Wie vooruit wil kijken naar zijn nageslacht, moet ook achteruitkijken naar zijn voorgeslacht.
Edmund Burke
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen. Mijn geboorte-dorp is Lummen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Stamboom maken van de familie, bidprentjes verzamelen en reizen..
Ik ben gehuwd met André in 1965. Samen hebben we 2 lieve dochters en schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen. (2 meisjes Lieze en Marie en 3 jongens Jannes, Jesse en Nico) Ik hou van gezellig samenzijn met familie en vrienden.
Als ergens geluk en voorspoed voor het oprapen lag Zou ik daar heen gaan elke dag Handen vol zou ik opgooien, hoog in de lucht Dwarrelend op de wind in vogelvlucht Langs sterren en de maan zou het gaan Al snel zou het jullie kant uitgaan Al was het een klein beetje maar Ik wens jullie een Gelukkig Nieuwjaar !
Naar jaarlijkse gewoonte worden de inwoners van Laren of zij die in Laren gewoond hebben en die ook nog eens 65 jaar of ouder zijn uitgenodigd door de Sint-Lambertusgilde - Laren voor een gezellige Kerstnamiddag op 26 december.
Bij aankomst in de zaal konden wij rustig wat bijpraten met anderen en een plaatsje uitzoeken aan tafel.
Het zangkoor van Laren bracht mooie kerstliedjes die ons in een echte kerstsfeer brachten...
Een maaltijd, bereid door de koks Valère en Aloïs, werd geserveerd en geloof me, het was heel lekker !!!
Van de nieuwkomers wordt er een foto gemaakt door de fotograaf van dienst.
deze links is van vorig jaar rechts van dit jaar
Die worden dan het volgende jaar geprojecteerd door Fons Claes samen met dia's van voorgaande kerstfeesten... (dit jaar dia's van de jaren '80) Toch mooi als je nog dia's kan bekijken van reeds lang overleden familieleden !!!
Tijd voor ontspanning en plezier... het optreden van Fonske.
Om 17.15u. was er koffie en lekkere taart ... smakelijk !!!
Als afsluiting van deze fijne, gezellige namiddag was er nog een klein cadeautje voor alle deelnemers.
Zo lief, en liever nog, als waren ze onz' eigen kinderen, zijn de kinderen van onze kinderen, bloed van ons bloed, dat blijft zinderen aan de boom die groeit in zijn jongste twijgen.
Ze gaan en komen, dartelen door het huis, brengen kleine vreugden, kleine smarten mee ; hun jonge leven stormt en bruist woelig als het rijzen van de zee.
En weer is ons huis vol jong gerucht van blije kreten, klinkend tegen oude muren. Ach kinderen lief, geniet van àl je jonge uren, ze zijn als schimmen, ze ijn een korte zucht.
