Hoeveel doden moeten er nog vallen ? Hoeveel joden, hoeveel palestijnen, hoeveel burgers en vooral hoeveel kinderen. Wat is de koopwaarde van een soldaat of beter gezegd 3 soldaten ? Voor ons is het luisteren naar de radio of kijken naar het nieuws. We tellen dagelijks de doden niet meer, het zijn er teveel. Hier is het zeer warm en zonnig en we hebben hoogstens last van de hitte. Even wat drinken halen, een ijsje eten en een koele plaats opzoeken. Het leven kan vreemd zijn maar wij zien het wel want morgen is er hopelijk nog een dag, een betere dan maar voor wie ? daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Wat is het heerlijk om langs het water te lopen, de ogen dicht te doen en niet te denken aan die vuile schoorstenen van de overkant. Mee genieten dus, tot morgen, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
en weer wordt het "bloed"heet vandaag. Het leven gaat verder, met de doden in de metro en in de gaza waar er lustig gebombardeerd wordt. Kinderen worden verkracht, vermoord en vergeten. Mensen komen om en verdwijnen. Het mensen geheugen kan zo kort zijn want morgen is er weer een andere dag. Dat denken wij maar dat is niet altijd zo want de kans bestaat dat wij er niet meer zijn. We zien het wel, zo eenvoudig is het, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Wat wordt het vandaag ? Een warme zomerdag met veel zon en blauwe hemel ? Morgen wordt één van de kinderen begraven. Dan verdwijnt ze voor altijd, het geheugen van de mens is ook zo kort. Mensen houden van spektakel, grote gebeurtenissen, drama's en slachtoffers. Het is net of ons lot er minder zwaar om wordt, dat wij het ergens toch beter hebben. Mensen zijn nu éénmaal zo .... Het leven gaat gewoon door, met een glimlach en een traan. Nog nooit is er zoveel haat en geweld geweest als nu en toch kan het leven zo mooi zijn. Ogen en oren open houden, even stilstaan en wat nadenken over wat het leven ons te bieden heeft en wat wij kunnen doen om het dragelijker te maken. Morgen is er nog een dag en kunnen wij het nog beter doen, dus ...... daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Even stilstaan en dan zien hoe lelijk en verschrikkelijk het leven kan zijn.
Twee jonge kinderen werden vermoord en gedumpt. Hoe kan zo iets gebeuren en wie kan zo iets doen ? Wat moeten wij denken van deze monsters die op brutale wijze een einde maken aan jong leven dat van geen kwaad bewust is. Kunnen wij, als ouders, onze kinderen niet beter beschermen, ze zoveel leed besparen, er voor zorgen dat zij kinderen kunnen blijven ?
De vraag is en zal blijven : wat deden die jonge kinderen nog zo laat op straat. Maar deze vraag is zinloos en alleen de moeder die die nacht aan de toog stond zal hierop moeten antwoorden.
We zijn donderdag en een paar dagen verder. Ik loop nog altijd even stijf en mijn hele lichaam doet nog pijn, een menselijk wrak dat maar moeilijk slapen kan en geen fut heeft om maar ook wat te doen. We hoorden van de garagist dat de vrouw die ons aangereden heeft niet alleen 79 jaar oud is maar dat zij van die auto slechts 2 maanden heeft kunnen genieten, dus lang genoeg om zoveel ellende te zaaien. Ik hoop dat zijn beter gaat. Ik stop er maar mee, lang voor mijn pc zitten gaat ook niet, ik zie het wel morgen, daaaaaaaaaaag.
zondag 11 juni .... een warme hete dag en nederland heeft nipt gewonnen. We praten nog in de auto over de match, steken of proberen het kruispunt over te steken en een auto die het rode licht niet gezien heeft boort ons door en we bevinden ons een paar meter verder in een andere richting ..... Niets gebroken, kneuzingen, total loss van de auto, een ongeluk waarvan men zegt dat het slechts om blikschade gaat zolang er niets gebroken is en er geen doden zijn. We kunnen dan ook over "geluk" spreken want we leven nog, onze dank aan die vrouw die door het rode licht is gegaan en die ons laten leven heeft. We voelen ons kapot, bont en blauw geslagen en onze ribben doen pijn, vooral niet niezen, hoesten of lachen als we dat nog kunnen. Een paar uren wachten in de spoeddienst en dan mogen we morgen terug op controle, ook een pretje. Ik voel me kwaad en razend van al die ongevraagde miserie en pijn maar het zal of beter gezegd het moet morgen wel beter gaan, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Vandaag was het de tweede zondag van de week, een dode dag vermits de winkels hier gesloten waren maar een mooie warme dag. Een dag waarop de fiets wordt opgepoetst en uitgelaten, een dag waarop de hond recht heeft op een paar extra kms en niet moet genoegen nemen met gehaast een blokje om te lopen. Een dag om eens gezond te leven, tijd om te ontbijten en tijd om wat aan sport te doen. Niet te veel natuurlijk want dat is dan ook niet zo gezond, onze stramme stadsspieren zouden het begeven. En het is nog niet eens zomer, maar dan zien wij het wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Dank je wel voor je bezoek, ik heb je wel niet gezien maar ik vermoed dat je een lange weg achter de rug hebt op maandag avond. Het heeft hier verschrikkelijk gehageld vanmorgen en het weer is weer zo slecht en triest, morgen beter misschien, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
ps : wie het slechte weer uitgevonden heeft weet ik niet want in de natuur is niets slecht en het gebruik van het woord "slecht" is zeer relatief !
Na de witte madeliefjes, de gele boterbloemen zijn ook de rozige bloemetjes in bloei. Weer een foto om van te genieten, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
Het is dan toch een mooie zondag geworden en de mensen op de rommelmarkt hebben vandaag geluk gehad. De rommel buiten zetten, kopen en verkopen. Ik ben gaan wandelen en langs de bermen in de polders heb ik een hele reeks paddestoelen gevonden, kleine witte die bol stonden en platte gebroken wit. Ze moeten succes gekend hebben of ziek zijn want ze stonden vol met gaten, slakken misschien, ik weet het niet. De volgende dagen wordt er slecht weer verwacht. Eens te meer vervelend omdat we morgen maandag zijn en ik een afschuwelijke hekel aan de maandag heb. Ik zal het wel zien, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
We zijn zondag en de zon schijnt weer. Voor mijn deur staat een kraampje want vandaag is het rommelmarkt. Er staat ook een tent waar massa's snoep wordt verkocht, alleen de fanfare en de marionetten ontbreken. Ik ben zo weg want dat hoeft voor mij niet, nog een fijne zondag, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Vandaag, zaterdag, en het regent nog altijd. Langs de polderweg ben ik ze tegen gekomen en ik heb ze geteld. 49 donker bruine, lichtbruine en zwarte slakken die de weg wilden oversteken. Een huisjesslak volgde eveneens de lijdensweg. Hoe kunnen die slakken die ruige, ruwe weg oversteken met dat gevoelige lijf dat ze moeten hebben. Je hoeft er geen medelijden mee te hebben want ze genieten van hun collega's als die morsdood de overkant niet halen want er komen teveel auto's voorbij. Soms zijn het eenzaden, soms slagen ze een babbel met twee of drie en ik hoop dat ze dan wel de weg kunnen oversteken want al mochten ze de auto's zien, snel zijn ze niet. Conclusie : voor sommigen in de natuur staat regenweer gelijk met dodenweer, maar wie staat daarbij stil ? Nog een prettig regenachtig weekend, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
De storm is gaan luwen en de zon komt er weer door. Het wordt een gezellige zaterdag. Vroeger, toen ik nog werkte, keek ik altijd verlangend uit naar het weekend en dat gevoel is niet veranderd. Op zaterdag wordt er geshopt en geboend, in feite een drukke dag. En de zondag dan ? Dan wordt er niets gedaan, in principe toch. Een dag om te genieten van je ontbijt, van de tuin als het weer mooi is en van de kinderen, voor zij die nog kinderen aan huis hebben. We zien het wel wat het vandaag nog wordt, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.
