Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
16-04-2004
Ik ben in staking het regent
16/04/2004 Het regent, het giet. Ik ben slecht gezind. Dan ga ik maar een boekje lezen. Zo leer je ook nog wel iets. Ik lees dat hier in Bubión een boeddhistische-Tibetaanse gemeenschap sinds jaren een gekend meditatiecentrum heeft. Zo is één van de Bubiónse telgen uitgekozen om de nieuwe Dalai Lama te worden, omdat een Tibetaanse Lama zich tijdens een bezoek in het jongetje heeft gerëincarneerd. Hij wordt nu ver van zijn geboorteplaats opgevoed in een Tibetaans klooster. Wat er toch allemaal gebeurd in een dorpje dat maar enkele huizen groot is. Ik ga mediteren om de zon te laten schijnen. Ik hoop dat het helpt.
15/04/2004 Het heeft deze nacht geregend maar nu schijnt de zon weer. Dus op pad naar Capileira. Het wordt een stevige wandeling langs het dal van de Rio Poqueira en de in terrasen aangelegde bergen. Amber maakt uitbundig gebruik van het stromend water. Ze is soms echt een "zee"hond. Zo graag dat ze in het water zit. We stappen nu al 2 h en het begint te regenen. Nee het begint te gieten beter gezegd. We gaan dan niet naar de waterval maar als we aan het spookdorp Cebadilla, gelegen op 1500 m, komen nemen we de weg rechts. We passeren een kerk waarvan de ramen dicht gemetseld zijn. Onderweg stopt een auto en een spaanse dame wilt ons een lift geven. Maar we bedanken vriendelijk want Amber is zo vuil en nat en we kunnen dat die lieve dame niet aan doen. We komen dan ook lekende nat bij de camper aan. René droogt eerst Amber goed af zodat zij al binnen kan. We pellen ons eigen uit. Eerst natte jas, wandelschoenen, broek, kousens, T-shirt en dan lekkere droge kleren aan. Gelukkig staat de verwarming nog aan. Nu is het lekker warm in de camper. Amber ligt op het bed te slapen en wij genieten van een lekker bakje koffie. Ik geloof dat het hier 3 dagen zon en een week regen is. Zo is het toch tot hier toe geweest. Het is nu avond en het regent niet meer. Aan de overkant zien we dat het daar gesneeuwd heeft. Hopelijk worden we morgen vroeg niet wakker in de sneeuw.
14/04/2004 Adios Granada. We verlaten ons vast stekje in Cenes de la Vega en trekken naar La Alpujarra. Dit is een uitloper van de Sierra Nevada. We nemen de N 323 en dan de A 348 naar Lanjarón. Deze stad is gekend voor zijn lekker mineraalwater. Vóór Orgiva rijden we de steile weg links naar Pampaneira. Het is hier prachtig. Voor ons ligt de besneeuwde Sierra Nevada en dan het groen van de bergen en het wit van de dorpjes. Het is echt een hemel op aarde. We rijden tot Bubión en zoeken daar een plaatsje. We vinden dat iets buiten het dorpje. We gaan het verkennen en komen in een wirre war van straatjes uit. De bouwtrant is eigenaardig. Het hoger gelegen huisje gebruikt het dak van het huisje ervoor als terras. Ook de steegjes hebben een dak dat al terras wordt gebruikt. Amber heeft al een wasbekken gevonden om af te koelen, want het is hier lekker warm. Morgen gaan we de omgeving verkennen. We vinden in onze gids enkele wandelingen gespreid over de drie dorpen. Die gaan we zeker doen.
13/04/2004 We worden wakker met een strallende zon. Dus vlug alles opgeruimd en opweg naar Güéjar Sierra. We rijden langs de Embalse de Canales en in Güéjar vinden we voor het dorp een plaats. We wandelen voorbij de bar Chiquito en volgen de Rio Genil naar boven. We passeren het oude eindstation van de spoorweg naar Granada. Zo stappen we de Barranco de San Juan in. We steken de Rio San Juan over en beginnen aan een steil stuk. Zo komen we voorbij een reuze grote kastanjeboom, die "El Abuelo" wordt genoemd. Dit betekend de grootvader. We wandelen tot de Mirador del Genil, vanwaar we een uitzicht hebben op de Alcazaba en de Malhacén. We zijn al een 3 h onderweg en we besluiten om nu terug te keren. Dalen gaat vlugger vooruit en na een 2 uurtjes staan we terug aan de bar. We hebben wel drank bij maar gaan toch op het terras zitten. Als beloning smaakt een fris pintje, niet waar. Het is onze laatste dag in de buurt van Granada.
12/04/2004 We gaan wassen. De wasserette is open, maar we kunnen alles niet drogen. Spijtig. We moeten alles nu aan de camper buiten hangen. We rijden wel eerst naar Pradollano het skidorp in de Sierra Nevada. Het is gebouwd op franse wijze op een hoogte van 2100 m. We rijden dan ook in de sneeuw. Er zijn nog mensen aan het skieën. Men kan hier een kabelbaan nemen tot de Pico de Valeta op een hoogte van 3428 m. De weg loopt ook langs daar en is dan ook de hoogste pasweg van Europa. Het is nu niet te berijden zonder kettingen en die hebben we niet bij. We blijven dus wat in het dorpje rondslenteren. We rijden dan terug naar beneden. Hoe lager we komen hoe warmer. Aan de Mirador de Canales stoppen we en kijken zo naar de Rio Genil. We hebben hier een prachtig zicht over de omgeving. We staan nu terug op ons plaatske met de was buiten. We moeten hem nu eenmaal droog krijgen.
11/04/2004 Het is Pasen. Het is droog weer maar veel wind. René gaat vandaag het Alhambra bezichtigen. Ik ga niet mee want anders moet Amber hier een hele dag alleen blijven. Hij gaat met de bus, die stopt hier. Ik blijf nog wat liggen en ga dan de camper een goede poetsbeurt geven. In de namiddag geven ze op eurosport Parijs-Roubaix. Ik hoop dat Musseeuw gaat winnen want het is zijn laatste koers. Ik supporter wel voor hem want hij is met een paar andere renners op kop en heeft dan een lekke band. Hij komt samen met Van Peteghem over de meet. Tof zo samen met hun armen omhoog, heel emotioneel. Ik hou nu eenmaal ook van koers. René heeft ook een mooie dag gehad. Hij zegt wel dat het Alhambra overroepen wordt. Dat is natuurlijk kwestie van goesting. Ik heb niet veel gemist met hier te blijven zegt hij.
10/04/2004 Joepi, het is droog, maar nog te fris om te gaan wandelen. We gaan dan maar wassen. Ik zet René weer af met een zak was en ga op zoek naar een parkeerplaats. Die heb ik vlug gevonden. Ik ga dan met Amber op zoek naar de wasserette. Met een briefje in mijn hand waarop al de straatnamen staan loop ik door. Ik kom aan de wasserette en nog gesloten. Maar waar is René dan? Ik stap naar de plaats waar we afgeproken zijn op een plein en ja daar zit René op een bank te wachten. We doen de was naar de camper en gaan dan maar het oude gedeelte van de stad bezichtigen. De zon komt af en toe door de wolken piepen. We gaan ieder over beurt de kathedraal in want we hebben Amber bij en iemand moet buiten bij haar blijven. Daarna lopen we door de steegjes en op een terrasje eten we een pizza. Op een pleintje staat een standbeeld van een man met ezel. Ik laat René met Amber posseren voor het standbeeld. De zon trekt zich terug achter de wolken en het wordt ineens een frakse frisser. We zoeken dan de camper op en gaan boodschappen doen in de carrefour. Wat proviand voor de volgende dagen kopen, want met die feestdagen weten we niet welke winkels er open en gesloten zullen zijn. Hopelijk is het morgen beter weer en kunnen we gaan wandelen.
09/04/2004 Het regent. Onze wandeling valt letterlijk in het water. We gaan naar de bakker en die is gesloten. Het is Goede Vrijdag en dat zijn wij vergeten. We rijden heel Granada door en op de Gran Via de Colón vinden we een bakker die open is. Ik laat René uitstappen en rij het blokske rond. Dat is natuurlijk vlugger gezegd dan gedaan. De meeste straten zijn enkelrichtingsstraten en ik rij de San Juan de Dios in en dan de eerste straat die ik links in mag, de San Jerónimo. Oei die loopt dood op de kathedraal, dus achteruit. Gelukkig is het rustig en kan ik de Los Arandas in. Zo kom ik op de Gran Via maar niet aan de bakker. Terug rondje rijden en voorbij de San Jerónimo en zo de Gran Capitán in. Ik rij het ene straatje in en het andere uit en kom dan toch op de Puerta Real uit. Dat herken ik en zo kom ik links in de Gran Via. René staat al te wachten maar dacht dat ik nog langer weg zou blijven. Ik rij nu zonder problemen de stad uit en zet ons terug op ons plaatske. Het giet nog altijd. We gaan dan maar voetbal zien op de tv. Ze geven Monaco-Real Madrid. Dat kan nog een goede match worden. René valt in slaap. Ik ga dan ook maar een dutje doen.
08/04/2004 We gaan het wandelpad langs de Rio Genil volgen en zien waar we uitkomen. Het is mooi weer en het is rustig stappen langs het water. Amber zit meer in het water dan er uit. We komen in Pinos Genil uit. Het is een klein dorpje en de enige bakker die er is, is gesloten. We zullen in Granada een bakker moeten zoeken. In het centum zien we het kantoor voor toerisme.Ik laat René uitstappen en rij wat rond. Zo leer ik de straatjes van de stad kennen. René heeft een adres van een wasserette gekregen zodat we kunnen gaan wassen. Dit is een probleem dat natuurlijk regelmatig terug komt. Het is vandaag en morgen gesloten. Geen erg, we komen later wel terug.Nu we toch op weg zijn, verkennen we de buurt en rijden naar Güéjar Sierra. Volgens onze wandelgids begint hier de GR 460.Dat is iets voor morgen.We slenteren wat door het dorp met zijn smalle steegjes en zien een terrasje waar we iets kunnen gaan drinken. Het smaakt want het is warmer geworden. We klagen niet hoor het mag zo blijven. We rijden naar Cenes de la Vega en staan op dezelfde plaats.
07/04/2004 We gaan op zoek naar de "Los Infiernos"ravijn. Dat moet spectaculair zijn. Het is zo groot en speciaal dat we ze niet vinden. Dan maar verder naar Santa Fé. Het oude gedeelte is inderdaad in het vierkant gebouwd met op elkaar lopende straten en een grote Plaza Major. We nemen de A 329 om Granada binnen te rijden. In de verte zien we de Sierra Nevada, met de toppen in de sneeuw. Vanop de baan zien we alleen de moderne stad. Op een stadsplan zien we de "carrera del darro" liggen. Ik tik dit in de gps en hij kent het straatje. Maar hij brengt ons op de onmogelijkste plaatsen. Blijkt later dat het een smalle steile straat is. We zien bijna alle hoeken van Granada, ik rij zelfs nipt onder een boog. Eindelijk zien we een wegwijzer en vinden een parking voor campers. Men moet 36 euro betalen om een dag te staan. Dit vinden we wel wat veel, daar wij hier enkele dagen willen blijven. We rijden terug buiten de stad en in Cenes de la Vega vinden we een parking onder de bomen. We blijven hier nu staan en straks gaan we wat dichter bij de stad iets zoeken. We gaan de omgeving verkennen. Achter ons loopt de rio Genil en is er een wandelpad aangelegd. Dat kan nog wel van pas komen. Het is avond en we rijden door. René ziet een plaats waar nog campers staan, het is wel in het zand maar dat geeft niet. Bij het draaien kom ik met mijn rechter achter wiel terecht in een put en krak, de benzinetank van de generator die onder de camper hangt, ligt op de grond. René had die put niet gezien en mij naar achter laten rijden. Wat nu, ik kom op het gedacht om de krik te nemen en die onder de tank te zetten zodat René hem terug aan de camper kan vijzen. Na wat gekreun en gekroch hangt hij stevig op zijn plaats. Wij rijden natuurlijk terug door en staan nu op de parking van deze namiddag. We blijven hier en zullen dan wel zien
06/04/2004 Wat is het hier mooi. We gaan een wandeling maken. We volgen de wegwijzer naar de Mirador de los Embalses. Hier heb je een uitzicht op het stuwmeer en verder over de kloof. Het is prachtig weer en zo kunnen we met de verrekijker heel de omgeving zien. We dalen af naar de rivier, door een korte tunnel en iets verder loopt de weg dood op een afsluiting. De Camino del Rey is verboden. We begrijpen nu waarom. Het is een smal paadje naar boven. Dit pad werd aangelegd toen koning Alfonso XIII in 1921 de dam kwam openen. Van beneden zien we boven het bruggetje en inderdaad het is gevaarlijk. We gaan op onze stappen terug en nemen de landweg naar de Embalse del Gaitanejo. Dan is het langs de rand van het stuwmeer en zo komen we terug op ons beginpunt. We rijden dan door langs de MA 444 door de Desfiladero de los Gaitanes en de Garganta del Chorro. Het is werkelijk prachtig. We stoppen op een parking en zien van hier uit ook de Camino del Rey. Daarna voorbij Alora en dan de A 343 op richting Antequera. Daar terug de A 92 op en in Loja vinden we rechts hoog naast een kapel een parking. Van hier hebben we een prachtig zicht op het stadje. Een vrouw komt ons verwittigen dat we hier nu niet kunnen blijven staan. Vanavond is er een processie,die het Maria beeld komt halen om ze naar de parochiekerk te brengen. We rijden dan maar het stadje binnen en aan de overkant van de Rio Genil vinden we een parking. We staan op het einde van een brede laan met bomen. We wandelen nog rustig naar het stadje en zien overal de affiches hangen van de Semana Santa. We zijn inderdaad vergeten dat het zondag al Pasen is. Wat gaat de tijd vlug vooruit.
05/04/2004 We hebben onze route veranderd en rijden nu richting Granada. De rit is niet zo mooi want we rijden langs Lora del Rio naar Osuna. De natuur is hier niet zo denderend. We kiezen de Embalse del Guadalteba-Guadalhorce uit als overnachtings plaats. Dit blijkt een schot in de roos te zijn. Het is hier prachtig. We hopen hier morgen een wandeling te kunnen maken.
04/04/2004 We worden deze morgen door het zonnetje wakker gemaakt. Zalig. René staat op, neemt een douchke en zijn energie steekt mij ook aan en we staan dan vlug klaar om te gaan wandelen. We nemen de andere kant van het stadje en weer door de "dehesa" langs de schapen en varkens. Amber kan haar pret niet op. Ze loopt achter de dieren aan en gaat zwemmen in het water. In de late namiddag zijn we terug en juist op tijd om het einde van de Ronde van Vlaanderen te zien. Wesemann heeft gewonnen. Spijtig dat het geen Belg is. We zitten nu rustig in onze stoeltjes buiten te genieten van een glaasje wijn en houden de jeugd die hier samenkomen in de gaten. Waar is de tijd, maar niet getreurd dit is ook prettig.
03/04/2004 We worden gewekt door het getoeter van de bakker. Ja hier rijden de bakkers nog rond met hun waren. René loopt vlug naar buiten en we kunnen ontbijten met een lekkere verse baguet. In Lora del Rio nemen we de A 455 naar Constantina en van daar uit naar Cazalla de la Sierra. In onze wandelgids Andalusië van de ANWB staat een wandeling door de "dehesa" en langs de Rio del Huéznar. We zoeken een plaatske en rijden het stadje binnen. Er is een plein voor de kerk, maar geen parking. Ik rij dan een straatje in maar oei een 50 m. verder ligt een rots,waar een hius in rondgebouwd en die de straat versmalt. Daar kan ik niet voorbij. Dus steil achteruit. De camper heeft daar problemen mee maar uiteindelijk zijn we toch terug boven. Ik rij dan maar terug het stadje uit en aan de plaatselijke arena blijf ik staan. Hier vallen we niemand lastig en het is nog rustig ook. Daar het weer beter is en de zon schijnt beslissen we onze wandeling vandaag te doen. Deze is heel goed uitgelegd in het boekje zodat we vlug langs de rivier. Op een eilandje in de rivier is een camping. We moeten die dwars door stappen en komen zo uit op de rechteroever van de Rio. Later ligt aan onze rechterkant een "dehesa". Dit is een steeneikenbos waar de koeien grazen waardoor het een park lijkt. Plots zien we grote vogels boven ons. Ze komen dichterbij en ik denk dat het een soort arenden zijn maar het zijn gieren. Ze zijn wel met een tiental en vooral Amber trekt hen aan. Ze komen tot op een 20 m. boven ons en zien dan hun vergissing in. Zo vlug dat ze gekomen zijn, zijn ze ook verdwenen. We moeten een oude spoorbrug onder maar hier staat alles onderwater. We zoeken een andere weg om naar de andere kant te geraken, maar niets. We moeten op onze passen terugkeren, maar we hebben toch een mooie wandeling gemaakt. De zon schijnt weer uitbundig en we hopen dat het zo blijft.
02/04/2004 Het is droog. We vervolgen onze weg naar Medina Azahara, een paleis gebouwd door Abd ar-Rahmân III voor een van zijn favorieten, genaamd "de bloem". Het geheel werd beschermd door een muur van 1518 x 745 m. Maar toch werd het bijna helemaal vernield. Sinds 1910 worden al de scherven en stukken aan elkaar gelijmd en men heeft nog maar 1/10 van het geheel opgegraven. Tijdens de rondgang begint het hevig te gieten zodat we snel naar de camper vluchten. We wachten maar het water komt met bakken uit de hemel. Dan maar verder rijden richting Cazalla de la Sierra, gelegen in de Sierra Norte de Sevilla. We kiezen Alcolea del Rio uit als overnachtingsplaats. We staan hier met zicht op de rivier.
01/04/2004 Vandaag 1 april. Ik sms naar de kinderen dat de kathedraal van Cordoba is afgebrand. Als ge iets doet moet ge het goed doen hé. Nadja antwoordt direkt dat het een aprilgrap is. Diny antwoordt dat het erg is maar dat we gelukkig aan de overkant staan en Dessia gaat direkt naar de tv om op teletekst te zien of het er op staat. Gelukt een prima aprilvis vind ik. Het regent vandaag. We laten Amber in de camper en gaan op weg. Eerst naar de Mezquita, de grote moskee waar men een kathedraal in gebouwd heeft. Ik vind het spijtig, de kathedraal is groots en apart zou het misschien mooi zijn maar nu het zo in die moskee is ingewrongen, ik vind het toch niet zo goed gelukt. We lopen dan nog wat rond in de steegjes en gaan het muzeum over de stierengevechten binnen. Ik doe dat om René een plezier te doen want ik ben volstrekt tegen die praktijken . Ik vind het verschrikkelijk en ga er dan ook nooit naar kijken. Dit muzeum is vooral een gedenkenis aan de grote Manoleto, de beroemste zoon uit de stad voor de spanjaarden. We gaan iets eten en het wordt Rabo de Torro. Dit is een ossestaart(het kan ook van een koe zijn hoor) bereidt zoals wij konijn klaar maken denk ik . Het is in ieder geval lekker. Daarna nog een ijsje en we kunnen weeral voort. We stappen verder en we horen muziek maken in de straat. We gaan op ons gehoor af en zien enkele tieners flamenco dansen. We blijven natuurlijk staan en genieten van het schouwspel. Daarna gaan we Amber halen en nemen haar mee op een kleine wandeling. Onze "engelbewaarder" loopt er weer rond. René stopt hem nog een kleinigheid in de hand en hij buigt als een knipmes. Zo zijn we weer gerust dat er niets zal gebeuren.
31/03/2004 Er zijn veel wolken maar het is droog. We keren terug naar Cordoba en zoeker er een parking. Wat hebben we geluk, we staan aan de linkeroever van de Guadalquivir met zicht op de Mezquita. We moeten alleen de Puente Romana overgaan en we zijn in het centum. Een spanjaard komt naar ons en vraagt een kleine vergoeding en geeft ons een bewijs van betaling. Er staat wel wat op maar we geloven niet dat het van de stad uitgaat. We stappen uit en gaan de stad bezoeken. Al die mooie smalle steegjes met winkeltjes en de gevels versiert met bloemen. Er is zo veel te zien dat we ogen te kort komen. We gaan een kaartje halen bij het toeristenbureau en met 2 boeken erbij hopen we niets voorbij te lopen. Zo komen we in de Jodenwijk waar feitelijk de wandeling begint, maar daar wij altijd alles in de verkeerde richting doen is dat ons laatste halte. We slenteren door de Calleja de las Flores, het bekendste steegje van Cordoba en zo komen we in de jodenwijk met de oude synagoge. We wandelen voorbij prachtige patios, welke dikwijls afgesloten zijn met smeedijzeren hekken. Je ziet fonteinen, marmeren zuilen en overal tropische planten. Wanneer je het gedenkteken van Maimonides ziet moet je je hand op zijn voeten leggen opdat je even intelligent zou worden als hij. René heeft het geprobeerd maar of het iets geholpen heeft weten we nog niet. Het kan natuurlijk een late werking hebben. Ik kan zoveel van Cordoba vertellen maar dat lees je ook in de verschillende boeken. We gaan vanavond genieten van de vele tapas en Cordoba by night. We komen bij de camper en de spanjaard wuift naar ons en zegt dat alles in orde is. We stappen in en iemand anders komt naar ons. Onze private parkwachter loopt vlug naar hem en volgens zijn gebaren is hij onze "engelbewaarder". We worden dan met rust gelaten. We nemen een douche en laten Amber nu op de camper passen. Ik denk dat we wat vroeg zijn. We zijn de spaanse gewoonte om maar na 22 h. buiten te komen nog niet gewoon. We gaan dan rustig iets eten in een restaurantje rechtover de Mezquita. Ze brengen ons verschillende bordjes en het ene is al lekkerder dan het andere. We eten onze bordjes leeg met een flesje wijn bij. Dan slenteren we nog wat door de straatjes en zien dat de andere toeristen nu naar het centrum afzakken. Voor ons is het laat en we gaan dan ook slapen. Morgen komt nog een dag.
30/03/2004 Alles ligt in de mist. We kunnen zelfs de kathedraal niet zien. We beslissen hier te wachten tot de mist in opgetrokken. Rond de camper lopen verschillende schapen met hun herder en honden. Tot groot ongenoegen van Amber, die haar eigen te pletter blaft. We kijken dan maar naar de begrafenis van koningin Juliana van Nederland op de ZDF. In de namidag komt de zon door de wolken piepen en dat is voor ons het sein om op te breken en te vertrekken. We vervolgen onze weg langs de N IV voorbij Montoro en naderen Cordoba. Op de N 432 ligt een parador en daar is gewoonlijk een parking waar we mogen staan. We zijn genoodzaakt om verder te rijden want er is geen plaats. In het dorpje El Vacar, vlak voor de Embalse Puente Neuvo vinden we een parking. Er loopt wel een treinspoor naast, maar aan de verroeste toestand van de rails te zien rijden hier niet veel treinen. René gaat aan een vrouw vragen of we mogen blijven staan en dit is geen probleem. We staan nu tussen de kippen en de hanen.
29/03/2004 Het heeft heel de nacht geregent. Prettig is anders. René gaat nu naar de bakker. Heeft hij geluk. Er stopt een auto en blijkt dat het een bakker is die aan huis levert. Zo kan hij direkt een brood kopen. We trekken verder tot Banos de la Encina, een klein dorpje met een burcht uit de 10de eeuw en gebouwd door kalief Alaken II. De buitenmuur heeft 15 torens. Na een kort bezoek rijden we verder naar Andújar. Daar gaan we de camper een bad geven want het is nodig. We volgen dan de J 5010 naar het Santuario Virgen de la Cabeza. We rijden langs de Rio Jándula door de coto national de Lugar Nuevo. Daar vindt men nog de laatste Iberische lunx, we rijden rustig maar we hebben geen geluk. De grote poes laat zich niet zien. Boven gekomen zien we op de heuvel een grote kathedraal staan. Ik parkeer de camper op een tamelijk recht stuk. We gaan de trappen op om een bezoek te brengen aan het heiligdom. In april en begin september komen vele bedevaarders naar boven. Terug beneden komt een jongeman naar ons en vraagt aan René een vuurtje. Dan loopt hij met zijn 3 vrienden naar de trap. Ze doen hun schoenen uit en stappen blootvoets naar boven. Dit is het moderne Spanje. We blijven hier staan om te overnachten.
28/03/2004 Vandaag gaat het zomeruur in. Het is een uurtje minder slapen en ik zal zo als altijd weer problemen hebben gedurende een 14tal dagen. Het weer is nog altijd niet denderend. Bij het buiten rijden van Valdepenas zien we een grote witte molen staan die gerestaureerd is door de plaatselijke wijnclub. We rijden langs de N IV Andalucía binnen. In de Sierra Morena is een kloof, de Desfiladero de Despenaperros. Al het verkeer rijdt door de kloof naar het dal van de Guadalquivir. We overnachten in La Carolina, het eerste grote stadje dat we tegen komen.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
