Een goede maandagavond voor iedereen en nu nog wat verder vertelllen over de poesjes. zoals reeds gezegd gingen de zesling al de ganse dag naar buiten . Het was de maand juli en wel warm. De mais stond al tamelijk hoog en ze vonden de weg daarheen. We hadden het niet graag omdat ze dicht bij de straat konden komen , waar er soms wagens aan tamelijke snelheid voorbijsnorden. We hielden ons hart vast. 's avonds had ik graag dat ze binnenkwamen in hun garre zodat ze veilig waren voor de nacht . Soms lukte het direkt om ze allle zes vredig te slapen te leggen en soms een heksentoer om hen uit de bomen te plukkken. Zij wisten al vlug dat ze daar ver van ons zaten. Zo ging de zomer voorbij, ongerust in het vooruitzicht dat men met die grote maismachine zou komen. Eind oktober was het zover: ze waren juist buitengelaten(rond 6 uur in de moregen en dat hels lawaai was er : vlug roepen met wat vlees op een bord, gelukkig allemaal vlug binnen gekregen: van schrik waarschijnlijk in een oogwenk in de garre , oef nanny mickey -mousse was gerust alsook moederWarte. Ja , ik noem mezelf Nanny. Michel is Chelleke. ik voel me als hun oma. Nog even vermelden dat ze de tweede week van juli voor de eerste keer het zonder mij en Michel moesten stellen . Tante Lilianne(mijn vriendin kwam 10 dagen logeren om dag en nacht op ze te passen . Ze kenden haar ook een beetje omdat zij iedere week 1 dagje voor hen meezorgde. Zo gaat het ieder jaar als we naar Schotland gaan , Lilianne past er goed op hen. In december 2005 is Minoe gestorven, hij is aangereden door een auto, terug verdriet ,gemis en hij ligt ook in de tuin bij Wartje 1 gegraven. Morgen vertel ik waat verder. Sorry als er typfouten in de tekst staan :foei , foei , Mickey- mousse denk wel dat het geen bewuste spelfouten zijn! Vroeger in het lager technisch onderwijs heb ik typles gekregen, naschoolse lessen ( ik had er een hekel aan en vroeg me af waarom ik dat moest kennen. Mijn ouders schreven in voor al bijkomende betalende lessen die er gegeven werden, tot mijn groot protest en gezeur...Weeral naar die typles ;enfin ben blij dat ik het nog wat onder de knie heb. OP een keer had ik er weer geen zin in en die vluchtte weg , over de speelplaats recht naar huis toe: ik was graag in die gezellige sfeer van ons gezamlijk vieruurtje thuis, ik miste dat als ik later en alleen moest eten. IK was die keer nog maar juist aan tafel toen de telefoon rinkelde bij de bakker op het eind van de straat nog wel ( voor te gebruiken bij
noodgevallen) ze melden dat Micke- Mousse niet was komen opdagen voor de typles! die nonnekes toch hé? Leg het dan maar uit dat je snakt naar huiselijke gezelligheid... Groetjes alle alle bloggertjes , ik ben deze namiddags eens komen zien op vele blogjes , gezellig genoten stiekem, maar mijn werk was gedaan hoor!!