MOZART EVEN HERREZEN 

zaterdag 21 APRIL 2018

BOMBASTISCH ETHERISCH

overweldigend onvolprezen

samenklinkende instrumententaal

werden mij de vespers gelezen

ging de tijd aan de haal

EEN MUZIKALE AVOND DIE BIJ ZAL BLIJVEN

Mijn echtgenote met altstem had al enkele avonden gerepeteerd met het Brugse koor Cantores om de vespers en het requiem van Mozart muzikaal met de stem onder de knie te krijgen. Ik had een vriendin overtuigd om samen met mij een beetje sponsorend naar het concert te gaan luisteren, mede omdat het laatste kerstconcert in de Sint – Jozefskerk te Brugge mij ook muzikaal heel erg had aangesproken. De akoestiek in die parochiekerk vond ik zeer goed en moet een uitdaging zijn voor een koor om daar hun geproduceerde keelgeluiden samen te laten klinken.  De werken zouden worden uitgevoerd door het Cantores koor Avvio samen met het orkest ‘La Capelle Sauvage’ en de zangsolisten Hilde Coppé, Annelies Dille, Laurens-Alexander Wyns en Charles Dekeyser onder leiding van koorleider Reinhard Andries.

EERST ZOMERS TERRASJE AAN DE POTTERIEREI

Na een hapje op ons zonnig terras samen met eega en vriendin reden we naar de parochiekerk van Sint – Jozef om de vrouw daaraf te zetten voor het inzingen met het koor.  Daardoor hadden mijn vriendin en ik nog wat de tijd om een terrasje op te zoeken ergens aan de Dampoort van Brugge.  Het was een heel warme lentedag met zomerse temperaturen en het volk liep er ontspannen en glimlachend bij. Na wat parkeerperikelen - de tijd vloog - toch een vrij tafeltje gevonden aan café ’t Molenhuis aan de Potterierei. Nog tijd voor een drankje, even naar ’t toilet en op naar het optreden.  Aan de kerk was nog parkeerplaats, doch ik vond het nogal verdacht dat de wagens waar ik wilde parkeren zo dicht bij de huizen stonden.  Ik vroeg aan twee kletsende buurvrouwen die het toekomend publiek stonden gade te slaan in de zomerzon of ik voor hun deur mocht parkeren.  Jawel, maar met uw wielen in de greppel, niet op de pad! Dank u wèl!

DE RUIMTE LATEN KLINKEN

Nadat het koor zich had opgesteld kreeg het plaatsnemend orkest én de solisten reeds applaus nog voor ze één geluid hadden voortgebracht.  Het publiek testte de akoestiek reeds op voorhand. Toen de adrenalinegevoelige stilte was ingetreden gaf de trefzekere dirigent aan wat hij en het publiek wilde horen. Hemels en bombastisch, etherisch en duivels, waren de klanken die zich rond galmend mengden in de kerkruimte. Toch vrij overweldigend, die muziek die Mozart schreef.  Bij één van de ‘Vesperea solennes de confessore (KV339), de Laudate Dominum, kreeg ik echt wel kippenvel in de niet zo koude kerk. Wàt een solistenstem van sopraan Hilde Coppé. Mooi! Nadat de avond was ingezet en het ijs was gebroken volgde het Requiem (KV626). Dit was een ervaring om met je ogen en oren open naar het plafond te stijgen en zachtjes terug met de voeten op de grond te komen en terug te zitten op de vrij harde kerkbanken.  Op die manier werd je toch met wat stijve achterkantse bovenbillen op de realiteit van het leven gewezen.

STEMMEN UIT DE HEMEL

Een hoogtepunt was de samenklank van de vier solisten nadat zij elk hun stukje reeds hadden mogen zingen. Een vierstemmig koor van vier leden die evengoed de kerkruimte konden vullen als gans het koor Avvio samen.  Adembenemend. Geen gemakkelijk werk om te zingen, ook niet om te beluisteren.  Elke ‘stem’ van het koor klonk op zich héél goed samen, doch de balans van de vier ‘stemmen’ samen kon beter, maar misschien kwam dit zo over omdat we vrij dichtbij zaten op de zesde rij én het koor zich onder de koepel van het voor die avond verwijderde altaar bevond.  De vioolpartijen in dit stuk zijn van een virtuoos gehalte en worden ondersteund door harmonieus blaasensemble, hobo’s, klarinetten en paukenslagen.  Dit werk vraagt van het orkest een enorme concentratie en speeltechniek en werd professioneel mooi samenklinkend tot een gracieus klinkend eindakkoord gebracht. 

OORVERDOVENDE HANDEN

Na het majeure slotakkoord had het publiek nu wel de discipline om te wachten met applaudisseren tot de dirigent zelf bekomen was. Dit was niet het geval na het eerste deel, de vespers. Wat volgde was een langdurig warmhartig en hard applaus waarvan ik de duur niet heb gekronometreerd maar het leek mij een ‘Klara – applaus’ te zijn, zo één dat men op de radio na enkele minuten moet wegfaden.

PERFECTIE IS NIET VAN DEZE AARDE

Na het concert werden we als gulle sponsors samen met de muzikanten en koorleden verwacht in de parochiezaal ‘De Korf’, waar ons een drankje zou worden aangeboden.  In de met ongezellig met Tl-lampen verlichte zaal dienden we ons vooraf opgenomen drankje zelf maar te zoeken, want aan de bar was ons toegangskaart geen bonnetje waard.  Na dorstig hier en daar wat na te vragen vonden we ons té lang op voorhand uitgeschonken witte wijntjes, wachtend op Michèle, juist voorzien van vier bonnetjes waarvan reeds drie kwijt aan een rood wijntje, om te klinken op de boeiende muzikale momenten die we beleefd hadden.

WEETJES

• Wolfgang Amadeus Mozart schreef koortsachtig dit Requiem op zijn sterfbed in opdracht van een onbekende opdrachtgever. Het stuk werd verder afgewerkt door Franz Xaver Süssmayr, een leerling van hem, aangezien Mozarts vrouw Constanze dringend geld nodig had.
• De beroemdste Requiems werden geschreven door componisten die het katholieke geloof hadden afgezworen. Mozart zocht zijn heil bij de door Rome verketterde vrijmetselaars, Verdi was atheïst en Fauré vond ‘echte gelovigen’ op zijn best naïef en op zijn ergst idioten.

DOORVERWIJZINGEN

• Uitleg over beroemde Requiems

https://www.muziekweb.nl/Link/B00000000185/Basiscollectie-klassiek-Beroemde-requiems

• Joannes Chrysostomus Wolfganus Theophilus Mozart (1756-1791)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfgang_Amadeus_Mozart

• Hilde Coppé : Laudate Dominum

https://www.youtube.com/watch?v=UzcmQo61GWY&list=PL-8YZf9XqJWmC4GDTY_TEch3x6OHF4Cs6

• Koor Cantores Avvio

http://www.cantores.be/avvio/

21-04-2018 om 00:00 geschreven door mv8e