Brief van de bisschoppen van België

ter gelegenheid van het einde van het

Jaar van het Geloof (2)

-----------------------------

Mens en christen zijn vandaag

Vandaag, aan het begin van de 21ste eeuw, is de wereld nog steeds in volle beweging en beroering. De wereld is een groot dorp geworden. Bij velen leeft opnieuw  angst en onzekerheid voor de toekomst. Er worden indringende vragen gesteld: Waarom vechten voor de kwaliteit van het leven of voor het gekwetste leven? Waarom iemand helpen, zomaar gratuit, zonder iets terug te vragen? 'Waarom je toevertrouwen aan een ander, waarom huwen? Wat is de toekomst van onze planeet en van de mens? En wat heeft God hiermee te maken? Waar of hoe kun je Hem ontmoeten?'

Het verlangen naar geluk

Bij veel van onze tijdgenoten leven deze vragen. We moeten ze niet ontwijken, maar erop ingaan en ze doorléven. Door samen na te denken over deze grondvragen-met gelovigen en ongelovigen-komen we het onstuitbare verlangen naar geluk en vrede van ieder mens op het spoor. Is dit verlangen niet de vonk die God zelf in ieder van ons heeft neergelegd? Waarom zouden we dan niet luisteren naar zijn Woord en naar de antwoorden die de Schrift ons aanreikt?

Groeien in geloof

De heilige Schrift is het Woord van de levende God. Wij mogen het beluisteren met ons hart. Bijbellezing en liturgie bieden ons het meest kostbare aan: de aanwezigheid van Jezus en de ontmoeting met Hem. Ze helpen ons groeien in geloof en in christelijke volwassenheid.

11-12-2013, 07:34 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Brief van de bisschoppen van België

ter gelegenheid van het einde van het

Jaar van het Geloof (1)

-----------------------------

Zusters en broeders,

Het geloof is een gave, een levende gave die we ontvangen bij ons doopsel. Voor iedere christen en voor heel de Kerk is het geloof een bron van levensmoed en van vreugde. Het Jaar van het Geloof, dat we zopas vierden, gaf aan ons geloof een nieuw elan en meer diepgang. Twee gebeurtenissen hebben mee de toon gezet: de 50ste verjaardag van de opening van het Tweede Vaticaans Concilie en de verkiezing van paus Franciscus.

Een getuige uit de 20ste eeuw

Een doorleefd geloofsgetuigenis werkt aanstekelijk. Zo bijvoorbeeld het getuigenis van Madeleine Delbrêl, die leefde in de 20ste eeuw in Frankrijk. Als jong meisje is ze een overtuigde atheïste. Op haar negentiende maakt ze aan de universiteit in Parijs kennis met het geloof, via haar vriend. Ze leert bidden en leest in de Bijbel. Ze kiest ervoor om te wonen en te werken in de buurt van de industriearbeiders. Het ongeloof in haar omgeving maakt haar niet opstandig of neerslachtig; het versterkt en verlevendigt haar geloof. Zij beleeft deze omgeving als een kans om zelf de verfrissende nieuwheid van het evangelie te ontdekken. De vreugde en de hoop, de droefheid en angst van haar tijdgenotenraken Madeleine. Ze beluistert erin de stem van de Heer.

09-12-2013, 22:40 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

09-12-2013, 18:44 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Help de armoede buitenwerken!

09-12-2013, 16:50 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Onze vormelingen op bezoek in het Kloosterhof

We willen onze vormelingen laten inzien dat zich inzetten en een vrijwillig engagement opnemen belangrijk is.

Vandaag zijn we naar het Kloosterhof geweest en hebben we met de bejaarden kerstkaartjes gemaakt. We konden een soort tatoeages op onze kaart plakken, daarvoor moest je het papiertje van de sticker halen en dan met een stokje erover wrijven. We moesten natuurlijk ook de oudjes helpen. Ik zat naast Louisa en iemand met een moeilijke naam. Je kon ook kaartjes maken met een patroon op maar de meeste waren met een effen kleur. We kregen tijdens het maken ook wafels met een koffiekoekje! Mmmmm…………………
Samen met die lekkere koekjes kregen we ook NON, dat was ook heel lekker. We hadden ook een extra tube lijm meegebracht voor het geval de anderen lijmen niet meer zouden plakken. Wanneer we een hele tafel vol kaartjes hadden en op de klok keken, zagen we dat het tijd was. We namen afscheid en raapten de laatste snippertjes van de grond. Daarna reden we in de motregen terug naar de Mantel!

Colette, Leonie, Lotte, Marie Nathan, Tijs

07-12-2013, 18:15 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Op zaterdag 7 december 2013 meldde de 1000ste unieke bezoeker zich aan op deze parochiesite.

'Martinusparochie' ging van start in juni 2012. De aanleiding was de parochiële en religieuze berichtgeving voort te zetten, na de criminele hacking van Kerknet, waarbij ook de parochiesite van Sint-Martinus was ondergebracht. Nadat Kerknet opnieuw online was, werd ook de parochiesite hervat (http://www.kerknet.be/parochie/648), maar zetten we ook de parochiesite voort op seniorennet, onder de naam 'martinusparochie' (http://blog.seniorennet.be/martinusparochie)

Op seniorennet staan er voor de blogger allerlei tellers en statistieken, maar wees gerust: de vermelden alleen aantallen en landenherkomst, maar vertellen NIETS OVER DE IDENTITEIT VAN DE LEZERS.

Die 1000 unieke bezoekers komen uiteraard voor het overgrote deel uit België maar ook uit tot nu toe zeven andere landen. Opvallend is het aantal Nederlanders: 74 en Amerikanen: 17.

Die 1000 unieke bezoekers hebben tot op heden (terwijl deze tekst geschreven wordt, zijn de cijfers alweer veranderd) 5465 keer de site bezocht en raadpleegden 6988 pagina's.

Hartelijk dank aan alle lezers en help de twee siteadressen verspreiden.

07-12-2013, 10:24 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Armoede (op den) buiten

Campagne 2013 van Welzijnszorg

Voor de campagne van 2013 koos Welzijnszorg om het accent te leggen op de armoede ‘op den buiten’. Een campagne over armoede op het platteland, armoede in gemeenten, dorpen of gehuchten, armoede achter de gevels van onze lintbebouwing.

In het armoededebat staat meestal de (groot)stedelijke problematiek centraal. Het armoedebeleid was de voorbije jaren in de eerste plaats een stedelijk beleid en subsidies gingen voornamelijk richting centrumsteden. Het platteland verdween uit het blikveld. Toch vormt een leven in armoede ook op het platteland de harde dagelijkse realiteit voor vele mensen.
Armoede heeft een ander gezicht op het platteland: de armoedepercentages liggen er algemeen dan wel lager dan in de grote steden, maar sommige groepen - zoals ouderen, alleenstaande ouders… - lopen dan weer extra risico. Ook is armoede op het platteland minder zichtbaar. De uitgestrektheid van landelijke gemeenten zorgt namelijk voor een grotere verspreiding van de problematiek.
Bovendien durven veel plattelandsbewoners uit schaamte niet met hun problemen naar buiten komen. In een kleinere dorpsgemeenschap is er minder anonimiteit en mensen zetten er niet zo snel de stap naar de formele hulpverlening. Dit maakt dat armoede op het platteland minder meetbaar is, en daardoor ook minder zichtbaar en vaak vergeten…

Met de campagne ‘Armoede (op den) buiten’ wil Welzijnszorg deuren openen en de problematiek van plattelandsarmoede naar buiten brengen.

07-12-2013, 09:47 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

06-12-2013, 14:02 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Online op weg naar Kerstmis

online-adventskalender

In de advent- en kerstperiode wacht IJD Jongerenpastoraal Vlaanderen
graag met je mee!
Via de website www.hierzittoekomstin.be en de
facebookpagina www.facebook.com/hierzittoekomstin gaan we
samen op weg.
Van 1 december 2013 - 1e zondag van de advent -
t.e.m. zondag 5 januari 2014 - Feest van de Openbaring des Heren
- kan je elke dag een leuk advent- of kerstfilmpje bekijken. Verder vind
je telkens een zin of gedachte uit één van de daglezingen en een mooie
impuls (een song, een foto, een tekst, een tip … ) die daarbij aansluit.
Ten slotte kan je ook via Twitter (@hierzittoekomst) al je ideeën en
gedachten over de advent met ons delen.
Kortom, hier zit toekomst in!

06-12-2013, 09:18 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Paus Franciscus in 'Evangelii Gaudium' (De vreugde van het Evangelie):

'Parochies hebben toekomst op voorwaarde dat ze reëel contact hebben met de 'huizen' en 'levens' van de mensen die er wonen en zich niet laten herleiden tot een exclusieve groep van enkelen.'

06-12-2013, 07:52 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Tijdens de eerste elf maanden van 2013 bezochten gemiddeld 330 mensen per maand de parochiesite.

Dat bezoekersaantal kan nog flink de hoogte in, dankzij u. Als u aan uw familieleden, vrienden, kennissen de sitegegevens doorspeelt, kan het niet anders of nog veel meer mensen brengen een bezoekje aan de parochiesite van Sint-Martinus.

05-12-2013, 08:11 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Volgende kindjes werden door het doopsel opgenomen in onze geloofs- en parochiegemeenschap:

-LIEN VAN LAER,  dochter van Hans en van Bie Van Reusel, Violettastraat
-GUS VAN HOUT, zoon van Dorien Vanloy en van Inge Van Hout, Geelsebaan
-TJEU REMIJSEN, zoon van Bart en van Sofie Wens, Europalaan
-RIK DE SCHUTTER, zoon van Wim en van Els Van de Perre, Zandstraat
-LUZ HENDRICKX, dochter van Ben en van Joke Thijs, Akkerstraat

Van harte proficiat aan ouders, peters en meters, grootouders!

04-12-2013, 20:20 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Parochie Sint-Martinus, KVLV, Landelijke Gilde, CM en ACW slaan de handen in elkaar om de 'Soep op de stoep-actie' te organiseren.

Op vrijdag 13 december wordt u vanaf 8.30 uur een heerlijke kop soep aangeboden in de inkomhal van warenhuis Delhaize op de Markt in Retie.

Met deze soepactie vragen de organisatoren aandacht voor 1.600.000 mensen die in ons land in armoede of op de armoedegrens leven.

Met de opbrengst van de actie kan Welzijnszorg lokale projecten, die kansen geven aan mensen in armoede, stimuleren en ondersteunen.

04-12-2013, 19:58 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Op dinsdag 10 december heeft in parochiecentrum De Mantel om 20 uur, de vierde bijeenkomst plaats omtrent de toekomstige samenwerking tussen de parochies Sint-Martinus, Sint-Job, Abdijkerk, Sint-Niklaas en Heilige Familie. Van harte welkom.

29-11-2013, 06:50 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Antwerpen, 25 november 2013

‘Het buikgevoel en het geweten’

Brief van de bisschop voor de advent

Goede vrienden,

Izabel en Koko moesten vluchten uit Syrië. Hun leven en dat van hun kinderen was in gevaar.  Weerloos waren ze overgeleverd aan het geweld tussen rivaliserende milities. Alles hebben ze achtergelaten, ook hun familie. Sinds een paar maanden wonen ze bij ons. Bij een federatiebezoek in de regio Herentals bracht ik een kort bezoek aan het jonge gezin. Het is een christelijk gezin. Ze hebben drie dochtertjes en een vierde kindje is op komst. Alleen met de moeder kon ik spreken, in het Engels. De drie meisjes gaan naar de kleuterklas; ze leren er de eerste woordjes Nederlands. Dankzij de burgerlijke overheid en de medewerking van de parochie kunnen ze in een net huis wonen. Ze ontvangen een financiële ondersteuning. Dat de kinderen eindelijk veilig zijn en naar school kunnen, is hun grootste voldoening. Enkele vrienden lopen regelmatig binnen voor een babbel of met wat extra gerief voor de kinderen. Ook daarvoor zijn ze dankbaar. Dat bezoek gaf me een goed gevoel. Gastvrijheid bieden aan mensen op de vlucht is een elementaire plicht van menselijkheid. Het kan en het gebeurt, ook in onze samenleving.

Die goede ervaring neemt niet weg dat ik het voorbije jaar meermaals met een slecht gevoel in de maag heb gezeten. Wanneer jongeren die hier jarenlang school hebben gelopen en best een beroep kunnen uitoefenen, naar een land zonder toekomst worden teruggestuurd. Wanneer een gezin na jarenlange inburgering, opnieuw naar een regio zonder hoop moet vertrekken. Wanneer personen die eindelijk toekomst beginnen te zien, weer op de dool moeten. Wanneer gammele schepen met honderden vluchtelingen zinken voor de kust van Lampedusa. Dan komen in het publieke debat alle redelijke argumenten naar boven: argumenten die ons verstand moeten overtuigen van de nood aan een ‘streng maar rechtvaardig’ beleid.  Toegegeven: het probleem van de emigratie moet met de nodige redelijkheid en discipline worden aangestuurd. Toch blijft mijn buikgevoel dan tegentrekken. Iets in mij protesteert en zegt dat, ondanks alle redelijkheid, bepaalde fundamentele waarden in de verdrukking zijn geraakt. Van wie zijn de aarde en de natuurlijke middelen die ze voortbrengt? Wat is ouder en echter: de aarde die wij samen bewonen of de grenzen die winnende naties erin hebben getrokken, meestal na bloedige oorlogen? Is het werkelijk zo dat in onze welvoorziene landen geen ruimte is voor een groter aantal vluchtelingen? Hoevelen onder ons hebben deze mensen al persoonlijk in de ogen gekeken? Het is raar om zeggen, maar op zo’n moment protesteert mijn maag tegen de redelijkheid van ons publiek discours. Waar zit ons klankbord voor de stem van het geweten? Waar zit ons klankbord voor de stem van God? Misschien dan toch in de maag.

Deze week begint de advent. Binnenkort zullen we Kerstmis vieren. Dan zullen we opnieuw het verhaal horen van Jozef en Maria, twee mensen onderweg. Eerst was er voor hen geen plaats in de herberg, ondanks de nakende geboortepijn. Nadien moesten ze de wijk nemen naar Egypte, op zoek naar veiligheid voor hun pasgeboren kind. In een gezin als dat van Izabel en Koko kwam Jezus ter wereld. Dat was de plaats waar Gods menswording een aanvang nam. Om mens te worden had God immers een plaats zonder grenzen nodig, een plaats van universele menselijkheid. Wat is universeler dan mensen onderweg, zonder veilige grens of beschermde stek in deze wereld? Hun ervaring is van alle tijden en van alle plaatsen. Alleen in hun midden kon Jezus de ‘universele broeder’ worden: de broer en tochtgenoot van iedere mens op deze aarde. Zijn leven begon met de simpele vraag om er ook te mogen zijn, om ook een menswaardige plaats te mogen krijgen.

In deze tijd van het jaar komt meestal een extra portie beelden over daklozen, vluchtelingen en kansarmen op ons af. Deze beelden zullen ons, zoals elk jaar, aan het denken zetten. Ze zullen het publieke debat aanwakkeren, met alle argumenten pro en contra. Toch hoop ik dat ze ons ook en vooral een raar buikgevoel zullen geven. Daar immers wil God de kille logica van ons verstand trotseren. Daar wil Hij ons opnieuw vertederen en ontroeren. Daar wil Hij ons opnieuw met elkaar verbinden, als broers en zussen van elkaar. Misschien moeten we in deze adventstijd eens meer op huisbezoek gaan bij mensen aan de rand van onze samenleving. Zo’n bezoek kan een apart adventsgevoel teweeg brengen, tot diep in de maag!

+ Johan Bonny

Bisschop van Antwerpen

27-11-2013, 13:14 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Onze parochiegemeenschap neemt afscheid van René Stappaerts, weduwnaar van Take Schepens.

René werd geboren in Retie op 23 augustus 1918 en stierf in Holsbeek op 26 november 2013. Hij was erehoofdonderwijzer.

De plechtige uitvaartdienst heeft plaats op zaterdag 30 november om 11.30 uur in de Sint-Martinuskerk.

De gebedswake wordt gehouden op vrijdag 29 november na de mis van 18.30 uur. 

26-11-2013, 18:49 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

In de kerk kan je je een adventskalender aanschaffen. Het is een inhoudrijk hulpmiddel om het feest van Kerstmis goed voor te bereiden.

26-11-2013, 08:51 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

De bespreking van het boek 'God bewijzen' van Peels en Paas, geeft publicist Mark Van de Voorde de kans om nog eens vrij en vrank, 'de schaamte voorbij', uit te komen voor zijn geloof, zijn christen-zijn. Van de Voorde merkt op dat vooral in Vlaanderen, en in het bijzonder in de media, vaak nog lacherig, meewarig, hautain, ja ook kwaadaardig, gedaan wordt over geloof en religie. Dat is een achterhaalde, gedateerde houding. In andere West-Europese landen is dat niet het geval. 'Zelfs in Frankrijk niet meer', aldus Van de Voorde. 'Daar hebben ze ingezien dat christenen origineel zijn, in twee betekenissen: zij zijn niet louter na-apende kinderen van hun tijd én zij hebben een origine die de grondslag is van ons denken over mens en samenleving, individualiteit en solidariteit, rechten en plichte, zlefs scheiding van kerk en staat en de Verlichting.' De Poolse filosoof Leslek Kolakowski merkte ooit op dat een Europeaan die beweert niets met het christendom te hebben, 'zich buiten zijn eigen beschaving plaatst'. Jürgen Habermas, typevoorbeeld van de methodische atheïst, noemt 'het christendom, en niets anders, het ultieme fundament van de vrijheid, het geweten, de mensenrechten en de democratie, de benchmark van de westerse beschaving'. Van de Voorde schrijft: 'Ik geloof. Meer nog, ik ben christen, zelfs katholiek. Ik voel mij niet geremd in mijn vrijheid. Integendeel, de hoop van mijn geloof geeft mij het lef om niet elke waan van de dag te moeten beamen. Mijn spirituele levenshouding doet mij balen van amechtige pogingen om er bij te horen'.

23-11-2013, 14:14 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

Filosoof Rik Peels en theoloog Stefan Paas, verbonden aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, hebben een boek geschreven onder de titel 'God bewijzen. Argumenten voor en tegen geloven'.

Hun bevindingen en conclusies zijn veelzeggend.

Een samenleving kan volgens Peels en Paas, veel baat hebben bij religies. 'In de eerste plaats zijn religieuze mensen gemiddeld gelukkiger. Zij hebben minder last van stress. Dat blijkt uit onderzoek. Een goed ontwikkelde religiositeit is gunstig voor onze gezondheid, levensgeluk en maatschappelijke inzet.'

21-11-2013, 09:04 Geschreven door Parochie Sint-Martinus

20-11-2013, 11:36 Geschreven door Parochie Sint-Martinus