Vandaag hebben wij weer mooi weer gehad maar in de polders stonk het verschrikkelijk. Er wordt weer gespoten, de grond moet verrijkt worden want er moet binnenkort gezaaid en geplant worden. De mest wordt uitgestrooid en wij moeten er mee leven, ons wordt niets gevraagd. Grote bomen worden gekapt maar jonge sprieten geklemd tussen twee houten stokken zien het licht en moeten binnen een tiental jaren al deze grote mooie bomen vervangen. Binnenkort staat alles weer in bloei en kunnen we weer genieten van onze wandelingen. De ellende is zo snel vergeten. Dus nog even geduld want de tijd staat niet stil en ze neemt haar tijd. Morgen is er weer een dag als wij het deze nacht halen.
De paus zou een lange doodstrijd gestreden hebben, zo vernam ik toch vandaag tijdens het tv journaal. Een strijd tegen de dood dus .... of met de dood. Wilde hij niet gaan ? Moest hij dan strijden ? Oud, ziek en moe verstond je hem niet en spreken was een hel voor hem en zij die hem hoorden. Vechten tegen de dood en het leven vasthouden. Niet willen gaan, hier willen blijven, maar wat als de wil er is maar het lichaam niet meer volgen kan. Wat als de paus heilig verklaar wordt. Van gewone priester en anti communist tot paus. Klimt hij als heilige een trapje hoger hierboven of blijft hij gewoon maar dood ?
Vanmorgen heb ik een tweede cadaver gevonden, dat van een eend. Een paar dagen geleden was het een jong konijntje. Het lag "vredig" midden in een boomgaard. Een jong leven dus. Wat ik van morgen vreemd vond is dat naast het cadaver ook een gebroken lege ei schelp lag. Had ze dat ei met haar leven willen beschermen ..... Mensen doen dat zo zelden .... Het begin en het einde naast elkaar. Of is deze eend gewoon aangereden geweest, de auto's rijden hier zo snel, en de berm ingegooid ? Maar wat dan met dat lege ei schelp ? Wilde eenden zoeken niet bepaald een beschutte plaats om te broeden, zijn ze dan dom of weten ze niet beter .... vragen en nog eens vragen over die vredige natuur ...... Op een dag worden wij ook aan de kant gezet al dan niet op een vredige manier. Maar laat ons eerst van die mooie natuur genieten zolang dit nog mogelijk is.
Als het stil in ons wordt de woorden niet meer komen ik stil en moe naar je luister neem ik de muziek in me op dan voel ik diep in mij dat het leven verder gaat samen gebonden samen verder de straling van het licht de warmte van de zon het samen zijn stil en toch zo bruisend en de muziek die ons volgt
Vandaag moet het de dag van de eeuwige liefde worden. De liefde zo fragiel en zo broos, de liefde die zich verbergt, de liefde die machtig is, de liefde die vreugde en soms zoveel verdriet verwekt, de liefde die ons wenen doet, onze harten pijn doet, onze ogen doen tranen, ons naar de hemel dragen of in een afgrond storten, de liefde die blind is, de liefde die van ons kinderen maakt. Wat het vandaag wordt weet ik niet maar ik zal er even bij stilstaan. fidelio
Ik denk dat St maarten een eiland van extremen is. Prachtige villas en kleine huisjes gelegen langs de grote weg.Palmbomen en wrakken van autos die gesloopt worden. Honden die langzaam met open muil de straat overlopen en paarden die te mager zijn en toeristen in die grote hitte moeten vervoeren. Een prachtige baai, grote cruise schepen en lichte zeilboten en de toeristen die juwelen en elektronica taksvrij inkopen in de enige goed onderhouden winkelstraat. Het is er aangenaam om te slenteren, vers fruitsap te drinken of een ijsje te eten.
En dan heb je nog de markt met de bonte en kleurige kraampjes waar je voor een paar dollars zoveel kleine en onnodige spullen kan kopen.
Ook niet te vergeten zijn de geuren, van de frisse zeebries naar de warme zwoele wind wat verderop.Ik weet niet of de mensen er gelukkig zijn, ze zien er soms stralend uit en soms zo gesloten.
Mijn eerste indruk bij mijn aankomst was het gevoel niet in St Maarten te zijn maar wel in Los Angeles, de kleine gekleurde huisjes en de palmbomen.Veel bloemen heb ik niet gezien maar wel veel cactussen, verdroogd gras en geiten die overal om eten zoeken. In bijlage 2 fotos, één van de mooie boten en de andere van de geiten die op zoek zijn naar wat groen in de tuin van mijn dochter
Hendrik Conscience leerde zijn volk lezen .. Veel tijd hebben wij niet meer, wel om even te blijven stilstaan en een gezellig café op te zoeken. Kennen jullie het t Schrijverke ?Conscience staat wat verder op zijn sokkel en ik vrees dat het hem soms te druk wordt.
Het gedicht staat er afgedrukt ik een vlaams dat wij niet meer spreken maar dat zo poëtisch is.
Woensdag 4 januari, het jaar is net begonnen en zoveel mensen hebben al hun tol moeten betalen. Prairiebranden in Oklahoma en Texas terwijl andere verdrinken in Noord Californië, zonder de modderstromen in Java te vergeten. Eigen schuld zou je kunnen zeggen voor Java, bomen worden intensief gekapt met als gevolg de talrijke rivieren die er overstromen. In Duitsland vinden kinderen de dood op een ijsbaan, te veel sneeuw op een plat dak. Ik hoorde op de radio dat er tegenwoordig veel geld uitgespaard wordt op de platte daken die dan minder resistent zijn ...... Een gelukkig nieuwjaar, met eten en drinken en de armen die nog armer worden. Ik heb er mijn bedenkingen bij, maar wie bien ik, anette
Vandaag 10 december, oh mijn God bescherm de mens van het beest in ons. Sta de mensen bij die vernederd, geslagen, gemarteld en vermoord worden. Denk aan zij die vergeten worden in landen waar geen wetten zijn of wetten gemaakt worden voor mensen met geld, macht en politiek. Breng het licht terug in deze wereld, zie naar al die kaarsjes die vanavond branden. Wij alleen zijn schuldig maar je hebt de mensen die het doen en zij die stilzwijgend toekijken. Breng de hoop en de liefde terug in onze harten want wij hebben die zo nodig. Breng troostende woorden aan zij die alleen zijn en alles kwijt zijn en niet weten waarom. De oorlogen, de ziektes, de corruptie en de schandalen maar vooral zij die zich ten alle kosten willen verrijken vergeet hen niet opdat zij eens zullen inzien dat zij verkeerd bezig zijn. Meer weet ik niet te vertellen want dan zou ik moeten toegeven dat het leven één gruwel is en dat wil ik niet.
