Ik zag een hele grote regenboog En haar kleuren waren wonderbaar Ik keek gefascineerd naar de hemel omhoog Toen zag ik er twee, vlak boven elkaar Ik werd gevangen door een wonderlijke blijheid Door de schoonheid die aan de hemel stond Even stond de wereld stil en vervaagde de tijd Ik zag in die regenboog Gods belofte en Gods verbond
Nooit zag ik van een regenboog het begin én het eind Dichtbij, maar zo oneindig wijd was de gekleurde horizon Ik stond daar, hopend dat de regenboog niet snel verdwijnt Want ik besefte dat ik het nooit meer zò intens beleven kon Hoe prachtig geeft God ons zijn teken, met zoveel kleuren Te mogen weten dat Hij de aarde niet meer met water verwoest Wij danken U, o Heer, dat U het nooit meer zal laten gebeuren Maar geef ons tegelijkertijd het besef, waarom dat toen wel moest.
Willy Kersseboom
|