grote spirituele leiders worden "verlichte zielen" genoemd.
De ziel groeit in liefde en wijsheid (eigenlijk opent hij zich meer en meer), terwijl wij door het leven gaan. Nu kan de mens twee kanten opgaan; ofwel verhardt hij zich en bouwt muren rond zijn diepste innerlijk ofwel begint hij steeds meer "in te zien" dat Liefde voor elkaar, voor de medemens, voor het dier en de natuur, het belangrijkste element is. Ooit heb ik geleerd dat wanneer iemand eensklaps een totale verlichting zou krijgen, (en daar nog niet klaar voor is), de persoon zou verbranden door de intensiteit van de energieën die hem zouden doorstromen. Met kleine stapjes, met kleine druppeltjes boeken we voorzichtig vooruitgang of takelen we langzaam af. Aan ons de keus! De laatste maanden begin ik nu soms "het ware gelaat" van personen te zien. De allereerste keer schrok ik geweldig. Ik begreep het ook niet. Waarom kreeg die aardige mevrouw ineens een verschrikkelijk masker en waarom veranderde het gezicht van een aardige man in een schrikwekkend gelaat. Ergens moet die uitdrukking van "zijn ware gelaat"laten zien" vandaan komen. Het moet dus nog gebeurd zijn in het verleden en nog bij mensen gebeuren. Er moeten meer mensen zijn met die ervaring....het is griezelig en tegelijk leerrijk. Spijtig dat het bij mij zo laat in het leven plaatsvindt; dit vermogen had me veel verdriet en ellende kunnen besparen....De naïviteit om iedereen aardig te vinden en van niemand kwaad te denken, de wil "to please" zou met dit vermogen nooit "te" geworden zijn! Maar het zal mijn weg wel zijn, de kosmische voorzienigheid heeft voor ieder van ons zo z´n plan..... Mijn klein zieltje heeft waarschijnlijk toch een klein stapje voorwaarts mogen doen. Door alle strijd en leed is een nieuw talent geboren. Er wordt gezegd dat grote kunstenaars "grote zielen" zijn. Zoals Rembrandt het Licht in zijn schilderwerken kon leggen was uniek; zoals Beethoven het Licht in zijn muziek kon laten klinken was een wonder, zoals Rodin zijn beelden kon belichten, uit een stuk marmer te voorschijn kon toveren, was magnifiek, en zo kun je honderden voorbeelden aanhalen.... Ik bleef hangen met mijn gedachten bij de schilder Ensor. Bekijk zijn schilderijen en je zult zien hoe hij de mensen zag! Je kunt het draaien of keren zoals je wilt: het leven is een wonder; bij iedere kromming op je weg kom je iets nieuws tegen. De levenslessen die je worden voorgeschoteld en die je meestal zelf schept met je minder goede eigenschappen, zijn eigenlijk cadeaux, maar gemakkelijk is het niet om toe te geven dat het gebrek aan liefde voor je medemens doorgaans het conflict veroorzaakt.
Reacties op bericht (3)
13-04-2014
Heel mooie bezinning las ik
rond je leven.
13-04-2014 om 01:09
geschreven door maarten
30-11-2012
Wens je een fijne Vrijdag vrienden
Hier kom ik zeker terug om alles te lezen
Vriendschap is ...
als een bloeiende roos
Warm als het zonlicht
geborgen,je veilig voelen als
in een zachte fluwelen doos.
Vriendschap is,
troosten en koesteren,
alles met elkaar delen
huilen lachen en plezier maken
en helpen elkaar helen.
Vriendschap ....door dik en dun
er altijd zijn voor elkaar
indien nodig, een opbeurend woord
of een lief gebaar.
Nikki
30-11-2012 om 09:14
geschreven door Nikki
22-04-2012
leven ?
Zoals Ensor de mensen schilderde, lelijk, zo zie ik met het klimmen der jaren al lange tijd de mensen.Nieuwe mensen wil ik daarom niet meer leren kennen. Wat mij teleustellingen zal besparen. Vandaag precies ben ik uw blog tegen gekomen, en eveneens vandaag ben ik 86 jaar geworden. Zo zie je dat het leven me veel geleerd moet hebben. en de slosom is ---Het leven is niet waard om geboren te worden----
Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 89 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium.
Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.