poezenliefde

Inhoud blog

	De Oostindische kers uit Zuid-Amerika

	Mooie Papavers
	De roltrap
	Jettonnetje

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Archief per maand

	05-2007
	04-2007

Laatste commentaren

Hallo (Fantasy)
op

dankjewel (merel)
op Het lentebriesje.

Je ben een echte dierenvriend (Jackie)
op Het klokkenspel

Zeer tof. (viviane)
op Regendruppels als diamanten op bloemen

Vriendelijke groetjes van Erwin (Eros)
op afgewerkt handwerkje

wenskaarten gemaakt door mijn schoonbroer en schoonzus Maurice & Helena

poezenliefde

dagboek over mijn poezen

25-04-2007

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

een zelfgeborduurd roosje voor alle bloggers

Begin de jaren vijftig, mijn herinneringen gaan terug naar de tijd dat ik nog een peuter was. Wij woonden langs het zuidervaartje en men hield dan een kat om de ratten te verjagen, ze hadden geen luxeleventje en met een stukje brood en wat melk s'morgens , wat aardappelen met saus en s'avonds de rest van de pap moesten ze het stellen . Ook de veearts voor kleine huisdieren bestond niet, zodat ze leefden en als ze niet onder een auto terecht kwamen stierven ze door ouderdom of ziekte. Al vlug kende ik dan ook het spreekwoord: spaar je het eten uit de mond: t'is voor de kat of de hond. Toen ik een jaar of vier was voegde ik de daad bij het woord en wierp ik stiekem wat vlees uit mijn bord naar de kat:Flap heette hij:een mooie zwarte kater. 's maandags aten wij altijd het soepvlees op met ajuinensaus, de zondag stond er beste soep op het menu , en omdat wij nog geen frigo hadden bewaarde men het vlees op tafel in de kelder . Ik weet nog dat ik er kleine stukjes van pulkte en stiekem er mee naar buiten ging : naar de flap, hij was echt mijn lievelingskat en op een keer wilde ik gaan wandelen in 'de lochting met flap: ik beelde mij in dat hij met me mee zou lopen als een hondje! hij was in paniek en ik wilde namelijk dat hij meeliep naast mijn trotinettje, want hij ging als een razende te keer en het touw spande meer en meer rond zijn nek, ik viel ,hij was niet meer te houden en vluchtte weg met touw en al. Ja hij moest soms wat ondergaan! Op een dag is ons Flapje niet meer thuisgekomen, uren heb ik gewacht, zeer ongerust met pijn in mijn kinderhartje. Toen vertelden ze mij tenslotte dat Flapje naar de 'kattenhemel was en er veel vlees en rijstpap mocht eten en van de buurvrouw Simonne kreeg ik in ruil een Pinguinpopje kado en ik zei: moet het niet hebben want 't is Flapje niet!! Het pinguintje heeft jaren in de kast gestaan want het was gemaakt van echte huid.Zo hopelijk heb ik niemand verveeld met mijn verhaaltje maar sommige dingen blijven je altijd bij...

Ziehier een zelfgemaakt bloempje voor alle bloggers uit dank van Mickey-Mousse.

Geef hier uw reactie door