Wat me wel zeer goed is bijgebleven is de historie met de nieuwjaarsbrieven toen ik nog in de lagere school zat.Ik velangde to de maand december er aan kwam,alleen al omdat ik wist dat onze schoolmeester op een dag de nieuwe voorbeelden van de nieuwjaarsbrieven zou mee hebben.En mooi dat die waren!Spijtig dat ik geen meer heb,want die brieven hadden iets magisch voor mij.Prachtige sneeuwlandschappen en mooie Kersttaferelen,versiert met flikkerende gouden en zilveren snippers.Ze hadden werkelijk iets sprookjesachtig.En dan dat schrijven!Er zou eens een inktdruppel moeten opvallen want in die tijd,met pennen en inktpotten wist je maar nooit. Het was nog donker toen we met zijn allen naar de kerk trokken.De sneeuw had het landschap herschapen in een zilveren tapijt onder de schijn van de maan en de duizenden sterren.We stonden bij momenten stil om er naar te kijken,want het was helder en serieus aan het vriezen.Als kleine gasten voelden we dat nauwelijks.Na de mis,waarmede we,als goede Christenen het jaar hadden ingezet,mochten we dan mee naar meters.Zo noemden we ons grootmoeder.Ze woonde naast het toenmalig oude mannenhuis,in de smallestokstraat,nu Tieltsesteenweg.De gehele familie,langs vaders kant,kwam er samen.Door meter zelfgebakken koekebrood met boereboter,kaas en koffie stonden op het menu.Iedereen liet het zich smaken.Er werd gebabbeld,vooral dan over de duiven,gediscussieerd ,verteld ,gelachen en vooral veel geetenMaar ik had voor iets anders meer aandacht.Op de Mechelse kast,tussen het onderdeel en de mooi in hout gesneden opzet,stond een eenvoudige,maar wondermooie kerststal.Eigenlijk was het maar een verfrommeld stuk kaft papier,gevormd in een rotsmassief of grot en geschilderd met restjes verf,met daarin plaasteren beeldjes van Maria,Jozef en het kindje Jezus,samen met wat schaapjes tussendoor en een herder. Schitterend was dat. Het werd zo stilaan tijd om onze nieuwjaarsbrief voor te lezen.Ieder om beurt.We bloosden en waren zenuwachtig.Tante Rachel was mijn doopmeter,dus probeerde ik mijn beste beentje voor te zetten en plechtig mijn nieuwjaarsbrief voor te dragen.En serieus dat we waren.Daarna gaven we onze brief dolgraag af met en bijhorend geschenkje.Ik weet nog heel goed dat het bijna jaarlijks een zoetekoeke was,verpakt in doorschijnend goudkleirig papier en in de vorm van een hartje.Nu kwam het voornaamste.......Ons drinkgeld.Fier als een pauw gaven we het dan aan ons moeder.Intussen moet her al zo wat rond tien uur geworden zijn.Dus de hoogste tijd om te vertrekken naar Marialoop,aan de steenovens,want daar woonde bijna alle familie van ons moeder.
Ons moeder kon fantastisch koken.Met heel weinig kon ze heerlijke maaltijden op tafel toveren.Je mag niet vergeten,ze moest het bijna uitsluitend stelleen met varkensvlees.Vooral gezouten of gepekelde vleesschotelkes die bewaarde werden in ons klein keldertje in een betonnen kuip.Hierop lagen een paar houten plankjes met wat stenen om het vlees in de pekel te houden.Van frigos of diepvries was er uiteraard in lange nog geen sprake.
Zo dicht mogelijk bij de buizestove staan twee stoelen met daarop een gegalvaniseerde kuip.Die kuip was,toen we nog klein waren en tijdens de zomer,ons heerlijk bad.Maar nu ligt er een linnen handdoek op.Ra ra ra wat is dat? Ieder jaar met Kerstmis,of met Nieuwjaar,werd er een vaste traditie uitgevoerd.Moeder bakte pannekoeken.Een hele kuipe deeg voor heel wat lekkere stapels koeken.De buizestove vollen bak,een stuk vet van een varkensschotel over de staalplaat van de stove uitsmeren en met een pollepel de deeg in rondekes er op gieten.Hmmmmmm,heerlijk.En lekker dat het rook.Met een plat ijzeren schopje werden de gebakken exemplaren van de plaat geschept en op het stro gegooid dat uitgespreid lag langs de binnenmuur.Zie je dit nog gebeuren in onze huizen?????????? Ouderjaar avond herinner ik me minder.Wel weet ik nog dat we ,las naar gewoonte met zijn allen rond de buizestove zaten met ons voeten bijna tegen de gloeiende kachelpot.We mochten ook langer op blijven en een voor een kon dan zijn nieuwjaarsbrief opzeggen.Voor ons vader waren er altijd geschenkjes.Meestal een pakje met daarin sigaretten of tabak.Ook wel eens een nieuwe tabaks doos.Voor ons moeder was er nooit iets.Maar ze was al heel kontent en gelukkig als da avond zonder problemen verliep.
