|
18 december 2022 zal ik me blijven herinneren als een mijlpaal in mijn leven. Die dag, de 4e adventszondag werd ik samen met Henk De Kok en Gert de Bakker door monseigneur Bonny tot diaken gewijd in de kathedraal van Antwerpen.
Abdij Koningshoeven
In de week voor mijn wijding trok ik mij enkele dagen terug in de Abdij Koningshoeven in de buurt van Tilburg waar Trappisten in alle stilte en eenvoud samenleven. De vluchtelingenstroom die de oorlog in Oekraïne opgang bracht, deed hen voor elke broeder een vluchteling opvangen. Een bijzonder teken van solidariteit. Tijdens één van hun gebedsmomenten werd ik als toekomstig diaken aangesproken door een tekst van Broeder Stockman, generaal-overste van de Broeders van liefde. Waarbij er een ontmoeting op het kruispunt plaatsvindt bij de dienende horizontale beweging van solidariteit en de verticale beweging naar onze Heer gericht. De tekst boven onze uitnodiging In alles liefhebben en dienen is hier al een mooie aanzet toe, om de Heer en de gemeenschap dienend lief tehebben.
Luisterbereidheid
Donderdagavond werden we met ons drieën nog bij monseigneur Bonny verwacht voor een aangenaam gesprek bij een tas koffie over onze weg. Hij had zoals altijd die luisterbereidheid en interesse. Een talent waar ik ook als medewerker in het pastoraat aan wil blijven werken om mij hierin te bekwamen.
Van en voor de mensen
Het was ook voor onze pastorale eenheid een belangrijk gebeuren, want er was een grote afvaardiging aanwezig in Antwerpen. Velen leefden mee en wilden getuigen zijn, maar ik kreeg ook van hen die niet aanwezig konden zijn wensen toegestuurd dat ze in gebed en gedachten verbonden zouden zijn. De wijdingsritus volgde na de lezingen van die zondag. Als werkpuntje wil ik uit deze lezingen meenemen dat ik als diaken onder de mensen wil zijn, als iemand van en voor hen, zoals ook Jezus, als God-met-ons geboren werd. En op de vraag of ik hiervoor bereid was: antwoorde ik volmondig: Ja, hier ben ik.
Ter aarde
We werden kort voorgesteld door vicaris Bruno Aerts, waarna onze bisschop de homilie hield. Nadien werden we opnieuw naar voren geroepen voor de ondervraging en spraken we onze beloften uit die die bij het diaconaat horen. Hierna volgt voor velen een bijzonder moment, waarbij de wijdelingen ter aarde gaan liggen voor de litanie van de heilgen. Het duurt even, maar op het moment dat je er ligt ben je zo verbonden met een traditie van vele heiligen wiens voorspraak de gemeenschap afroept en ben je zo ook verbonden met die gemeenschap die voor je bidt. We mochten zelfs heiligen toevoegen die veel voor ons betekenen, wat op het moment dat zij worden aanroepen nog meer bijzonder is.
Gezonden worden
Hierna legt de Bisschop in stilte bij je de handen op, waarbij ik op dat moment het gevoel had van gezonden te worden met de kracht van zijn zegende handen. Na die bijzondere momenten hielpen mijn broer Jan en zus Heidi mij met de stola en dalmatiek. De diaken leest in de liturgie het Evangelie en dit werd ons overhandigd. De vredewens door de Bisschop, aanwezige diakens en familie maakte een einde aan de wijding en er werd verder eucharistie gevierd.
Liefhebbend, zorgzaam
Ik ben erg dankbaar voor héél deze dag, waarbij velen tegen mij zeiden dat ik straalde van geluk, maar zo voelde ik me ook en zo zou ik ook willen blijven stralen, om die warmte van Gods liefde uit te dragen bij ieder van jullie. Dankbaar ook voor de vele wensen en attenties, wensen waarbij ik vooral ook wil onthouden om gezonden te zijn, als liefhebbende, zorgzame diaken.
Ik wil afsluiten met een mooi gebed door monseigneur Bonny aan ons bezorgd en mag ik vragen om het te bidden voor al de diakens in onze Kerk:
Heer wij bidden u:
zend over hem de heilige Geest
en sterk hem met de zevenvoudige gaven
om zijn diakenambt te vervullen.
Sier hem met tal van goede eigenschappen:
oprechte liefde,
zorgzaamheid voor zieken enarmen,
bescheidenheid wanneer hij leiding geeft,
toeleg op het evangelie:
een waarachtig christelijk leven.
Jurgen Deckx
|
