. . . . . . Elke dag brengt een verrassing met zich mee ! . . . . . .
03-05-2018
Shen Yun
SHEN YUN
WOENSDAG 2 MEI 2018– concertgebouw Brugge
ALS DE VOS DE PASSIE PREEKT …
kleine trappelende voetjes
perfect met muziek gesynchroniseerd
dit leken mij geen doetjes
toch hun god niet vereerd
MOEDERDAG EN MYSTIEK
Voor mijn eega haar Moederdag, die godsdienstles geeft in het Brugse, een toch wel actueel vak daar, trakteerde ik op een toegangskaart voor de voorstelling van Shen Yun in het concertgebouw van Brugge. De prijs voor een ticket liet grote kwaliteit vermoeden. Het zou dan ook een spektakel worden van een symfonisch orkest met uitmuntende muzikanten en choreografie door geoefende dansers en danseressen in een pas nieuw gepatenteerd decor met digitaal scherm. Het thema was ‘de schoonheid van goddelijke wezens die dansen in de hemel’ wat verscholen zou zitten in de naam Shen Yun. Voor de voorstelling begon werd duidelijk gemaakt dat er geen foto’s mochten worden genomen waarvan ik dan toch maar een foto heb genomen.
ACROBATISCH SPEKTAKEL
Vanop het eerste balkon hadden we een goed overzicht en voelde het soms alsof je in het decor zelf aanwezig was. De presentatie tussen alle onderdelen werd gebracht in het Amerikaans (New Yorks) door een gladde kerel in stadskledij én in het Chinees door een kleine lieftallige Chinese vrouw in mooi strak pakje. De gedigitaliseerde achtergrondbeelden waren iets té veel van het goede en lijken mij in het beginstadium te staan wat mogelijkheden betreft. Door achteraan op en af een trede te springen verdwenen de levende figuren zogezegd in de gedigitaliseerde bewegende beelden en dansten zij inderdaad verder in de hemel. De danstechnieken waren echt virtuoos en soms acrobatisch, perfect gesynchroniseerd met de life gespeelde muziek en de geluidseffecten die vanuit de achtergrond leken te komen. Wat een discipline moet dit vragen van de uitvoerders! De perfectie werd zodanig benaderd dat het niet natuurlijk meer leek te zijn.
DE ERHU, EEN INSTRUMENT MET STEM
We kregen ook een soliste te horen die virtuoos ‘de erhu’ bespeelde. Een tweesnarig instrument met klankbord van pythonvel dat op de schoot met een strijkstok wordt beroerd en op die manier typische Chinese klanken voortbrengt. Er wordt gezegd dat men met dit instrument het dichtst de menselijke stem kan nabootsen. De muziek, speciaal voor dit stuk geschreven is soms moeilijk ‘te begrijpen’ door ritmewendingen en klankkleuren die we niet echt kennen en gewend zijn te horen van een symfonisch orkest. Bij het eerste nummer van elk deel, toen de doeken opengingen, moet het voor de muzikanten niet gemakkelijk geweest zijn om hun partituur te lezen daar de orkestbak volliep met plakkerige witte rokerige mist die het allemaal wat mysterieuzer diende te maken.
STRENGE COMMERCIËLE INDOCTRINATIE?
Bij deze perfectie, ‘die niet van deze aarde’ was had ik toch een wat wrang gevoel. Ik stelde me in de plaats van die dansers en danseressen die tot het uiterste gingen. Wat een levensdiscipline moet dit niet vragen van deze zeer jonge mensen? De ‘groep’ bestaat eigenlijk uit drie groepen die simultaan in verschillende wereldsteden optreden. In hun reclame zeggen ze dat alle zalen afgeladen vol zitten, wat alleszins niet het geval was in Brugge, waarschijnlijk door hun te hoge prijszetting voor de tickets. De laatste twee stukken van het tweede deel voelde ik mij ook niet op mijn gemak door de soprane die met haar luide, niet altijd toonvaste, doordringende stem gans het concertgebouw vulde met haar geloofsovertuiging, die ook in grote letters op het scherm werd geprojecteerd, en de tsunami die werd geënsceneerd wat overging in hemels gouden draaiende cirkels waarbij alle dansers op knieën zich met de handen samen richtten naar een verblindend witte verschijning met de hand op het hart en een verdachte armstand.
VERBODEN IN CHINA
De leden van Shen Yun zijn alle aanhangers van de in 1992 gestichte ‘Falun Gong’, een spirituele zelfdiscipline, en werd in 1999 in China verboden. Geen enkele van de leden woont dan ook nog in China waar hun opvoeringen niet geduld worden. In het logo van ‘Falun Gong’ zit ook het swastikasymbool, een zéér oud symbool dat ook door de Duitsers werd gebruikt in de jaren voor en tijdens de tweede wereldoorlog: het hakenkruis.
WEETJES
‘Shen’ is een algemene term voor een goddelijk wezen en heeft betrekking op de veelheid van godheden, Boeddha’s en Daoïstische onsterfelijkheden die de Chinese spirituele traditie rijk is.
‘Yun’ betekent ritme en geeft iemands hele houding weer.
Meerdere keren, toen ik mijn oplaadkabeltje voor mijn iPhone of MacBook uit mijn laptoptas nam, voelde ik dat de kabeltjes hier en daar niet glad meer waren. Was het omdat de kabeltjes tussen de rits van mijn tas hadden gezeten, of ergens tussen de deur? Bepaald moment brandde het ledje van mijn oplaadkabel voor mijn MacBook niet meer. Toen ik aan de transformator schudde pinkte het ledje groen en oranje en weer uit. Ik kontroleerde de kabel en inderdaad, daar zat een kink, en nog een, en nog een ... bijna niet zichtbaar.
BETRAPT
Enkele dagen later kwam ik de kamer binnen en zag ik onze poes - Aagje noemt ze - onschuldig 'spelen' met de aangesloten oplaadkabel. Zat ze er niet in te bijten ook !? Ik zei, maar alléz poes, wat doe je nu? In electriciteitskabels bijten? Ze zoefde weg door de deur naar één van haar schuilplaatsen in het bureau van de binnenpoesliefhebster in huis, mijn echtgenote, en installeerde haar op de nieuwe bureaustoel die ik voor haar nieuwjaar had aangeschaft. Op aanraden van mijn schoonmoeder hebben we dan zo een stukje kabel gegeven aan Aagje 'om mee te spelen' ...
ONSCHULDIG AAGJE
Tijdens het avondeten plots een KNAL, een stinkend electrisch rookwolkje, radio en electriciteit uit en een poes die afdroop uit de kamer. Onschuldig Aagje had nu toch wel in de kabel langs de 220V! kant gebeten zeker, dat was meteen duidelijk. Het duurde enige tijd tot we onze poes in een klein schuilhoekje terugvonden. Alles bleek blijkbaar in orde ... ze had nog haar oogjes en tandjes en zwart zag ze van nature al. Na de defekte kabel uitgetrokken te hebben en de zekering terug ingelegd, de poes nog eens gekontroleerd. Miauwen heeft ze sindsdien nog niet gedaan, en ik weet nog niet of ze nog hoort maar mijn kabeltje heb ik ondertussen zelf kunnen herstellen.
VISOLIE
Het bleek niet de rubber of talkpoeder te zijn die de poes nieuwsgierig maakte naar mijn 'Apple - kabels'. Ik had al gehoord dat steenmarters verzot zijn op bougiekabels en die durven aan te vreten. Bij nader toezien (dank zij google) zit daar blijkbaar visolie in om ze soepel te houden. Dit zou dus de uitleg én de reden kunnen zijn waarom ze de andere kabels in huis ongemoeid laat. Dus, moraal van het verhaal, steeds de Apple - kabels uit de buurt van de poes houden, niet voor de poes die kabeltjes.
Ik ben Marc Van Achte
Ik ben een man en woon in Brugge (België) en mijn beroep is (was) Regeltechnieker ArcelorMittal Gent en nu op brugpensioen.
Ik ben geboren op 06/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: optimisme,poëzie, gedichten, fotografie, musiceren, musette, jazz, boeken en sinds kort bloggen.
Gehuwd met Michèle Driesens. Ik ben vader van Karel, Leen, Tim en Lies en Michèle is moeder van Isabelle en Christophe. Een tweede relatie en samen 6 kinderen dus, om mijn stiefkleinkind Chloë en kleinkinderen Nikita en Saiba niet te vergeten !
Ik ben Marc Van Achte
