Enige tijd geleden was ik weer eens het slachtoffer van mijn naïeviteit. Eerst was ik een beetje boos en ontgoocheld, maar nu achteraf kan ik er toch wel om lachen!
Tussen mijn berichtjes was een mail van de Koopjeskrant. Ik opende dit en zag op een gegeven ogenblik een leuke advertentie voor een bijverdienste. Aangezien mijn pensioentje maar heel bescheiden is en ik af en toe graag mijn kinderen, mijn kleinkinderen en mezelf op iets extra´s wil trakteren, dacht ik er goed aan te doen eens te solliciteren, want het was op mijn terrein, nl. kleine stukjes proza schrijven.
Ik moest beginnen met een origineel stukje over mode te schrijven. Nu ben ik niet zo modebewust, maar ik dacht dat dat me wel zou lukken. En ja, ik kreeg de job. Ik zou 10 Euro per artikel verdienen en er werd gevraagd om zo´n 2 à 3 stukjes per week te schrijven. Ik wreef mijn handen over elkaar. Dit ging leuk en spannend worden. Ik vond het een uitdaging en het zakcentje zou goed van pas komen. Dus ik aan het werk. Ik kreeg verschillende opdrachten en schreef met veel ijver en plezier mijn artikeltjes.
Wel, ik kreeg veel complimentjes van mijn opdrachtgever; hij was tevreden en ik mocht mijn gegevens, zoals naam, adres en bankrekening opgeven. Het e-mailadres waar ik de proza naar toe moest sturen, zag er betrouwbaar uit.
Tot nu toe heb ik natuurlijk nog geen Euro gezien en na een vijftal opdrachten viel de correspondentie stil!
Ik ben ergens ook een geweldige keikop; ik heb nooit een mailtje gestuurd met de vraag waarom die persoon mij zo voor de gek heeft gehouden! Ik vermoed dat het een student mode is geweest, die voor zijn eind-examen zat en op die manier een goede beurt heeft gemaakt, want het zijn ècht mooie en waardevolle artikeltjes.
Ik ga ze hier op mijn blog Mijmeringen zetten. Geen mijmeringen dus over mijn wandelingen door Antwerpen, maar wandelingen door modeland. Wie weet heeft er nu toch iemand plezier in!
De eerste en meest belangrijke mode-ontwerpster in de geschiedenis van de mensheid is ongetwijfeld Eva. In een ver, ver verleden wandelde zij vredig met haar partner in het wonderschone Paradijs. Eva en Adam waren naakt, maar het deerde hen niet. Ze waren onschuldig en volmaakt gelukkig totdat Eva in de door de slang aangeboden zure appel beet en erger, ook Adam verleidde tot een beet in die verboden vrucht.
Plotseling besefte Eva dat zij iets om het lijf moest hebben! Of zou het Adam zijn geweest die hun beider naaktheid wilde bedekken? Dit raadsel zal ongetwijfeld nooit opgelost worden. Feit is dat de mode haar intrede deed.
Hun oog viel op de bladeren van een vijgenboom en hup, het eerste kledingstuk sierde het menselijk lichaam.
Ondanks dit gebaar, werd het ongehoorzame paar onverbiddelijk uit het Paradijs verjaagd. Weg was de onschuld; verdwenen het geluksgevoel
..
Sindsdien jagen hun nakomelingen tevergeefs het geluk na. Tot op de dag van vandaag zijn zij onophoudelijk op zoek naar de paradijselijke toestand van onschuld, vrede, schoonheid en harmonie. In alle mogelijke vormen probeert de mens De Hof van Eden naar zich toe te halen.
In zijn kleding, in zijn kapsel, in zijn bezittingen, in zijn leef, denk- en geloofswereld.
Iedere cultuur heeft/had zo zijn mode-ontwerpers/ontwerpsters.
Elke samenleving brengt nog steeds, de eigen creatieve persoonlijkheden voort. Mannen en vrouwen die diep van binnen naar de teloorgegane schoonheid en harmonie zoeken en net dat tikkeltje extra scheppingsdrang bezitten om met die kunstzinnige kracht aan het werk te gaan.
Over het wel een wee van Eva en Adam na hun verjaging uit het Paradijs wordt in het Bijbelboek Genesis niets meer vermeld. Waarschijnlijk is, dat het vijgenblad verdorde en op de lange duur niet meer de nodige bescherming tegen de hitte van de zonnestralen bood of tegen de koude van de noordenwind.
Met het vernuft, eigen aan de mens, werd de kledij aangepast aan de behoeften en aan het klimaat.
De creatieve mens ontwierp kledingstukken, hoeden, schoenen, sieraden, gebruiksvoorwerpen, maar ook gebouwen om in te schuilen wanneer het donker werd en een veilige beschutting tegen de steeds wisselende weersomstandigheden.
De kudde, de grote kudde, keek toe, zag dat het goed was en maakte gretig gebruik van de artikelen die hen een tijdelijk geluksgevoel gaven. Schafte één van hen zich een hoed van stro aan om zich tegen de zonnestralen te beschermen, dan volgde al vlug de rest. Het gevoel van comfort gaf een klein geluksgevoel.
Het verschijnsel mode , ooit door Eva geschapen, of door Adam? beheerst de gehele wereld. De wereldeconomie dankt grotendeels zijn bestaan aan het vijgenblad! Van vijgenblad tot jeans. Van strohoed tot een hoed van Coco Chanel. Van sandalen gemaakt uit lapjes leer tot Nike´s. Van stukjes beril tot een bril van Armani! En ga zo maar door
..
Ode aan de mode! Dank zij haar ervaart de mens een kort en vluchtig geluksgevoel.
Natuurlijk schuilt achter de mode-facade een harde zakenwereld. Maar zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Ying en Yang. Goed en slecht. Zoet en bitter!
Aan ons, de kudde, is de keuze in hoeverre wij ons in de mode willen verliezen.