Wat is het heerlijk om langs het water te lopen, de ogen dicht te doen en niet te denken aan die vuile schoorstenen van de overkant. Mee genieten dus, tot morgen, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
en weer wordt het "bloed"heet vandaag. Het leven gaat verder, met de doden in de metro en in de gaza waar er lustig gebombardeerd wordt. Kinderen worden verkracht, vermoord en vergeten. Mensen komen om en verdwijnen. Het mensen geheugen kan zo kort zijn want morgen is er weer een andere dag. Dat denken wij maar dat is niet altijd zo want de kans bestaat dat wij er niet meer zijn. We zien het wel, zo eenvoudig is het, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Wat wordt het vandaag ? Een warme zomerdag met veel zon en blauwe hemel ? Morgen wordt één van de kinderen begraven. Dan verdwijnt ze voor altijd, het geheugen van de mens is ook zo kort. Mensen houden van spektakel, grote gebeurtenissen, drama's en slachtoffers. Het is net of ons lot er minder zwaar om wordt, dat wij het ergens toch beter hebben. Mensen zijn nu éénmaal zo .... Het leven gaat gewoon door, met een glimlach en een traan. Nog nooit is er zoveel haat en geweld geweest als nu en toch kan het leven zo mooi zijn. Ogen en oren open houden, even stilstaan en wat nadenken over wat het leven ons te bieden heeft en wat wij kunnen doen om het dragelijker te maken. Morgen is er nog een dag en kunnen wij het nog beter doen, dus ...... daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Even stilstaan en dan zien hoe lelijk en verschrikkelijk het leven kan zijn.
Twee jonge kinderen werden vermoord en gedumpt. Hoe kan zo iets gebeuren en wie kan zo iets doen ? Wat moeten wij denken van deze monsters die op brutale wijze een einde maken aan jong leven dat van geen kwaad bewust is. Kunnen wij, als ouders, onze kinderen niet beter beschermen, ze zoveel leed besparen, er voor zorgen dat zij kinderen kunnen blijven ?
De vraag is en zal blijven : wat deden die jonge kinderen nog zo laat op straat. Maar deze vraag is zinloos en alleen de moeder die die nacht aan de toog stond zal hierop moeten antwoorden.
We zijn donderdag en een paar dagen verder. Ik loop nog altijd even stijf en mijn hele lichaam doet nog pijn, een menselijk wrak dat maar moeilijk slapen kan en geen fut heeft om maar ook wat te doen. We hoorden van de garagist dat de vrouw die ons aangereden heeft niet alleen 79 jaar oud is maar dat zij van die auto slechts 2 maanden heeft kunnen genieten, dus lang genoeg om zoveel ellende te zaaien. Ik hoop dat zijn beter gaat. Ik stop er maar mee, lang voor mijn pc zitten gaat ook niet, ik zie het wel morgen, daaaaaaaaaaag.
zondag 11 juni .... een warme hete dag en nederland heeft nipt gewonnen. We praten nog in de auto over de match, steken of proberen het kruispunt over te steken en een auto die het rode licht niet gezien heeft boort ons door en we bevinden ons een paar meter verder in een andere richting ..... Niets gebroken, kneuzingen, total loss van de auto, een ongeluk waarvan men zegt dat het slechts om blikschade gaat zolang er niets gebroken is en er geen doden zijn. We kunnen dan ook over "geluk" spreken want we leven nog, onze dank aan die vrouw die door het rode licht is gegaan en die ons laten leven heeft. We voelen ons kapot, bont en blauw geslagen en onze ribben doen pijn, vooral niet niezen, hoesten of lachen als we dat nog kunnen. Een paar uren wachten in de spoeddienst en dan mogen we morgen terug op controle, ook een pretje. Ik voel me kwaad en razend van al die ongevraagde miserie en pijn maar het zal of beter gezegd het moet morgen wel beter gaan, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Vandaag was het de tweede zondag van de week, een dode dag vermits de winkels hier gesloten waren maar een mooie warme dag. Een dag waarop de fiets wordt opgepoetst en uitgelaten, een dag waarop de hond recht heeft op een paar extra kms en niet moet genoegen nemen met gehaast een blokje om te lopen. Een dag om eens gezond te leven, tijd om te ontbijten en tijd om wat aan sport te doen. Niet te veel natuurlijk want dat is dan ook niet zo gezond, onze stramme stadsspieren zouden het begeven. En het is nog niet eens zomer, maar dan zien wij het wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Dank je wel voor je bezoek, ik heb je wel niet gezien maar ik vermoed dat je een lange weg achter de rug hebt op maandag avond. Het heeft hier verschrikkelijk gehageld vanmorgen en het weer is weer zo slecht en triest, morgen beter misschien, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
ps : wie het slechte weer uitgevonden heeft weet ik niet want in de natuur is niets slecht en het gebruik van het woord "slecht" is zeer relatief !
Na de witte madeliefjes, de gele boterbloemen zijn ook de rozige bloemetjes in bloei. Weer een foto om van te genieten, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Het is dan toch een mooie zondag geworden en de mensen op de rommelmarkt hebben vandaag geluk gehad. De rommel buiten zetten, kopen en verkopen. Ik ben gaan wandelen en langs de bermen in de polders heb ik een hele reeks paddestoelen gevonden, kleine witte die bol stonden en platte gebroken wit. Ze moeten succes gekend hebben of ziek zijn want ze stonden vol met gaten, slakken misschien, ik weet het niet. De volgende dagen wordt er slecht weer verwacht. Eens te meer vervelend omdat we morgen maandag zijn en ik een afschuwelijke hekel aan de maandag heb. Ik zal het wel zien, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
We zijn zondag en de zon schijnt weer. Voor mijn deur staat een kraampje want vandaag is het rommelmarkt. Er staat ook een tent waar massa's snoep wordt verkocht, alleen de fanfare en de marionetten ontbreken. Ik ben zo weg want dat hoeft voor mij niet, nog een fijne zondag, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Vandaag, zaterdag, en het regent nog altijd. Langs de polderweg ben ik ze tegen gekomen en ik heb ze geteld. 49 donker bruine, lichtbruine en zwarte slakken die de weg wilden oversteken. Een huisjesslak volgde eveneens de lijdensweg. Hoe kunnen die slakken die ruige, ruwe weg oversteken met dat gevoelige lijf dat ze moeten hebben. Je hoeft er geen medelijden mee te hebben want ze genieten van hun collega's als die morsdood de overkant niet halen want er komen teveel auto's voorbij. Soms zijn het eenzaden, soms slagen ze een babbel met twee of drie en ik hoop dat ze dan wel de weg kunnen oversteken want al mochten ze de auto's zien, snel zijn ze niet. Conclusie : voor sommigen in de natuur staat regenweer gelijk met dodenweer, maar wie staat daarbij stil ? Nog een prettig regenachtig weekend, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
De storm is gaan luwen en de zon komt er weer door. Het wordt een gezellige zaterdag. Vroeger, toen ik nog werkte, keek ik altijd verlangend uit naar het weekend en dat gevoel is niet veranderd. Op zaterdag wordt er geshopt en geboend, in feite een drukke dag. En de zondag dan ? Dan wordt er niets gedaan, in principe toch. Een dag om te genieten van je ontbijt, van de tuin als het weer mooi is en van de kinderen, voor zij die nog kinderen aan huis hebben. We zien het wel wat het vandaag nog wordt, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Vrijdag 19 mei vandaag en we hebben storm op zee, ik denk windkracht 6 en morgen 7.
Storm op zee en iemand valt overboord en zijn jong leven is gedaan, 32 jaar denk ik, vader van een kind en een kind dat op komst is. Het leven kan zo wreed zijn want die twee hebben elkaar gemist en waren niet op de afspraak, de dood was er wel.
Ik heb vanmorgen een specht gezien, ik reed voorzichtig op de weg maar terug komen om de specht wat beter te zien kon helaas niet.
De bruine slakken (zonder huisje) waren zeker en vast op processie gegaan langs de weg, hoeveel daarvan overleven weet ik ook niet.
Het wordt een trieste dag vind ik, een dag om een boek te nemen of in te dutten voor de TV, ik weet nog niet wat het worden zal, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
woensdag, één van de mooiste dagen van de week, net middenin, weg van de maandag en dichter bij het weekend. Het weer is nog steeds prachtig warm hier en de paarse bloemetjes hebben zich gevoegd bij de witte (madeliefjes) en gele (boterbloemen). Vandaag, op 17 mei werd de kleine Luna begraven, één van die zovele dagen die we niet kunnen of willen vergeten. Het zou goed geweest zijn was die jonge moordenaar aanwezig geweest in de kerkdienst. Het aanzien van zoveel verdriet, leed en verkropte woede zou die jongen misschien tot nadenken zetten. Nu sluit hij de ogen in de gevangenis en alles is voor hem verleden tijd. Van zijn broers en ouders wordt niets gezegd en ik denk vooral aan zijn broers die verder naar school gaan. Het moet zwaar te dragen zijn. Wij zien wel verder want het leven gaat toch gewoon verder, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Ik denk dat jij van dieren houdt en ik zie dat mensen naar mijn blog kijken. Vandaag was het weer een frisse dag, zware grijze wolken, plukjes blauwe hemel maar geen regen. Alles geurt en staat in kleur buiten terwijl de wereld het steeds moeilijker krijgt. Laat ons de tijd nemen om te leven en te laten leven. De enen al wat sneller en beter dan de anderen maar wij zijn er al is het voor een korte tijd. Morgen beter denk ik, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Het zijn jonge mensen die in principe op reis gaan maar sinds ik deel uit maak van de "derde" leeftijd ben ik nog nooit zo dikwijls van huis weg geweest. In januari waren het de nederlands antillen en wat het later wordt weet ik nog niet. Ik zie het ook aan de kilometer stand van mijn auto, die heeft nog nooit zoveel kilometers gevreten als nu. Ik vrees dat ik nu aan het zagen ben, de ring van antwerpen, de E19 en de E411 zijn ook niet altijd gezellig, ik zal maar afsluiten en na al die kms maar eens vroeg gaan slapen. de knorrepot
