Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kerssepitje.
Ik ben een vrouw en woon in Veenendaal (Nederland) en mijn beroep is geen...genieten....genoeg.....
Ik ben geboren op 06/10/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: gedichten schrijven en lezen, reizen, amerika.
ik heb twee gedichtenboekjes uitgegeven
Metgezel en Zoektocht
ze zijn te koop voor 6.50 euro p.stuk
heeft u interesse? mail mij....
dan heeft u een prachtig kadootje voor uzelf of voor anderen
Ongelooflijk kleine knuisjtes in een vuistje geknepen Een pruimenmondje en oogjes die zijn toegeknepen Kleine vingertjes krullen zich om mijn vinger en knijpen Een wonder dat ik met verstand niet kan begrijpen Je sabbelt, drinkt, slaapt en huilt, ja huilt met kracht Zo'n klein mensenkind dat al zoveel vreugde bracht Zelfs als je huilt ben je nog zo bijzonder mooi en lief Zonder het zelf te weten, ben je ons aller hartendief
Mij bekruipt zo'n warm gevoel als ik naar je kijk Jouw komst maakte van ons huis een koninkrijk We zullen je met liefde omringen, een leven lang Wij tonen je het morgenrood en de zonsondergang Jouw leven zullen wij met veel liefde beschermen Mama en papa zullen zich altijd over je ontfermen Jij bent zoals geen ander en daarom zo bijzonder Ongelooflijk mensenkind, jij bent ons grote wonder
Heb ik je wel vaak genoeg gezegd hoeveel ik van je hou? Heb ik je vaak genoeg verteld hoe ons leven worden zou? Heb ik je wel vaak genoeg met liefde bemint, keer op keer? Het zal wel niet zo zijn, want mijn tranen zijn zoveel méér!
Heb ik je wel vaak genoeg gevraagd of ik bij je mocht zijn? Heb ik je vaak genoeg gezegd te willen leven zonder pijn? Heb ik je wel vaak genoeg met liefde omringt, keer op keer? Het zal wel niet zo zijn, want mijn verdriet is zoveel méér!
Heb ik je wel vaak genoeg gezegd wat voor mij liefde is? Heb ik je vaak genoeg gevraagd waarom ik de afslag mis? Heb ik wel vaak genoeg met je gepraat, keer op keer? Het zal wel niet zo zijn, want jij kwetst me telkens weer.
Ik voel mij leeg van binnen en heel koud Ik ben nog jong, maar ik voel mij oud Als ik zie wat een mens van tachtig soms nog kan barst ik van jaloezie; daar droom ik nog slechts van
Natuurlijk moet ik blij en dankbaar zijn Ik heb mijn armen en benen nog, dat is toch fijn? Maar er is zo verschrikkelijk veel wat ik mis Ik had nog zoveel plannen, waar nu geen kans meer voor is
Heel veel normale dingen zijn voor mij taboe Ik moet steeds weer rusten, bij alles wat ik doe Daarom ben ik jong, maar toch al oud Want het is niet normaal als het normale leven ophoudt