Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
17-05-2004
We moeten naar Rivesaltes in Frankrijk
17/05/2004 Ik ga op zoek naar een mobilhome verkoper en heb iemand gevonden in Rivesaltes Frankrijk waar we een nieuwe venster kunnen laten plaatsen. We rijden dan maar zo vlug mogelijk door. We rijden vandaag een 250 km en landen in Jocar een klein dorpje aan een barbequeplaats. Hier zitten we rustig buiten het dorpje.
16/05/2004 We gaan naar Cordoba rijden om lpg te tanken. In de buurt van de luchthaven weten we een tankstation. Daarna rijden we tot de Embalse de Vilafranca. Het is nog goed weer en we kunnen hier nog buiten zitten.
15/05/2004 Het feestje heeft de hele nacht geduurd en de parking ligt nu vol gebroken glas en flessen en andere rommel. Ik ga nu op zoek naar een firma waar we het raam kunnen laten vervangen. Ik heb gebeld naar Barcelona, Madrid, Bordeaux ,Oostende en ik moet volgende week nog maar eens terug bellen. We gaan maar naar Cordoba vertrekken want hier in Spanje gaan we toch geen venster vinden. Dus zovlug mogelijk naar Frankrijk. We zijn beiden niet gerust en laten de mobilhome nu zeker niet alleen staan. In La Rambla vinden we een overnachtingsplaats aan een tankstation.
14/05/2004 De parken van Sevilla zijn heel mooi aangelegd. Zo gaan we vandaag naar Parque de Maria Luisa, gelegen aan de Avenida de las Palmeras. Het doet deugd met de warmte onder de bomen te wandelen. Hier en daar zijn ook vijvertjes aangelegd. Amber maakt natuurlijk gebruik van dit water om eens wat te zwemmen. We wandelen zo de Avenida de Isabel la Catolica in en naar de Plaza de Espana waar de Palacio gelegen is. Dit halfronde plein was het middelpunt van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling in 1929. In de halfrond werd in helder gekleurd keramiek uit Triana, een wijk van Sevilla, ieder van de 50 provincie van Spanje uitgebeeld. Enkele delen er van staan in steigers en worden hersteld. Het renaissancepaviljoen herbergt het Muzeum voor Archeologie. Het is nu gesloten maar morgen kunnen we het bezichtigen. We slenteren dan terug naar het centrum voorbij de universiteit, die ondergebracht is in een voormalige tabaksfabriek. Het lijkt meer een barokke burcht dan een fabriek. Vroeger werkten hier tussen de 1800 en 12.000 vrouwen. Volgens overlevering hadden die dames het zo warm dat ze topless hun werk deden. Daar is ook de opera "Carmen" ontstaan. De liefde van een frans schrijver werd niet beantwoord en hij moest zijn passie dan maar op papier zetten. Bizet heeft er dan later een opera van gemaakt. We gaan iets eten en dan Sevilla "by night" bezoeken. Het is een gezellige bedoening met een massa volk en barretjes en terrasjes en overal klinkt de flamenco muziek. Het is aangenaam vertoeven tussen de wierewar van straatjes. We komen voorbij enkele tapabars en beslissen om morgen avond hier iets te komen eten. Na middernacht slenteren we langzaam terug naar onze thuisbasis. Maar onze thuiskomst is niet zo prettig. Een venster boven het bed is ingeslagen. We hebben het maar eerst gezien toen Amber op het bed wilde springen. Er is wel niets gestolen, maar wat nu. Morgen proberen de raam te laten herstellen, er zit niets anders op.
13/05/2004 We gaan naft tanken voor de generator en een mobilhome verkoper zoeken want we hebben flessen voor het toilet nodig. We vinden die in de buurt van Dos Hermanas, maar hij kan ons niet helpen met het onderhoud. Hij geeft ons wel een adres, die ik intik en de gps niet kent. Het blijkt een nieuw industriegebied "El Pino" te zijn. Na enkele km verloren te rijden vinden we dan toch El Pino, en we moeten aan perceel 17 zijn. De straten hebben hier zelfs nog geen naam. René gaat het zeker aan 5 personen vragen en de laatste alleen kan ons helpen. We zijn er dan eindelijk geraakt en ...alles gesloten natuurlijk. We moeten wachten tot 15h. Dan ook maar wat eten en rusten, op zijn spaans. Rond 16h komt er een man en vrouw aangereden, de uitbaters. De man komt met een verveeld gezicht kijken en zegt dat zijn mechanieker in Cordoba zit. We moeten morgen terug bellen om een afspraak te maken. René noteert zijn telefoonnummer en we zijn tevreden dat we dat toch al hebben. Nu nog boodschappen doen en we kunnen weeral verder. Aan de andere kant van het water staat een paleis waar we morgen een kijkje gaan nemen.
12/05/2004 We gaan eerst de was naar een lavanderia doen en dan nog een wandeling maken zodat Amber wat moe is en enkele uren in de mobilhome kan blijven. René en ik gaan de kathedraal dan uitgebreid bezoeken. De kerk is een echte puzzel en we hebben dan ook een tweetal uren nodig om een klaar inzicht te krijgen. Daarna lopen we een andere wijk in "la Macarena". hier komen niet veel toeristen maar het is wel typisch Andalucisch. Amber is blij ons terug te zien en we nemen haar mee naar het grote plein naast ons waar de Feria de Abril wordt gehouden. Wanneer we thuis komen staan er al verschillende drinkende jongelui die ons allen groeten. Het zijn toch vriendelijke jongens.
11/05/2004 We gaan vroeg op stap. Zo wandelen we langs de Rio Guadalquivir voorbij de Torre del Oro, vroeger een gedeelte van de stadmuur. Ons eerste bezoek leidt ons naar de kathedraal met de gekende Moorse Minaret "de Giralda". Een spiraalvormige trap, aangelegd voor een Moorse Emir zodat hij te paard naar boven kan, brengt ons op een hoogte van 70m. Van hier boven hebben we een prachtig zicht op Sevilla. Wanneer we dan naar boven kijken zien we een bronzen standbeeld "la Giraldilla" , de 4m hoge windwijzer. Van op het platform zien we het dak van de kathedraal. Als we beneden zijn, ga René en ik ieder over toer de kerk binnen. Deze kathedraal komt op de derde plaats qua grote na St. Pieters in Rome en St. Paul in Londen. Het is dan hoog tijd om het innerlijke te versterken en we zien dat het hier niet ontbreekt aan zulke gelegenheden. Dan vervolgen we onze route. Deze keer door de wijk Santa Cruz, de oude jodenwijk die het beste gekend is door de toeristen. We wandelen dan voorbij de universiteit, de vroegere tabaksfabriek. We kunnen niet geloven dat in zo een mooi gebouw gewoon gewerkt werd. Moe gaan we terug naar de mobielhome en tevreden lezen we nog eens alles na. Morgen komt er nog een dag.
10/05/2004 We zijn in Sevilla aangekomen. We vinden het een veel mooiere stad dan Granada. We gaan eerst op zoek naar een station, die lpg. verkoopt. De taxi's rijden hier allemaal op gas, dus moeten we die toch vinden. Wel ja , maar we kunnen niet tanken. De nippels die we bij hebben kunnen niet op hun slang geschroefd worden en de nippels die de juffrouw aan de kassa ons geeft gaan niet op onze tank. We zullen dan maar nog wat moeten wachten. We rijden de Puente del Generalisimo over en aan de Gata del Alfrerez Provisional rijden we een parking op. Er staan vele auto's maar helemaal vanachter vinden we een open parkeerplaats. Van de parkeerwachter mogen we mist betaling hier blijven staan. We installeren ons en gaan dan op verkenning. We wandelen langs de Paseo de las Delicias, een brede boulevard en dan rechts de Avenida Sanjurjo in en dan de Avenida Constutucionwaar het toeristenbureau gelegen is. We krijgen hier een stadsplan en verschillende adressen van de lavanderias. We kijken onze ogen uit. Sevilla is inderdaad een prachtig stad. We zijn allebei in onze nopjes en genieten volop. Moe keren we terug naar de mobilhome. We openen al de vensters want het is er warm. Enkele jongelui komen naast ons staan en halen drank en glazen uit de koffer. Iets later komt een jongen met een fles wijn, om ze te laten ontkurken. René doet dat met veel plezier. Het zijn allemaal studenten die hier regelmatig samenkomen.
09/05/2004 Deze namiddag gaan we naar de Feria. Er is nog niet zoveel te doen. Het blijkt vooral een feest voor de plaatselijke bevolking te zijn. Je moet lid zijn van een club om ergens binnen te mogen. We wandelen dan maar wat rond. Het is op een reuze plein te doen die verdeeld wordt door verschillende straatjes en dan zijn er houten huisjes die de vele clubs vertegenwoordigen. We slenteren dan maar naar onze woonst terug. Deze avond gaan we nog eens kijken.
08/05/2004 We gaan een lekker warm douchke pakken en dan verder rijden naar het kuststadje Sanlúcar de Barrameda gekend voor zijn "Manzanilla" wijn. Deze wijn en de sherry worden allebei van dezelfde druif gemaakt. In de straat staat een man die op een speciale wijze Manzanilla schenkt in een glaasje. Het is een publiekstrekker en vooral we mogen eens proeven van de wijn. Het is een gezellig stadje en we eten op een terrasje lekkere gamba's met een glaasje Manzanilla bij. Die bereiding is een specialiteit van hier. Nu rijden we terug naar Jerez want morgen begint daar de Feria de Caballo.
07/05/2004 Terwijl ik naar de kapper ga, gaat René wat met Amber wandelen. In de namiddag gaan we dan naar Tio Pepe. Omdat het helemaal aan de andere kant van de stad ligt rijden we er naartoe, maar we hebben een goed uur nodig om daar te geraken. Het is een doolhof van staatjes en we komen natuurlijk te laat. We hebben wel geluk dat de Alcázar van Jerez juist aan de overkant ligt dan kunnen we die gaan bezichtigen. Vooral de tuinen zijn prachtig. Na dit bezoek rijden we verder naar de kust, naar een camping in Chipiona. Hier blijven we nu een nachtje staan.
06/05/2004 We gaan tegen 12 h naar het gebouw waar de Andalucische Rijschool is ondergebracht. Dit ligt maar op een 200m van onze parkeerplaats. Het is wel niet gratis maar we willen het toch zien. Het wordt een prachtige demonstratie over de kunde van zowel het paard als de ruiter. We mogen geen foto's trekken en postkaarten zijn ook niet te koop. Dus moeten we het opslaan bij onze herinneringen. We wandelen wat rond in het park en genieten van de mooie tuin. Na het eten nemen we een kleine "siesta" want we beginnen al als een spanjaard te leven. We gaan boodschappen doen en ik ga een afspraak maken bij een kapper. Mijn haar moet dringend geknipt worden.
05/05/2004 De volgende stopplaats wordt Jerez de la Frontera, de sherry stad van Spanje. We gaan eerst diesel en water tanken. We rijden de stad in en op het eerste zicht lijkt het een leuke stad, levendig en mooi onderhouden. We rijden wat rond en vinden aan het sherry-huis Sandeman een parking uitsluitend voor toeristen. We staan naast een klein parkje dat een ontmoetingspunt is voor de jeugd en dat maakt het dan ook gezelliger. We gaan eerst het oude gedeelte van de stad bezichtigen. Jerez is met geen enkele stad die we reeds aangedaan hebben te vergelijken. Je ziet aan de winkels en de prijzen dat het geld hier wel over de toonbanken rolt. De stad is dan ook bekend om zijn sherry-huizen en ook voor het fokken van prachtige volbloedpaarden. We zien op affiches dat zaterdag hier "de Feria de Caballo"begint. Daar zouden we graag naartoe gaan en we veranderen dan ook onze reisplannen. We komen voorbij de Andalucische Rijschool en morgen is er een gratis vertoning in de voormiddag voor de toeristen. Dat gaan we natuurlijk mee pikken. Het is een enige gelegenheid dit eens meetemaken. We zoeken het toeristenbureau en krijgen een stadsplan waarop alles staat vermeld. Ieder sherry-huis is te bezichtigen op bepaalde uren. Donderdag namiddig is het bezoek van Tio Pepe met tapas en muziek. Dat komt dan ook op onze agenda staan. Zo hebben we hier wel wat te doen.
04/05/2004 Dit stadje vraagt om bezocht te worden. Iets wat we dan ook doen. We stappen over de brug, want de Rio Guadalete loopt langs de rotskegel waarop Arcos gebouwd is. De witte huisjes lijken aan de buitenkant soms wat vervallen maar als de deur openstaat ziet men een heel andere wereld. Het zijn patio's met betegelde muren en bloemen. Af en toe zien we ook enkele palmbomen en een waterput. Het zijn echte juweeltjes. Men ziet dat hier vroeger de adel gewoond heeft. Er zijn de herenhuizen en de paleizen van de graven van Aguila en de hertogen van Osuna. Het is gezellig slenteren langs deze eeuwe oude huisjes. Op een pleintje vinden we een oude hometrainer. Wat de bedoeling hiervan is mag joost weten maar ik ga er toch even opzitten, wat René er toe brengt het voor ons nageslacht vast te leggen op papier. We dalen langzaam naar beneden en eten het lekkere verse brood dat René nog vlug bij een bakker gekocht heeft met wat kaas. We rijden dan naar de Embalse de Arcos aan de andere kant van het stadje. We staan hier nu aan het stuwmeer, waar een pad rond loopt. We gaan dan ook rond het stuwmeer wandelen. Tot genoegen van Amber die geniet van het frisse water. We komen zo voorbij een volledig nieuwe wijk. Hier staan vele nieuwe huizen, in villa stijl gebouwd. Ze zijn allemaal beveiligd met hoge omheinigen en we zien de mooie tuinen en terrasen. Het is hier dan ook zeer rustig.
03/05/2004 Geloof het of niet maar de wind is gevallen en de zon schijnt. En wil je nog iets weten René heeft heel de nacht wakker gelegen en ik heb geslapen als een roosje. Hij is pas in slaapgevallen toen de windstoten minder werden. Nu rijden we verder langs de N 340. Ik ben feitelijk wel blij dat we uit Tarifa kunnen vertrekken. We stoppen in Vejer de la Frontera, één van de witte dorpjes. We wandelen hier wat rond en nemen een paar foto's van de smalle steegjes. Dan is het verder langs de A 393 richting Medina Sidonia naar Arcos de la Frontera. Van ver zie je de stadje liggen. Het is gebouwd op een heuvel en het is alsof een gedeelte van de berg door erosie is verdwenen.
02/05/2004 Het giet en de wind is ook heviger geworden. We maken er het beste van en zetten de verwarming aan en drinken een tasje koffie. Rechts van ons staat een kraampje. Ik zie steeds mensen er naar toe gaan en met een zakje terug komen. Mijn vrouwelijke nieuwsgierigheid is dan ook getrokken door dat komen en gaan van zoveel volk. René denkt dat het een krantenkiosk is maar niemand komt met een krant voorbij. Het is nu in de namiddag en ik weet het nog altijd niet. Ik neem mijn jas en wat geld. René begint te lachten omdat ik niet meer te houden ben en het moet weten wat daar aan de hand is. Door de gietende regen ga ik er naar toe. Twee kleine kinderen staan nu voor het kraam. Het is een snoepkraam. Het kraam zit tot boven toe vol met snoep. Ge kunt het je niet voorstellen wat daar allemaal staat. De kinderen staan met de uitbaatster te praten en ik versta er uit dat ze zegt dat ze hun tanden regelmatig moeten poetsen. Ja natuurlijk anders zal hare winkel niet draaien als ze allemaal tandpijn krijgen. Nu weet ik ook waarom in ieder klein dorpje een "klinca dentista" is. De Spanjaarden zijn dus snoepers. Ik koop ook een kleinigheid en ga triomferend naar de camper terug. René kijkt naar mij met vragende ogen omdat ik lachend binnenkom. Ik weet het "het is een snoepkraam". Hij vraagt of ik mij nu beter voel, nu dat ik het weet. Natuurlijk zeg ik nu weet ik teminste wat de klanten daar komen kopen. Wat moet je anders doen als het zo een slecht weer is. Het wordt donker en de wind wordt heviger. De camper gaat over en weer en ik ben er niet gerust meer in. We zoeken dan ook een andere plaats op waar we uit de wind staan. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. We staan nu in een smal straatje tussen de huizen. Hier moet toch niemand voorbij. We gaan slapen maar ik denk dat ik geen oog ga toe doen.
01/05/2004 Het waait hier. We gaan het stadje bezichtigen. Het is hier levendig en druk. vooral veel jongeren lopen hier rond. Op de tien winkels zijn er negen sportwinkels bij. Tarifa is dan ook gekend door de surfers. Er is een grote wandelboulevard met vele terrasjes en restaurantjes. We wandelen naar de dijk vanwaar je naar de kust van Afrika kunt turen. Het geeft een eigenaardig gevoel dat daar op een 13 km van ons een ander werelddeel ligt. We blijven stil voor ons kijken. We verbreken allebei plots de stilte en vertellen wat we voelen. Langzaam stappen we terug naar de drukte en drinken iets op een terrasje. Hier spelen veel kinderen op het plein en af en toe komt een kindje vragen of ze Amber mag aaien. Het is eigenaardig hoe Amber kinderen aantrekt. Het gebeurt dikwijls en ze laat de kinderen rustig haar aaien en ze kwispelt dan uitbundig. Alleen de ouders zijn soms niet gerust in en wij houden ze wel in de gaten. .
30/04/2004 De laatste dag van april. Het weer is prachtig en de streek is mooi. Wat kan een trekker meer willen. We bezoeken Gaucin, een wit dorp met een Castillo. We wandelen door de stille smalle steegjes en ontmoeten een brit, die daar samen met een inwoner een restaurant uitbaat. Hij heeft ook een labrador en zo is men vlug aan de praat he. Hij vertelt over zijn leven hier en dat hij hier niet meer weg wil. Ik denk als je je kunt aanpassen aan de gewoonte en de weinige luxe die men heeft dat het inderdaad zeer goed wonen is in zo een dorpje. We klimmen naar de Castillo en hebben een prachtig zicht op de omgeving. Spijtig dat het zo nevelig is want we zien alleen de bergen en geen zee. Het volgende dorp Castellar de la Frontera is onze volgende stopplaats. We moeten door kurkeiken bossen rijden waar de koeien staan de grazen tussen de bomen. Het baantje wordt smaller en ik hoop dat er niet veel auto's van boven komen. Er komt wel een camper naar beneden en ik blijf wachten op een uitwijkplaats. Een groet als bedanking en we kunnen weer verder. Boven is een kleine parking aangelegd waar we kunnen staan. In de tien jaar is er toch wat verandert. Vroeger woonde hier vele buitenlanders en waren hier veel winkeltjes met van alle souverniers, maar nu is er nog veel gesloten. Misschien is het nog te vroeg in het jaar en komen de echte toeristen later. We dalen dan maar terug naar de hoofdbaan en rijden de rots van Gibraltar en de grote stad Algeciras voorbij. Onze stopplaats wordt Tarifa. Dit stadje is vooral gekend bij de windsurfers, want het waait hier enorm. We vinden een parking aan het zwembad. Hier gaan we nu een rustdag nemen.
29/04/2004 We komen in Ronda aan. Deze stad is ons niet onbekend, want we zijn hier reeds in 1995 geweest. Het is er nog altijd druk. We wandelen door het stadje en doen onze inkopen. Daarna rijden we verder de A 369 op. Als we Ronda buiten rijden zie ik een tankstation maar ik denk dat ik nog wel genoeg diesel heb tot de volgende. Ik tank niet graag ziet ge, ik vind dat verloren tijd. We vervolgen dus onze weg,het baantje is smal en kronkelig. We rijden langs de Sierra Bermeja. Hier zijn veel bekende witte dorpjes. Maar het lampje van de diesel begint te branden. René heeft al een paar keer naar opzij gekeken en ik doe of mijn neus bloed en reageer niet. De opeenvolgende dorpjes zijn oud en mooi maar nergens een tankstation. Ik begin ook te panikeren want het wordt nipt. René vraagt hoelang nog voor dat hij te voet om een jerrycan diesel moet zoeken. Ik hou mij groot en zeg dat we nog voldoende diesel hebben. In Gaucin stop ik langs de baan en hij gaat aan een inwoner naar een tankstation vragen. De man praat met veel gebaren waaruit ik kan opmaken dat het nog veel verder is. René stapt in en inderdaad nog een 10 km verder. We houden beiden ons hart vast en hopen dat we er geraken. Op dit moment zien we niet zo veel van de omgeving maar bidden stil een wees gegroetje. En ja daar is het station gelukkig. We tanken 72 l diesel, en we hebben een tank van 75 l. Het is dus heel nipt geweest. Ik krijg nu van René een flinke uitbrander en hij heeft gelijk. Ik ga in het vervolg vlugger stoppen om te tanken. We zijn in de buurt van Jimena de la Frontera en rijden daar van de baan om een overnachtingsplaats te zoeken. Die vinden we en we hebben zelfs een gebuur, een ezel die daar in de wei staat. Het dorp zelf is niet groot, er is maar één winkel waar ze toch vers brood verkopen. René koopt er wat bier en een fles rode wijn. We kopen steeds iets om de mensen wat te gunnen. We overnachten in of buiten hun dorp en hebben dan ook nooit problemen. René vraagt gewoonlijk of we daar kunnen blijven staan en hij krijgt altijd een vriendelijk "si si" als antwoord. De inwoners groeten ons en klaxoneren zelfs als ze ons passeren. Ik lees dat je van op Gaucin een prachtig zicht hebt op de Middellandse Zee, de Altantische Oceaan, de rots van Gibraltar en het Rifgebergte van Noord-Afrika. Dus rijden we morgen terug naar Gaucin.
28/04/2004 Joepie de was is gedaan. Alles is proper en het was nog niet zo duur. We gaan nu op zoek in Marbella naar een garage om de olie van de generator te vervangen. Ik tik het adres in en na een uurtje staan we ter plaatse, maar ze doen het hier niet meer. We krijgen een adres in Sevilla. Dat is dan voor later. We rijden langs de A 376 naar Ronda. God wat een baan. Ofwel zijn er putten ofwel is de baan in aanleg. We zijn hier in 1994 ook geweest en dan was het hier wel iets beter. Tegen 20 km per uur rijden we door en op een recht stuk waar we ons wat opzij kunnen zetten parkeer ik de camper. We zijn beide dood op, vooral door de tegenslag van de laatste dagen.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
09/05/2004
