In De Standaard van 23 maart verscheen onderstaand artikel.
--------------
Geloof als wapen tegen wanhoop
In Italië leeft de solidariteit als nooit tevoren. Benjamin Royaards ziet het geloof van de Italianen in de christelijke waarden als verklaring.
BENJAMIN ROYAARDS
Wie? Schrijver, woont in Bergamo.
Wat? In donkere coronatijden blijkt het geloof de lijm te zijn die de Italiaanse maatschappij samenhoudt.
--------------------
Het is zondag 22 maart, 12 uur ’s middags, en overal weerklinken kerkklokken. In een uitgedoofde stad waar buiten enkel lentevogeltjes en occasioneel een eenzame wagen resoneren, is dit concert een godsgeschenk. Het klinkt ook veel aangenamer dan de schelle megafoon waarmee de civiele bescherming ons aanmaant binnen te blijven.
Ik heb net getelefoneerd met Don Davide Rota (70), een priester en intimus van mijn schoonfamilie. Hij heeft een week in het ziekenhuis gelegen met het coronavirus, maar is gelukkig aan de beterhand. Mocht deze brave man het loodje gelegd hebben, dan was dat voor velen hier een enorme dreun. Ook voor Giorgio Gori, de burgemeester van Bergamo, die iedere zondag vanop de eerste rij aandachtig luistert naar zijn preken.
Don Davide was in staat om in deze donkere tijden nog een theelichtje van hoop te laten flakkeren. En hoop is nu echt het enige waar de mensen zich hier nog aan kunnen vastklampen. De afgelopen twee dagen zijn in Lombardije 1.096 mensen overleden. Het is zo erg dat het leger dagelijks colonnes vrachtwagens moet laten aanrukken om de graf-kisten op te halen en te stockeren in mortuaria in andere regio’s. Intussen laten de crematoria onafgebroken de inferno branden en gaat er om de twintig minuten een nieuwe kist in. Hoop doet leven? Dat wordt hier ernstig in vraag gesteld.
Verzet tegen neerslachtigheid
Italië is een land dat nog echt samenhangt. Mensen voelen zich hier ook echt Italiaan. En de kerk speelt daar een belangrijke rol in
Don Davide, die onder normale omstandigheden voor volle kerken de mensen met een ongeziene passie toespreekt, vertelt me hoe hij vruchteloos zoekt naar een verklaring voor deze onmenselijke tragedie. Maar hij verzet zich tegen neerslachtigheid. Want in tijden van crisis toont de mens wat hij waard is, en we zullen hier allemaal wijzer uitkomen. Ik word getroffen door zijn vermoeide, soms nauwelijks hoorbare stem.
Waar de kerken in België zijn leeggelopen, zaten ze hier tot de lockdown afgeladen vol. Om de kerkgangers toch hun eredienst te bieden worden er streamings georganiseerd. Mijn vrouw en schoonfamilie zouden voor geen geld ter wereld de zondagse dienst willen missen. Zo komt het dat ik in de loop der jaren ook geregeld naar het betoog van de goede Don ben gaan luisteren. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat deze levenswandel mij aanvankelijk mateloos verveelde. Maar nu ik enkele jaren verder ben, en het Italiaanse ritme en zijn cultuur zich meester over mij hebben gemaakt, heb ik er een grote appreciatie voor gekregen. Ik ga nu zelf geregeld met mijn kinderen naar Don Davide luisteren. Voor een atheïst uit een artistiek midden is dat zeker geen evidentie.
Ik ben gaan beseffen hoe gunstig en belangrijk het geloof is voor de identiteit van een samenleving. Het is de lijm die de maatschappij samenhoudt, die je een keer per week doet stilstaan bij je eigen acties, en die je op het hart drukt hoe belangrijk het is je medemens te helpen. En wat zie je nu, in de grootste crisis van de afgelopen honderd jaar: de solidariteit leeft als nooit tevoren. Overal richt men groepen op om de zwakkeren te helpen.
Geen overbodige luxe
Italië is een land dat nog echt samenhangt. Mensen voelen zich hier ook echt Italiaan. En de kerk speelt daar een zeer belangrijke rol in. Iedereen is katholiek. Niet dat iedereen gelooft in de Bijbelse verhalen, maar men is gehecht aan de culturele waarden die hun oorsprong vinden in de godsdienst.
Begrijp me niet verkeerd, ik bestijg de kansel niet om zieltjes te winnen. Het enige punt dat ik wil maken, is dat het geloof en de christelijke waarden geen overbodige luxe zijn in tijden waarin het geestelijke kompas naar alle kanten uitslaat.
De paus wandelde enkele dagen geleden van het Vaticaan naar San Marcello al Corso, een klein kerkje in het centrum van Rome, om er te bidden voor het einde van de pandemie. Net zoals men dit deed ten tijde van de ‘Grote Pest’.
Zulke symbolische acties behoeden de mensen hier voor volledige wanhoop.
(De Standaard 23 maart)
30-03-2020, 13:43
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
Viering 375 jaar bedevaartsoord Werbeek verschoven naar volgend jaar
375 JAAR MARIAVERERING IN WERBEEK: weekend 1 en 2 mei 2021
Zoals in 1945 de jubileumviering van Werbeek 2 jaar moest uitgesteld worden, zo moeten wij de viering van 375 jaar Werbeek ook een jaar uitstellen wegens de Coronacrisis. We zullen dus in 2021 op 1 en 2 mei onze Werbeekviering houden. Gelieve de datum alvast te prikken!
De beslissing is nu gevallen omdat onze bisschoppen hebben laten weten dat nu ook alle vormsels en eerstecommunies in april en mei geschrapt worden. Dan kan onze viering ook niet doorgaan in mei.
Uitgesteld is niet afgesteld! Alle voorbereidingen moeten dus niet weggegooid worden … integendeel hou ze bij, en werk maar verder ... We gaan door…. alleen we krijgen een jaartje langer om alles iets rustiger voor te bereiden!
pater Nicolaas
30-03-2020, 11:04
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
29-03-2020
Opschorting eerste communie en vormsel
De meest ingrijpende maatregel gaat over de opschorting van de eerste communies en de vormsels. Alvast tot en met Pinksteren zullen deze vieringen niet doorgaan. Indien de regering zou toestaan dat er na 19 april of na 3 mei opnieuw bijeenkomsten mogen plaatsvinden, zal het niet zijn met een volle kerk en niet met drie generaties kerkgangers tegelijk (kinderen, ouders en grootouders).
Concreet: in heel het bisdom Antwerpen mag men de voorbereiding onderbreken van de communievieringen zoals zij gepland waren.
(Kerknet: bisdom Antwerpen)
29-03-2020, 21:48
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
De schoonheid van onze parochiekerk
Enkele jaren geleden maakte FRANK DE CEULAER een uitgebreide reeks prachtige foto's van het interieur en van de glasramen van onze Sint-Martinuskerk.
Geregeld zullen er enkele op dit parochieblog geplaatst worden.
Ze nodigen uit tot bewondering, stille beschouwing, verinnerlijking, gebed...
(foto's: Frank De Ceulaer)
29-03-2020, 11:54
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
28-03-2020
Toespraak van de paus
De Heer omarmen om de hoop te omarmen
Uitzonderlijke gebedsdienst in tijden van pandemie geleid door de Heilige Vader Franciscus op het bordes van de Sint-Pieters Basiliek.
"Tegen het vallen van de avond" (Mc 4.35). Zo begint het Evangelie dat we hebben gehoord. Sinds weken lijkt het erop dat de avond is gevallen. Dichte duisternis heeft onze pleinen, straten en steden bedekt. Zij heeft beslag gelegd op ons leven. Een oorverdovende stilte en een desolate leegte vult alles en waar ze langskomt, veroorzaakt ze verlamming. Je kunt het voelen in de lucht, je merkt het in de gebaren, de blikken zeggen het. We zijn bang en verloren. Net als de leerlingen in het Evangelie werden we opgeschrikt door een onverwachte en razende storm. We werden ons bewust dat we in hetzelfde schuitje zitten, allen broos en gedesoriënteerd, maar tegelijkertijd belangrijk en noodzakelijk, allen geroepen om samen te roeien, allen behoeftig aan troost. Op deze boot... zitten we allemaal. Zoals de leerlingen, die met één stem en angstig zeggen: "Wij vergaan" (v. 38), zo hebben ook wij ons gerealiseerd dat wij niet ieder voor zich kunnen verder gaan, maar alleen samen.
We kunnen ons gemakkelijk in dit verhaal herkennen. Wat moeilijk is, is de houding van Jezus te begrijpen. Terwijl de leerlingen vanzelfsprekend verontrust en wanhopig zijn, is Hij op de achtersteven, net op het gedeelte van de boot dat als eerste naar onder gaat. En wat doet Hij? Ondanks de ontreddering slaapt Hij vredig, vertrouwend op de Vader - het is de enige keer in het Evangelie dat we Jezus zien slapen. Wanneer Hij wordt gewekt, nadat Hij de wind en het water tot bedaren heeft gebracht, wendt Hij zich op verwijtende toon tot de leerlingen: "Waarom zijt ge zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?” (v. 40).
Laten we trachten te begrijpen. Waarin bestaat het gebrek aan geloof van de leerlingen dat het tegendeel is van het vertrouwen van Jezus? Ze waren niet opgehouden in Hem te geloven, want ze aanroepen Hem. Maar laten we eens kijken hoe ze Hem aanroepen: “Meester, raakt het U niet dat wij vergaan?” (v. 38). Raakt het U niet: ze denken dat Jezus geen belangstelling heeft voor hen, dat Hij niet om hen bezorgd is. Onder ons, in onze families, is een van de dingen die het meest pijn doen wanneer men ons zegt: "Geef je niet om mij?" Het is een zin die kwetst en in ons hart stormen ontketent. Dat moet ook Jezus geschokt hebben. Want niemand geeft meer om ons dan Hij. Immers, eenmaal ingeroepen, redt Hij zijn wantrouwige leerlingen.
De storm ontmaskert onze kwetsbaarheid en brengt die valse en nodeloze zekerheden aan het licht waarmee we onze agenda's, onze plannen, onze gewoonten en prioriteiten hebben opgebouwd. Het laat ons zien hoe we laten slapen en verwaarlozen wat ons voedt, steun geeft en ons leven en onze samenleving versterkt. De storm brengt alle bedoelingen aan het licht om "in te pakken" en te vergeten wat de ziel van onze volkeren heeft gevoed; al die pogingen om ons te verdoven met schijnbaar "reddende" gewoonten, die onbekwaam zijn een beroep te doen op onze wortels en de herinnering aan onze voorouders op te roepen. Zo verliezen we de noodzakelijke immuniteit om de tegenspoed het hoofd te beiden.
Met de storm is de schmink weggevallen van die stereotypen waarmee we onze "ego's", die zich altijd zorgen maken over ons eigen imago, verstoppen. En nogmaals is die (gezegende) gemeenschappelijke verbondenheid zichtbaar geworden waaraan we ons niet kunnen onttrekken: de verbondenheid als broeders.
"Waarom zijt ge zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?” (v. 40). Heer, uw woord treft ons vanavond en gaat ons allen aan. In onze wereld, waar U meer van houdt dan wij, zijn we op volle snelheid verder gegaan. We voelen ons sterk en tot alles instaat. Belust op winst hebben we ons laten opslorpen door de dingen en ons laten versuffen door de haast. We hebben niet stil gestaan bij uw oproepen. We zijn niet ontwaakt door oorlogen en planetair onrecht. We hebben niet geluisterd naar de kreet van de armen, en van onze ernstig zieke planeet. We gingen onverschrokken verder, met de gedachte dat we altijd gezond zouden blijven in een zieke wereld. Nu, terwijl we ons in stormachtige wateren bevinden, smeken we U: "Word wakker Heer!"
"Waarom zijt ge zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?” (v. 40) Heer, roep ons op, doe een beroep op ons geloof. Dat is niet zozeer geloven dat Gij bestaat, maar naar U toe komen en U vertrouwen. In deze Vastentijd klinkt uw dringende oproep: "Bekeer je", "Keert tot Mij terug, van ganser harte” (Joël 2,12). Gij roept ons op om deze tijd van beproeving aan te grijpen als een tijd van keuze. Het is niet de tijd van uw oordeel, maar van ons oordeel. De tijd om te kiezen voor wat telt of voor wat voorbij gaat, om te onderscheiden tussen wat nodig is en wat niet. Het is de tijd om de route van ons leven opnieuw op U te richten, Heer, en op de anderen. En we kunnen kijken naar zoveel voorbeeldige metgezellen die, ondanks angst, hebben gereageerd door hun leven te geven. Het is de werkkracht van de Geest die wordt uitgestort en vorm geeft aan moedige en edelmoedige toewijding. Het is het leven van de Geest dat in staat is om te verlossen, te waarderen en te laten zien hoe ons leven opgebouwd en in stand gehouden wordt door gewone mensen - meestal vergeten - die niet verschijnen in de krantenkoppen en tijdschriften of op de grote catwalks van de laatste show. Zonder twijfel schrijven zij vandaag de beslissende gebeurtenissen van onze geschiedenis: artsen, verpleegsters en verplegers, supermarktmedewerkers, schoonmakers, verzorgers, vervoerders, ordehandhavers, vrijwilligers, priesters, religieuzen en vele, zeer vele anderen die begrepen hebben dat niemand zichzelf alleen redt.
Tegenover het lijden, waar de ware ontwikkeling van onze volkeren wordt gemeten, ontdekken en ervaren we het priesterlijk gebed van Jezus: "opdat allen één mogen zijn" (Joh 17,21). Hoeveel mensen oefenen geduld en schenken elke dag hoop, door ervoor zorgen dat ze geen paniek zaaien maar medeverantwoordelijkheid. Hoeveel vaders, moeders, grootvaders en grootmoeders, leerkrachten laten onze kinderen met kleine en dagelijkse gebaren zien hoe ze een crisis moeten aanpakken en hoe ze die moeten doorstaan door hun gewoonten aan te passen, hun ogen op te slaan en het gebed te bevorderen. Hoeveel mensen bidden, offeren en zijn voorsprekers voor het welzijn van allen. Gebed en stille dienst zijn onze winnende wapens.
"Waarom zijt ge zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?” (v. 40) Het begin van geloven is: weten dat we verlossing nodig hebben. We zijn niet zelfvoorzienend, alleen. Alleen zinken we weg. We hebben de Heer nodig zoals de oude zeelieden de sterren. Laten we Jezus in onze levensboten uitnodigen. Laten we hem onze angsten toevertrouwen, zodat Hij ze kan overwinnen. Net als de leerlingen zullen we ervaren dat we met Hem aan boord geen schipbreuk zullen lijden. Want dit is Gods kracht: alles wat ons overkomt, zelfs slechte dingen, ten goede keren. Hij brengt rust in onze stormen, want bij God sterft het leven nooit.
De Heer daagt ons uit en nodigt ons uit om, te midden van onze storm, solidariteit en hoop op te wekken en te activeren. Zij zijn in staat om vastheid, steun en zin te geven aan die tijden wanneer alles schipbreuk lijkt te lijden. De Heer roept ons om ons paasgeloof op te wekken en te doen herleven. We hebben een anker: door zijn kruis zijn we gered. We hebben een roerganger: door zijn kruis zijn we vrijgekocht. We hebben hoop: door zijn kruis zijn we genezen en omhelsd, zodat niets en niemand ons kan scheiden van zijn verlossende liefde. Te midden van het isolement waarin we lijden onder het gebrek aan genegenheid en ontmoetingen, waarbij we het gebrek aan veel dingen ervaren, horen we opnieuw de boodschap die ons redt: Hij is verrezen en leeft met ons. De Heer roept ons vanaf zijn kruis op om het leven dat ons te wachten staat te ontdekken, om te kijken naar hen die ons opeisen, om de genade die ons bewoont te versterken, te erkennen en te prikkelen. Laten we de kwijnende vlaspit, die nooit uitgaat, niet doven (cf. Is 42,3),. Laten we het mogelijk maken dat hij de hoop aanwakkert.
Zijn kruis omarmen betekent de moed vinden om alle tegenslagen van de huidige tijd te aanvaarden en daarom even afstand te doen van onze zucht naar almacht en bezit, om ruimte te geven aan de creativiteit die alleen de Geest kan opwekken. Het betekent de moed vinden om ruimte te scheppen waar iedereen zich geroepen kan voelen en nieuwe vormen van gastvrijheid, broederschap en solidariteit mogelijk maken. Door zijn kruis zijn we gered om de hoop te verwelkomen en het te laten gebeuren dat zij alle mogelijke maatregelen en wegen, kan versterken en ondersteunen die ons kunnen helpen om onszelf te behoeden en te bewaken. De Heer omarmen om de hoop te omarmen: dat is de kracht van het geloof. Het bevrijdt ons van angst en geeft ons hoop.
"Waarom zijt ge zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?” (v. 40) Beste broeders en zusters, vanop deze plaats, die het rots -geloof van Petrus verhaalt, wil ik jullie vanavond allen aan de Heer toevertrouwen, op voorspraak van Onze Lieve Vrouw, heil van het volk, ster van de stormachtige zee. Vanuit deze zuilengang die Rome en de wereld omarmt, daalt op jullie neer, als een troostende omhelzing, Gods zegen. Heer, zegen de wereld, geef gezondheid aan het lichaam en troost aan het hart. Gij vraagt ons om niet bang te zijn. Maar ons geloof is zwak en we zijn bang. Maar Gij, Heer, laat ons niet over aan de storm. Herhaal: "Gij behoeft niet bevreesd te zijn" (Mt 28:5). En wij, samen met Petrus, "Schuiven we al onze zorgen op U af, want Gij hebt zorg voor ons” (cfr 1 Pe 5,7).
28-03-2020, 20:26
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
Urbi et Orbi-zegen van paus Franciscus
Het Urbi et Orbi (Aan de stad en de wereld) is een pauselijke zegen die normaal alleen op Kerstmis, Pasen en bij de presentatie van een nieuwe paus wordt gegeven. Dat paus Franciscus dit betekenisvolle ritueel nu wil uitvoeren, toont hoe ernstig hij de coronapandemie neemt.
28-03-2020, 08:06
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
27-03-2020
De schoonheid van onze parochiekerk
Enkele jaren geleden maakte FRANK DE CEULAER een uitgebreide reeks prachtige foto's van het interieur en van de glasramen van onze Sint-Martinuskerk.
Geregeld zullen er enkele op dit parochieblog geplaatst worden.
Ze nodigen uit tot bewondering, stille beschouwing, verinnerlijking, gebed...
(foto's: Frank De Ceulaer)
27-03-2020, 16:59
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
Broederlijk delen...ook nu
Je deelt
dromen
een glimlach
lief en leed
de toekomst
Delen doet goed.
Ook met het Zuiden
BE12 0000 0000 9292
BROEDERLIJK DELEN
TOT IEDEREEN MEE IS!
27-03-2020, 15:53
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
26-03-2020
De schoonheid van onze parochiekerk
Enkele jaren geleden maakte FRANK DE CEULAER een uitgebreide reeks prachtige foto's van het interieur en van de glasramen van onze Sint-Martinuskerk.
Geregeld zullen er enkele op dit parochieblog geplaatst worden.
Ze nodigen uit tot bewondering, stille beschouwing, verinnerlijking, gebed...
(foto's: Frank De Ceulaer)
26-03-2020, 08:46
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
25-03-2020
Overlijden Maria Mariën
Op 25 maart 2020 overleed in Retie, Maria Mariën, echtgenote van Aloïs Vos. gesterkt door het H. Sacrament van de Zieken. Maria Mariën werd geboren in Retie op 25 april 1935. Zij was lid van OKRA.
De familie had graag samen met de parochiegemeenschap, afscheid genomen maar omwille van de uitzonderlijke situatie, is dat nu niet mogelijk.
Te gepasten tijde zullen familie en vrienden uitgenodigd worden voor een gedachtenisviering in de Sint-Martinuskerk.
25-03-2020, 18:41
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
Bidden met de paus...
Bidden met de paus voor het einde van de pandemie.
25-03-2020, 11:50
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
Historisch: ( minstens) drie weken geen missen meer
De beslissing van de bisschoppen en de regering kan gerust historisch genoemd worden: minstens tot 3 april geen misvieringen meer in onze kerken en kapellen. Het is de eerste keer sinds 1797 dat er voor een langere periode geen eucharistievieringen plaatsvinden in de Sint-Martinuskerk. Uit bekommernis om de volksgezondheid werd deze maatregel genomen.
Die bekommernis speelde 223 jaar geleden helemaal niet mee. Integendeel. In 1798 verbood de Franse Republiek, die onze gewesten had ingelijfd, liturgische vieringen in de kerk. Motief: haat voor alles wat met godsdienst en Kerk te maken had.
Edward Sneyers, auteur van de ‘Geschiedenis van Retie’ (1949), schrijft over die periode van kerkvervolging en de sluiting van de Sint-Martinuskerk van Retie, boeiende bladzijden.
‘Vanaf november 1797 (nog vóór het officiële verbod) werd de Heilige Mis niet meer gecelebreerd in onze Martinuskerk (de priestervervolging woedde al volop) , doch in private huizen. Nochtans was onze kerk nog niet gesloten, want de gelovigen vergaderden er tweemaal daags om de Rozenkrans te bidden. In hun midden waren dan waarschijnlijk hun vermomde herders , die hun kudde in deze harde tijden niet wilden verlaten’.
Sneyers vertelt ook over een Franse ambtenaar, die in 1798 een inventaris moest maken van alle voorwerpen in de kerk. Dat lieten de Retiese gelovigen zomaar niet gebeuren. In het verslag van de ambtenaar is het volgende te lezen:
‘Terwijl ik met mijn afdeling jagers (soldaten) in de kerk was, is daar het volk te hoop gelopen, en zijn er een dertigtal boeren binnen gekomen om ons uit de kerk te verjagen. Ik heb mij onmiddellijk tot hen begeven en hen verzocht buiten te gaan. Tevergeefs echter. Ziende dat hun aantal immer aangroeide, heb ik mijn jagers het bevel gegeven er met de blanke sabel op los te gaan en de kwaadwilligen uit te drijven’.
Vanaf december 1799 werd het gebruik van de kerken door het Franse regime opnieuw toegestaan. Maar het duurde tot november 1800, eer onderpastoor Pullen voor de eerste keer de mis in de sacristie van de Sint-Martinuskerk durfde op te dragen. De eerste plechtige en publieke eucharistieviering , aan het hoofdaltaar van de Sint-Martinuskerk, werd op 1 mei 1802 gecelebreerd.
Meer dan twee eeuwen geleden verhinderde het virus van de kerkvervolging op een brutale manier, de liturgische vieringen in de Sint-Martinuskerk gedurende ruim drie jaar. In 2020 is het coronavirus er de oorzaak van dat de vieringen gedurende (minstens) drie weken niet kunnen plaatshebben uit bezorgdheid voor de volksgezondheid.
(Ondertussen is de 'misloze' periode met enkele weken verlengd)
25-03-2020, 11:02
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
24-03-2020
Brief van onze bisschop
Aan alle gelovigen en medewerkers van het bisdom Antwerpen
Goede vrienden,
Op 12 maart stuurde ik u een eerste brief in verband met de gevolgen van het corona-virus in ons land. De aanleiding voor deze tweede brief zijn de nieuwe maatregelen die de bisschoppen van België bekend hebben gemaakt. U vindt deze maatregelen in bijlage. Ze gelden voor heel het land. Hieronder wil ik de toepassing van enkele maatregelen voor ons bisdom toelichten.
De chrismaviering, waarin de priesters jaarlijks de beloften van hun wijding vernieuwen, kan uiteraard niet gewoon doorgaan. Wel zal ik op woensdag in de Goede Week de heilige Oliën wijden in een lege kathedraal, zonder eucharistieviering en geassisteerd door twee priesters. We zullen deze verkorte chrismawijding opnemen enlivestream uitzenden. Nadien kan u deze opname gebruiken voor ‘thuis-catechese’ van o.a. de vormelingen. De verspreiding van de heilige Oliën zal niet meteen gebeuren, maar op een latere datum, waarover meer informatie volgt. Wie toch dringend heilige Oliën nodig heeft omwille van een dreigend tekort, bijvoorbeeld voor de ziekenzalving, kan na Pasen contact opnemen met het bisschopshuis of met het betreffende vicariaat, met het oog op een individuele voorziening.
Vele gelovigen willen in de paastijd hun zogenaamde ‘paasplicht’ vervullen, met biecht en communie. Door omstandigheden buiten hun wil kunnen zij beide sacramenten dit jaar niet tijdens de paastijd ontvangen. Deze objectieve onmogelijkheid mag niet wegen op hun subjectief gewetensoordeel. Mag ik de pastores vragen hen te wijzen op wat wel kan, zoals aangegeven in de maatregelen van de bisschoppen. De bedoelde sacramenten kan iedereen op een latere datum ontvangen.
De meest ingrijpende maatregel gaat over de opschorting van de eerste communies en de vormsels. Alvast tot zondag 19 april kunnen deze vieringen niet doorgaan. De kans dat deze vieringen de weken nadien wel kunnen doorgaan is bijzonder klein. Indien de regering zou toestaan dat er na 19 april opnieuw bijeenkomsten mogen plaatsvinden, zal het niet zijn met een volle kerk en niet met drie generaties kerkgangers tegelijk (kinderen, ouders en grootouders). Wij houden er nu al rekening mee dat tussen Pasen en Pinksteren alle eerste communies en vormsels zullen wegvallen. Concreet: in heel het bisdom Antwerpen mag men de voorbereiding onderbreken van de communievieringen zoals zij gepland waren. Met onze medewerkers zal ik alles in het werk stellen om deze kinderen en jongeren, samen met hun familie en vrienden, een mooi communiefeest te schenken op een latere datum en op een aangepaste manier (zo mogelijk voor de grote vakantie, zo niet erna). Er zijn immers verschillende manieren waarop men deze communievieringen kan organiseren. Zodra mogelijk zullen wij nieuwe richtlijnen daarover geven.
De vastencampagnes van Broederlijk Delen gaan door, alleen kunnen de omhalingen in contant geld nu niet doorgaan. Via verschillende kanalen herinneren we mensen aan de mogelijkheid om hun jaarlijkse gift te storten via overschrijving. De wereld heeft deze solidariteit hard nodig, zeker in deze crisistijd.
Als teken van waardering voor wie zich dagelijks inzetten in de strijd tegen het coronavirus, wil de kerkgemeenschap graag deelnemen aan dagelijkse of wekelijkse dankbetuigingen op plaatselijk niveau. Parochies die het wensen kunnen aansluiten door bijvoorbeeld een kaars voor het venster te zetten of de klokken te luiden. Gebruik daarvoor liefst de angelusklok. De feestklokken sparen we voor Pasen: op Paaszondag om 12.00 uur zullen we in heel ons bisdom de feestklokken luiden!
Voor vragen omtrent de praktische gevolgen van deze beslissing kan men terecht op het vicariaat Kempen (tel. 03/500.00.18) of het vicariaat Antwerpen (tel. 0465/03.16.52).
Vanuit het bisschopshuis en de kathedraal proberen we dagelijks digitaal in contact te blijven met heel ons bisdom en met alle gelovigen. Hoe maak je verbinding met dezelivestream? Ga op het internet naar www.bisdomantwerpen.be; klik daar op de grote tegel ‘Coronavirus: per dag verbinding met de bisschop en liturgisch aanbod’. Op het dagelijkse aanbod van onzelivestream staan sinds het begin van deze week onder meer de dagelijkse eucharistieviering (om 10.00 uur), een programma‘Kroongetuigen’ voor de jeugd (om 13.30 uur), een bezinning en gebed door de bisschop, met toelichting over de concrete maatregelen (om 17.00 uur), een verdiepend moment door Bart Paepen (om 17.30 uur) en een rubriek ‘Zorgen voor elkaar’. Dank om deze livestream verder bekend te maken aan de gelovigen en de nodige ‘links’ door te geven.
Over de vieringen van de Goede Week oplivestream of tv zullen we u tijdig extra informatie sturen. De Vlaamse bisdommen plannen een gemeenschappelijk aanbod op de belangrijkste dagen van de Goede Week. Komende zondag 29 maart zal de bisschop opnieuw om 10.00 uur vialivestream de eucharistie voorgaan in de (lege) kathedraal van Antwerpen.
Zowat alles wat we nu doen – op het werk, in het gezin, in de politiek of in de kerk – is inspelen op ongekende situaties. Er ligt voor niemand een draaiboek klaar. Het is voor iedereen improviseren. We moeten nieuwe wegen vinden en nieuwe kanalen gebruiken om met elkaar in verbinding te blijven. Erger dan corona is het virus van de ontmoediging of van de twijfel. Als kerkgemeenschap is het onze zending ertoe bij te dragen dat we de menselijke kant van deze crisis te boven komen. We hopen en bidden dat deze uitzonderlijke omstandigheden niet lang moeten duren.
24-03-2020, 21:28
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
'Sta op. Wis droefenis en twijfel uit je ogen'
Ondanks de beperkingen die de coronacrisis ons oplegt, wil ik toch graag de vreugde van Pasen met jullie al delen met deze tekst :
Sta op.
Wis droefenis en twijfel uit je ogen.
Doe als de bloemen, als de bomen
en omhels het licht.
Want leven,
in zijn diepste goddelijke kern,
blijft onaantastbaar.
Het gaat aan de dood voorbij.
Het wacht slechts op voltooiing.
Grafstenen kunnen weggerold.
En mensen in hun kwetsbaarheid
toch boven vrees en vragen uitgetild.
De leegte is niet leeg
Zij is bewoond
met een nieuw begin.
De woorden die bezonken, zullen spreken,
omwille van die Ene die elk sterven overwon: Jezus, God-die-redt
Hij, onze Weg, onze Waarheid, ons Leven!
Wij zullen zeggen : Hij is het! Zie, Hij leeft, hier midden ons!
Een genadevolle Goede Week thuis en een Zalig Pasen in jouw hart en dat van je naasten!
Vriendelijke groet
p. Nicolaas
24-03-2020, 10:49
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
23-03-2020
Geen openbare liturgische bijeenkomsten tot en met 19 april
Beste medegelovigen,
Belangrijke boodschap hieronder. We zullen dit jaar niet in het openbaar de Goede Week, Pasen en Beloken Pasen kunnen vieren!
Dit is toch wel een extra beproeving! Ook het vormsel in Retie op 19/4 zal moeten uitgesteld worden!
Het zal dit jaar echt in ons hart moeten gebeuren! Hoe kunnen we Pasen toch bij de parochianen binnenshuis krijgen...? Een eigen Paasvideo-boodschap van onze PE? Wie heeft het materiaal en de knowhow in huis?
Vriendelijke groet
p. Nicolaas
Beste medewerkers,
We ontvingen zopas onderstaand bericht:
Alle openbare kerkelijke vieringen tot en met 19 april worden afgelast; dat staat te lezen in een uitgebreide reeks richtlijnen van de bisschoppen.
De verspreiding van het coronavirus verplicht alle overheden en instellingen van ons land tot uiterste voorzichtigheid. Ook de katholieke Kerk wil een verdere verspreiding van het coronavirus voorkomen. Daarom hebben de bisschoppen van België beslist om de schorsing van alle publieke kerkelijke vieringen te verlengen tot en met 19 april. Pas wanneer zowel de burgerlijke als de kerkelijke overheden daartoe de toelating geven, zullen opnieuw publieke kerkelijke vieringen kunnen plaatsvinden. Ze nemen deze maatregelen in overeenstemming met de voorstellen en het voorbeeld van paus Franciscus over mogelijke aanpassingen in de viering van de komende paastijd.
Alle liturgische diensten van de Goede Week (van Palmzondag 5 tot Pasen 12 april 2020) worden geschorst. Om de gelovigen toe te laten deze diensten te volgen via radio, tv of livestream kan de bisschop voor enkele plaatsen een uitzondering maken. Slechts de medewerkers die noodzakelijk zijn voor deze viering met opname, kunnen in de kerk aanwezig zijn. Daarbij zullen zij de regels van social distancing of bewaren vaneen veilige afstand zorgvuldig in acht nemen.
23-03-2020, 11:56
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
Persoonlijk gebed (2) in coronacrisis
Persoonlijk gebed (2) in coronacrisis
Dit 2de gebed om kracht en vertrouwen kunnen we persoonlijk of in huiskring gebruiken, om te bidden om Gods nabijheid en uitzicht in deze crisistijd.
Voorzie een rustige plek, en een beetje stilte vooraf en nadien. Je kan het gebed ook downloaden en doorsturen naar mensen uit je omgeving. Zo vormen we een ketting van biddende mensen, alleen, maar toch ook samen ...
1. Kruisteken
In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
Vader van barmhartigheid, zend uw goede Geest en maak mij ontvankelijk voor uw Woord.
(stilte)
2. Lezing van Gods Woord (1 Tess 5, 12-24)
Uit de eerste brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Tessalonica
Wij verzoeken u, broeders en zusters, om hen te erkennen die onder u arbeiden, die u leiden in de Heer en u terechtwijzen, en om hen vanwege hun werk meer dan gewone liefde waardig te keuren. Bewaar de vrede onder elkaar. Wij vermanen u, broeders en zusters: wijs de leeglopers terecht, bemoedig de kleinmoedigen, ondersteun de zwakken, heb geduld met allen. Zorg dat niemand kwaad met kwaad vergeldt. Streef steeds naar wat goed is voor ieder van u en voor alle mensen. Wees altijd verheugd. Bid zonder ophouden. Dank God voor alles. Dit verlangt God van u in Christus Jezus. Blus de Geest niet uit, kleineer de profetische gaven niet, keur alles, behoud het goede. Houd u ver van alle soort kwaad. De God van de vrede, moge Hij u heiligen, geheel en al; moge u volkomen, naar geest, ziel en lichaam, ongerept bewaard blijven tot de komst van onze Heer Jezus Christus. Die u roept is getrouw: Hij zal zijn woord houden.
3. Psalm 121
Omhoog naar de bergen richt ik mijn ogen: vanwaar kan ik hulp verwachten?
Mijn hulp zal komen van God de Heer, die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zorgt dat uw voet niet struikelt, Hij slaapt niet, die waakt over u.
Hij sluimert niet en Hij slaapt niet, die over Israël waakt.
De Heer is het die u behoedt, Hij staat als een wacht aan uw zijde.
Bij dag zal de zon u niet deren, bij nacht doet de maan u geen kwaad;
De Heer bewaart u voor onheil, uw leven houdt Hij in stand.
De Heer is bezorgd voor uw komen en gaan op deze dag en altijd.
Eer aan de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.
Zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
4. Aanroepingen
Heer Jezus, Gij hebt blinden de ogen geopend. Laat ook ons uw goedheid zien.
Heer Jezus, Gij hebt doofstommen doen spreken. Maak ook ons tot getuigen van uw barmhartigheid.
Heer Jezus, Gij hebt genezing en redding gebracht. Genees ons van alles wat ons hart gesloten houdt.
Heer Jezus, Gij brengt licht waar mensen in duisternis tasten. Toon ons de weg die ons voert naar nieuw leven.
Heer Jezus, Gij schenkt hoop en nieuwe toekomst. Bevrijd ons van al wat bang en onzeker maakt.
Heer Jezus, Gij hebt uzelf gegeven als voedsel voor velen. Leer ons hoe wij ons leven kunnen breken en delen.
Heer Jezus, Gij komt aanwezig in ons midden. Doe ons delen in de vreugde van uw verrijzenis.
5. Onze Vader
6. Slotgebed
God van alle leven, van oudsher hebt Gij uw liefde aan de mensen getoond. In Jezus, uw Zoon, zijt Gij ons heel nabij gekomen. Hij heeft zieken genezing en vrede gebracht, Door zijn goedheid en verzoening heeft Hij nieuwe toekomst geopend voor mensen die verloren waren.
Kom ons tegemoet met de Geest die Jezus bezielde, in deze dagen van onrust en onzekerheid. Geef ons kalmte, wijsheid en moed om te onderscheiden wat we kunnen doen om anderen tot steun te zijn en deze crisis te helpen overwinnen.
Doe ons groeien in hoop en vertrouwen nu wij allen zo sterk onze kwetsbaarheid ervaren, en houd in ons het geloof levend dat Gij alles ten goede leidt. Door Christus, onze Heer.
7. Zegen
De Heer schenke ons zijn zegen, Hij beware ons voor onheil en geleide ons tot eeuwig leven. Amen.
(Kerknet)
23-03-2020, 11:00
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
'Gemeenschappelijk bezit'
Als ik U, God, tot mijn bezit
zou kunnen maken,
dan zou ik een veilig gevoel heben.
Maar Gij weigert zo te zijn.
Gij zijt er voor elke mens
op deze wereld.
Iedereen die U zoekt, heeft U
eigenlijk al gevonden.
Gij zijt gemenschappelijk
bezit bij uitstek.
(vastenkalender)
23-03-2020, 09:10
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
22-03-2020
Dagelijkse mis om 10 uur
Vanaf morgen, maandag 23 maart, wordt er elke dag om 10 uur een mis uitgezonden.
Hoe kan je verbinding met het pastorale aanbod van het bisdom Antwerpen?
