Amerikaanse Kerk waarschuwt Kinderen voor Pedofilie
Amerikaanse kerk waarschuwt kinderen voor pedofielen
De Katholieke kerk in New York heeft een prentenboek uitgegeven om kinderen te waarschuwen voor de risico's van seksueel misbruik door pedofiele priesters. Dit hebben verantwoordelijken van de kerk bekendgemaakt.
Raad Het album 'Being Friends, Being Safe, Being Catholic' werd in enkele honderden scholen verspreid in de regio New York. 'Uit veiligheid zouden een kind en een volwassen zich nooit samen in een gesloten ruimte mogen bevinden', raadt een engel in het boek aan. Een andere waarschuwt de jonge lezer voor een seksuele preker die met een kind via het internet spreekt.
Schandalen David Clohessy, verantwoordelijke van de organisatie 'Survivors Network of Those Abused by Priests' verwelkomt dit initiatief maar vindt dat het niet ver genoeg gaat. De Katholieke kerk in Amerika lijdt sinds 2002 onder verschillende pedofilieschandalen.
Schadevergoedingen Ze gaf reeds voor meer dan drie miljard dollar schadevergoeding aan slachtoffers van pedofiele priesters. Het is echter zelden dat een klacht tot een straf leidt. Volgens de organisatie ' Bishop accountability' waren al ongeveer 3.000 priesters op 42.000 in de Verenigde Staten het onderwerp van een klacht voor seksueel misbruik. (belga/sam)
Een studie uit Toronto toont aan dat pedofielen minder witte materie hebben in het brein dan andere mensen. Dit werd reeds vastgeteld bij personen met bipolaire stoornissen of lijders aan obsessief-compulsief gedrag en schizofrenie.
Dit betekent niet direct dat dit gelinkt zou zijn aan pedofiele neigingen, maar deze vaststelling noodzaakt zeker verder onderzoek. Als zou blijken dat pedofilie een fysische oorzaak heeft moet meer onderzoek uitsluitsel brengen.
De jonge, briljante onderzoeker Léo Thiers-Vidal van Vlaamse souche, die o.a.met brio de thesis van Richard Gardner (PAS of Ouderverstotingssyndroom) en diens voornaamste "discipel" Hubert Van Gijsegem uit Montreal aanvecht, is vorige week ter aarde besteld in Lyon waar hij studeerde en werkte.
Met hem verliezen we niet alleen een voortreffelijk mens, een vriend, maar een veel belovend wetenschapper.
Ze zijn vaak twee keer slachtoffer: vrouwen uit Darfur die zijn verkracht. Hun familie wil daarna vaak niets meer met ze te maken hebben. Hulporganisaties weten niet goed wat te doen. Minister Koenders wil vrouwenrechten hoger op de agenda.
Verkrachters in het Soedanese Darfur gaan massaal vrijuit. Sterker nog: de slachtoffers worden dubbel gepakt. Echtgenoten verstoten hun verkrachte vrouwen. Broers en vaders mishandelen hen. De talloze hulpverleners houden zich amper bezig met bewustwording bij mannen.
Het komt vaak voor dat een echtgenoot zijn vrouw mishandelt nadat ze verkracht is, vertelt Fatima Khaltoum (31). Dagelijks heeft zij te maken met de ernstige sociale gevolgen van verkrachtingen in Darfur. Khaltoum is maatschappelijk werkster bij een lokale hulporganisatie in Soedan en werkt in vluchtelingenkamp Kalma (90.000 inwoners) in Zuid-Darfur, waar verkrachting aan de orde van de dag is. Een warm onthaal thuis zit er voor de slachtoffers niet in. De vrouw laat het geweld van haar man over zich heen komen. Waar moet ze anders heen?
Het blijft voor Soedanese mannen onverteerbaar wanneer hun vrouw verkracht is. Of dat nu gebeurt door de beruchte Janjaweed die de zwarte volkeren willen zuiveren, of door mede-kampbewoners. Zon vrouw deugt niet meer. In de sharia, de islamitische strafwet, geldt een verkrachting als overspel totdat het tegendeel bewezen is. Een vrouw heeft vier mannelijke getuigen nodig die verklaren dat het om verkrachting ging. In het geval van de Janjaweed zijn dat vaak de medeverkrachters, maar die gaan al jaren vrijuit. De enige andere mogelijkheid om een proces te starten is wanneer de dader het zelf toegeeft. Dat heb ik in totaal één keer meegemaakt, zegt Khaltoum droogjes.
De maatschappelijk werkster vertelt over een vrouw die door de beruchte Janjaweed in haar dorp was verkracht. Haar man is van haar gescheiden en heeft Darfur verlaten. Ze was zwanger, maar haar familie weigerde haar en haar uit de verkrachting geboren kind te accepteren. In dit geval was er gelukkig een oplossing: een tante ontfermde zich over de vrouw en het kind.
Het lijkt of de verkrachtingen steeds sadistischer worden. Uit verhalen blijkt dat de zesde dader in een groepsverkrachting de geslachtsdelen van zijn slachtoffer met een mes bewerkt. Op fotos is te zien hoe de rug van een ander compleet is gevild.
Vaak zijn jonge meisjes het slachtoffer. En dat in een land waarin een ongetrouwde vrouw alleen als maagd kans maakt op een huwelijk. Vanessa van Schoor van Artsen zonder Grenzen vertelt over de diepe depressie waar meisjes na een verkrachting in terecht komen. Soms zitten ze verstopt in hun huis en sterven daar de hongerdood. Alles beter dan een zinloos leven vol schaamte. Ze willen graag trouwen, maar daar maken ze nu nauwelijks kans meer op. Een andere vrouw, acht maanden zwanger, werd in haar buik geschopt toen zij buiten het kamp hout sprokkelde. Haar kind kwam met een vervormde enkel ter wereld.
Verschillende hulpverleners in het gebied vertellen dat seksueel geweld en sociale acceptatie van slachtoffers voor hen weliswaar topprioriteit heeft, maar toch gebeurt er eigenlijk heel weinig aan. Er zijn wel initiatieven om te werken aan acceptatie van verkrachte vrouwen, zegt mensenrechtenexpert Sarah Martin van Artsen zonder Grenzen. Maar niet genoeg. Seksueel geweld is een nieuw aandachtsgebied. Er zijn te weinig experts, vooral op het terrein van de mannenproblematiek. Seksueel geweld en de negatieve sociale gevolgen zijn natuurlijk ook een mannenprobleem. Het helpt heel weinig als een Westerse blanke vrouw aan Soedanese mannen uitleg geeft over seksueel geweld.
Khaltoum verzorgt in de kampen trainingen over vrouwenrechten. Ze moet dan uitleggen dat een verkrachte vrouw geen schuld draagt maar slachtoffer van een misdrijf is. Op dergelijke informatie rust een enorm taboe. Om de autoriteiten te omzeilen moet zeer omzichtig gepraat worden. Het gebeurt dat voorlichters alleen wat opmerkingen tussen algemene hygiënische voorschriften kunnen strooien.
Het is Khaltoums taak om verkrachte vrouwen op langere termijn in de gaten te houden. Nadat de lichamelijke wonden zijn genezen, begeleidt Khaltoum slachtoffers die in isolatie en depressie terechtkomen. Ze probeert de familie er bij te betrekken. Soms accepteert die het slachtoffer uiteindelijk, soms niet. Wat dan? Daarvoor hebben wij geen speciaal programma, geeft zij toe. De frustratie in de kampen neemt toe, constateert Khaltoum. De mensen smachten naar een beetje veiligheid en een leefbare situatie. Maar die is er niet. De kampen zijn niet veilig.
Het probleem is niet dat er te weinig voorlichting over seksueel geweld is, vindt een medewerker Vluchtelingenhulp in Darfur, die anoniem wil blijven. Het probleem is handhaving van de orde en de wet. Er valt geen vrede te handhaven in Darfur. Je kunt wel mooi praten met de mannen, maar eerst moet er wat gedaan worden tegen de volslagen straffeloosheid die er nu heerst. De vluchtelingenwerker heeft weinig vertrouwen in de gezamenlijke vredesmissie van de VN en de Afrikaanse Unie. Zonder toestemming van de Soedanese regering om de milities te ontwapenen kunnen ze weinig voor de bevolking betekenen. We hebben politie nodig, geen soldaten.
De naam Fatima Khaltoum is om veiligheidsredenen gefingeerd
In bovenvermelde zaak werd erg gemediatiseerd, een bekend en integer advokaat haakte af, toen kwam het politieke gedeelte aan bod , ten slotte een levenslange opsluiting voor een 19 jarige die tijdens de feiten pas 18 was, terwijl iemand van 17 jaar en 11 maanden lange tijd niet echt kon vervolgd worden als hij dezelfde feiten had gepleegd. Daar komt nu geleidelijk aan verandering in, of dat in de goede richting zal zijn mogen we als het ware nog niet weten. Wij stemden nog niet lang geleden voor vernieuwing, wat duidelijk te zien was aan de resultaten van de kiezers, maar er wordt veel bedisseld zonder onze inspraak, in justitie is dat nochtans uitermate belangrijk om weten, zowel slachtoffer als dader hebben een familie die zwaar in de problemen komt. Om aan te tonen wat ik precies bedoel haal ik de woorden van een medelid aan : "nochtans hebben er zich competente personen over het geval Van Themsche gebogen", plus dit artikel uit de nederlandse Volkskrant over deskundigheid, alhoewel in de zaak van Themsche schuld wel duidelijk is, maar de kwalificatie van die schuld is erg betwistbaar hoe schandalig het ook is dat een jonge wapenverzamelaar eens echt speelt met een echt vuurwapen en daarbij doodslag pleegt. Er is niet eens onderzocht of ook de geheime drankzucht van betrokkene zijn geest niet kon hebben afgestompt. Hij had ook geen greintje recht op een persoonlijkheidstoornis, laat staan een geestelijke stoornis, want onder de drie slachtoffers bevonden zich twee kleurlingen dus is zijn racistisch motief bewezen! Een algemene opinie kan bespeeld worden, en is geen absolut bewijs. De slachtoffers zijn slachtoffers, daar bestaat geen twijfel over. Over de motieven kan men totnogtoe slechts gissen, en hierin hadden de media het meeste kans van "slagen" met grote blokletters : Racistische moord!
Zaak Lucia de B.: Professoren moeten zwijgen als ze niet alles weten
Achtergrond Van onze verslaggever Menno van Dongen
DEN HAAG - Een tsunami aan deskundigen, waarin de rechters zijn verdronken. Zo oordeelt rechtspsycholoog Hans Crombag over de rol die ruim 70 artsen, toxicologen en statistici speelden in het strafproces tegen de Haagse verpleegkundige Lucia de B. De veronderstelde seriemoordenaar zit al zes jaar vast, maar volgens hem is zij ten onrechte veroordeeld.
Maandag uitte een commissie kritiek op de rol van experts in deze zaak. In het onderzoeksrapport staat dat OM, rechters en advocaten betrekkelijk willekeurig kozen voor bepaalde deskundigen en dat geen structureel onderzoek is gedaan naar de specifieke kwaliteiten van deze personen. Dat gaat vaker mis, mede omdat er (nog) geen landelijk deskundigenregister is.
Getuige-deskundigen in de zaak-De B. gaven een oordeel over sterfgevallen op basis van onvolledige informatie. Ook dat gebeurde eerder, onder meer in de Puttense moordzaak, waarvoor onschuldigen jaren vast zaten.
Crombag: Professoren moeten zwijgen als ze niet alles weten. Het OM en de rechters kunnen met hun verhaal aan de haal gaan.
In de zaak-De B. kreeg een statisticus onjuiste gegevens van het OM. Daardoor ontstond het beeld dat het geen toeval kon zijn dat de verpleegkundige bij veel sterfgevallen was betrokken. Die gedachte kan de prullenbak in, constateerde haar advocaat tevreden.
De politie beschouwde De B. ten onrechte als enige verdachte, vindt de commissie. Er zou alsnog moeten worden onderzocht of het klopt dat in de periode voordat De B. op een bepaalde afdeling werkte, meer patiënten overleden. Dat zou sterk in haar voordeel pleiten.
Hier zit de kern van het probleem, vindt Crombag. Dit is niet onderzocht omdat het OM bepaalt wat gebeurt en hoe het strafdossier wordt samengesteld. Advocaten moeten meer invloed krijgen.
De commissie oordeelt niet over eventuele fouten van rechters. Die zijn wel gemaakt, vindt rechtspsycholoog Peter van Koppen. Ze hebben selectief gewinkeld in meningen van deskundigen. Rechters gebruikten alleen het deel van verklaringen dat hun goed uitkwam. Zo kun je elke zaak rond krijgen.
Harm Brouwer, voorzitter van het College van procureurs-generaal (OM) wijst erop dat de zaak-De B. al jaren oud is. Twee jaar geleden heeft het OM maatregelen genomen om dwalingen te voorkomen, na een rapport over de Schiedammer Parkmoordzaak, waarvoor een onschuldige in de cel zat.
Het OM vindt het te vroeg om te beoordelen of er fouten zijn gemaakt in de zaak De B. Dat oordeel is aan de procureur-generaal bij de Hoge Raad. De onafhankelijke adviseur van het hoogste rechtscollege beslist over enkele weken of hij vindt dat er sprake is van een novum, een nieuw feit dat heropening mogelijk maakt.
De sympathisanten en advocaten van De B. zien dit met vertrouwen tegemoet. Maar hoogleraar strafrecht Peter Tak betwijfelt of de Hoge Raad een novum kan vinden in het rapport. Ik vrees het ergste, zegt ook Van Koppen. De Hoge Raad is heel formalistisch.
Averbode oktober 2007 en ISG (Incest en Seksueel Geweld)
20 jaar ISG (Incest en Seksueel Geweld - Leuven) dat moest gevierd worden
Een mooier decor en grotere gastvrijheid kon niet beter dan in de Abdij uit De Witte van Ernest Claes, bij de broeders Norbertijnen.
Tevens werd een boek gepresenteerd : "Troost het Kind in mij", van Karlien Demasure, ze kneedde het samen met verhalen van slachtoffers waarvan de meesten nu ex-slachtoffers zijn en een positieve wending konden geven aan hun door onverantwoordelijke volwassenen verstoorde levensbegin.
De Minister van Onderwijs en Welzijn waren aanwezig, ze vonden ook dat de scholen meer moesten geïnformeerd worden over het mogelijke bestaan van misbruikte kinderen in hun klassen, en zeker vertrouwensleerkrachten en leden van de CLB's
Boek : De Perfecte Misdaad, Incest tussen Misvatting en Werkelijkheid
Na 20 jaar werken met moeders van Incestslachoffers heb ik mijn ervaringen opgetekend in een boek uitgegeven bij Desk-Nijverdal.nl 197 pagina's ervaringen, de strijd tegen gerecht en soms zelfs hulpverlening. Er is weinig opvang voor moeders...men schat hen in als zwak of zelfs medeplichtig...paradoxaal als leugenachtig.
ISBN 0090809174002 - Kostprijs 19,95 plus 3 euros verzendingskosten
Bestellen bij Desk.Nijverdal.Nl of bij de auteur Andréa De Jong, rekeningnr 063 4122245-71 te Gent (Dexia)
Politie onderzoekt verkrachting van jongen door meisjes in Zweden
De moeder van een zeventienjarige jongen heeft klacht ingediend bij de politie. Volgens de vrouw werd haar zoon verkracht door vier meisjes. Het incident had plaats in Torsås, een dorpje ten zuiden van het Zweedse Kalmar.
"Vrij zeldzaam" Volgens de vrouw werd haar zoon aangerand op weg naar huis. De meisjes zijn leeftijdsgenoten van de jongen en minstens een van hen zou het slachtoffer kennen. "Torsås is een klein dorp en dus is het heel waarschijnlijk dat ze elkaar kennen", aldus Sven-Erik Karlsson van de politie aan de Zweedse zender TV4. Volgens de politie is het vrij zeldzaam dat meisjes een jongen verkrachten."Het is een beetje het omgekeerde van wat we gewoon zijn, namelijk dat een groepje jongens een meisje verkrachten. We weten nog niet wat er precies gebeurd is, het onderzoek is nog maar pas begonnen",aldus Karlsson.
Bedreigingen website De jongen zou ook nog aangevallen zijn door twee jongens. "Hij kreeg ook slagen van twee onbekenden", aldus Karlsson. Volgens zijn moeder werd hij ook op een communitywebsite voor jongeren bedreigd. (vsv)
Iedereen heeft er zijn zegje over, maar dit moet ik toch kwijt : Federale Rechters uit drie Missouri departementen zeggen dat ze tevreden zijn over het oordeel omtrent notoire pedofiel Devlin, die een jongetje seksueel martelde en bij zich hield, maar andien ene tweede jonegtje wilde ontvoeren om het eerste kind medeplichtig te maken en hem nog meer aan zich te binden. Dit was de druppel te veel die de jonge Shawn deed rebelleren en als een volwaardige held ondanks zijn vijftien jaar, liep hij met het tweede jongetje weg nadat hij had gezegd, in geen geval zal je dit kind aandoen wat je mij hebt aangedaan. Magistraten McCulloch en Robert Parks zeggen dat het jammer is dat Missouri de doodstraf niet meer heeft voor misdadigers van dat soort.
Vandaar dat ik het vreemd vind dat Hans Van Themsche niet een paar jaar vermindering heeft gekregen wegens zijn jonge leeftijd, zo verdorven kan hij toch niet zijn en dat weten ze nu op de dag vandaag trouwens toch nog niet, alhoewel hij het belgische maximum gekregen heeft.
In Doornik is een man uit die stad aangehouden wegens veelvuldige verkrachting van zijn dochter. De incestueuze feiten begonnen toen het meisje nog geen 12 was en duurden drie jaar lang. Dat is vernomen bij het parket van Doornik. De man die bekentenissen aflegde, werd opgesloten in de gevangenis van Doornik. (belga/dm)
Interpol zoekt een pedofiel die jarenlang fotos met kinderporno via het internet heeft verspreid. De internationale opsporingsorganisatie heeft een wereldwijde oproep gedaan om de pedofiel op te sporen. Op de site van Interpol staat zijn foto.
"We hebben op alle manieren geprobeerd deze man op te sporen, maar we zijn er van overtuigd dat het ons zonder de hulp van het publiek niet lukt om deze pedofiel te stoppen", licht een woordvoerder van Interpol toe. In totaal is de man op zon 200 afbeeldingen te zien waarop 12 jongens misbruikt worden. Interpol vermoedt dat de fotos waarschijnlijk in Cambodja en Vietnam zijn gemaakt in 2002 en 2003.
| Foto: Interpol
De man heeft zijn gezicht onherkenbaar gemaakt, maar computerexperts hebben die verandering ongedaan gemaakt en zijn gezicht herkenbaar in beeld gebracht. De man is een Europeaan tussen de 35 en 40 jaar.
Uniek Voor het eerst heeft Interpol een dergelijke actie ondernomen om een pedofiel
Een vader uit Nieuw-Zeeland heeft zijn dochtertje van drie in Australië achtergelaten in een station en is vervolgens alleen verder gevlogen naar de Verenigde Staten (VS). Het meisje werd zaterdag moederziel alleen aangetroffen in het station van Melbourne.
'We gaan ervan uit dat de vader naar de VS is gevlogen', aldus de autoriteiten. Waarom de man het kind achterliet, is onduidelijk. Voorlopig weet ook niemand of het meisje familie heeft in Melbourne.
Op beelden van bewakingscameras is te zien hoe de man zaterdag met een koffer in de ene hand en het meisje aan zijn andere hand in de stationshal loopt. Daarna buigt hij zich naar het kind toe, zegt iets, laat haar los en gaat vervolgens weg.
Beiden waren twee dagen eerder uit Nieuw-Zeeland richting Melbourne vertrokken. Volgens de maatschappelijke assistenten die het kind opvangen, vraagt het meisje naar haar moeder. Ze zal nu tijdelijk door een pleeggezin worden opgevangen.
Dat zou een ander licht brengen over de verdwijning-maar het zou een in vitro verwekking zijn?
De biologische vader kan boos zijn omdat zijn ex gelukkig is met een nieuwe partner,- kijk naar de moord in Koekelberg, die man stalkte zijn ex vrouw 10 jaar lang en schoot haar ten slotte dood- of kan ook zijn rechten op het kind willen toepassen.
Ouders hebben geen absoluut recht op een kind, een kind heeft wel recht op geborgenheid
Sommige ouders zien dat anders...kijk maar naar de nieuwe wet op het co ouderschap, wie zijn kind moet beschermen maakt nu helemaal geen kans meer, er is te veel tijd nodig.
Porno voor seksuele delinkwenten mag in Zweedse cel
Porno mag voortaan in Zweedse cel
Zweedse seksmisdadigers mogen in hun cel over pornobladen beschikken. Dat heeft een Zweedse rechtbank besloten. De landelijke gevangenisautoriteiten hadden de zaak aangespannen in een poging pornobladen weg te houden bij een verkrachter, omdat die de rehabilitatie van de man zouden belemmeren.
Ook stelden de gevangenisautoriteiten dat de man door de porno sneller in zijn oude gedrag zou terugvallen en dat de pornobladen dus een gevaar vormden voor het gevangenispersoneel en medegedetineerden. De rechtbank was het hier niet mee eens. (anp/hln)
Opgepast als je een kind misbruikt in Delaware! de prescriptietijd is naar 25 jaar gebracht!
Behalve als het gaat over leerkrachten!
Nu is het juist dat onder leerkrachten de meeste misbruikers te vinden zijn, na de gezinstoestanden van incest. Toch is de prescriptie voor leerkrachten teruggebracht op twee jaar. Onder impuls van de invloedrijkste gemeenschap van Delaware : de Leerkrachtenassociatie!
Incest is een overtreding van een absolute wet, een fundamenteel verbod, een onwrikbare regel aan de basis van elke beschaving. Incest beperkt zich niet tot genitaal geweld, maar omvat elke veel te losse gedragingen die seksueel getint zijn, aanrakingen die het kind niet wil of niet kan weigeren, weigeren de intimiteit van het kind te respecteren. Dat alles heeft vernietigende gevolgen later, en kan slechts doorbroken worden als het kind het zwijgen doorbreekt, hetgeen heel veel moed vergt, omdat het kind geklemd zit tussen loyaliteit naar het gezin en de eigen diepe innerlijke conflicten
De 'nieuwe man' verdwijnt als het ja-woord is gegeven
BRUSSEL - Vrouwen die willen dat hun partner een behulpzame 'nieuwe man' blijft, of op zijn minst de vuilnisbak buiten zet, krijgen van de Sunday Times goede raad: blijf samenwonen en trouw zeker niet. Want onderzoek wijst uit dat de huiselijke activiteiten van een man als sneeuw voor de zon verdwijnen wanneer de ringen zijn uitgewisseld.
Die ontdekking danken we aan vorsers van twee Amerikaanse universiteiten, North Carolina en Mason, die van meer dan 17.000 mensen in 28 verschillende landen gegevens verwerkten over hun activiteiten in het huishouden.
Dat daaruit grote verschillen naar boven kwamen, zal geen enkele vrouw verbazen. Zij houden zich namelijk gemiddeld 21.13 uur per week bezig met huishoudelijk werk, terwijl mannen daar 9.41 uur voor over hebben.
Duurzaamheid is schuldige
Maar binnen die algemene cijfers zitten opmerkelijke verschillen. Niet alleen tussen verschillende landen - de Scandinavische mannen scoren het best - als tussen de verschillende relatievormen. Want bij koppels die samenleven komt een eerlijke verdeling van de taken veel vaker voor dan bij getrouwde paren.
Dat blijkt te komen doordat 'het huwelijk doorgaans uitgaat van duurzaamheid, wat minder het geval is voor samenwonen', zo schrijven de onderzoekers in het Journal of Family Issues.
'Wanneer een man en een vrouw samenwonen zonder getrouwd te zijn, stelt de vrouw zich vaak agressiever op wat de verdeling van de taken betreft en zijn mannen vaker bereid om hun steentje bij te dragen.'
Samenwonenden zijn vreedzamer
Een steentje dat, volgens dit onderzoek, snel kleiner wordt wanneer het ja-woord eenmaal is gegeven. Of om met Frank Hanna, een specialist in relatieproblemen, te spreken: 'samenwonenden hebben vaak geen bindend contract en de kans op een vreedzame relatie is bij hen dan ook groter dan bij gehuwden. Wanneer twee mensen trouwen is 'de wedstrijd gespeeld' en voelen mannen minder behoefte om zich goed te gedragen.'
Hierna volgt de tekst op de website van de bezorgde moeders nl :
Deze site gaat in op de positie van gescheiden moeders en hun kinderen die in de knel zitten als gevolg van het in 1998 veranderde familierecht en de daaruit voortvloeiende omgangsregelingen.
Alle ex-partners, dus ook mannen die hun echtgenote of kinderen mishandelden, kunnen op dit moment al, ongeacht een eventuele strafrechtelijke veroordeling, na een scheiding een beroep doen op de omgangsregeling uit het familierecht. Hun slachtoffers kunnen zelfs op straffe van dwangsommen verplicht worden hun kinderen aan hun ex-partner over te dragen.
In juni 2007 is bij de behandeling van de 'Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding' een amendement aangenomen van Jan de Wit van de SP over 'gelijkwaardig ouderschap'.
Deze 'gelijkwaardigheid' geldt ook voor vaders, die voor de scheiding niets aan kinderzorg hebben gedaan, tijdens de zwangerschap of kraamtijd vertrokken zijn, zich aan huiselijk geweld hebben schuldig gemaakt of dreigen met ontvoering. Ze kunnen met deze wet in de hand nog beter een op hún wensen toegesneden zorg- en contactregeling afdwingen.
De moeder kan door dit amendement gedwongen worden haar kind af te staan aan een vader waarvan het voor iedereen - behalve de rechterlijke macht - duidelijk is dat die beter geen contact met z'n ex-gezinsleden kan hebben.
Minister Hirsch Ballin meldde tijdens de behandeling in de Tweede Kamer vol trots dat op dit moment in ruim 90% van de gevallen een omgangsregeling wordt opgelegd en dat met deze aangescherpte wetgeving dat percentage hopelijk nog gaat stijgen. Als je weet dat in één op de vijf gezinnen sprake is van huiselijk geweld, dan kan de conclusie alleen maar zijn dat de bestaande en de nieuwe wetgeving slecht gedrag belonen.
Wij, Bezorgde moeders, willen ook bij deze tweede poging van de vaderlobby om gefrustreerde wensen in wet om te zetten, aandacht vragen voor de gevallen waarbij 'gelijkwaardig ouderschap' ongelijkheid in de hand werkt en kinderrechten met voeten worden getreden.
Bezorgde moeders willen de leden van de Eerste Kamer overtuigen dat dit amendement voor een grote groep moeders en hun kinderen de problemen bij een scheiding nog onoverkomelijker maakt dan ze al waren.
Bezorgde moeders begrijpen niet dat, als scheiden onaantrekkelijker gemaakt moet worden, het alleen voor hen onaantrekkelijker gemaakt moet worden.
Bezorgde moeders willen tot slot allemaal het beste voor hun kinderen, of, als de wetgever dat niet toelaat, iets dat leefbaar is.
Tekort aan aandacht voor vrouwen rechtzetten 
