Evolutie

 

Een interessant onderwerp voor geleerden en theologen, maar ook fijn dat ik erover kan schrijven op het www.

Op de Galapagos eilanden, waar Darwin zijn theorie ontwikkelde, waar de dieren tam zijn (nu nog?), voelde ik me als in het aards paradijs en dat stemde wel tot nadenken, niet alleen voor Darwin.

Hij zag een ontwikkelingslijn in de loop van de geschiedenis van de aarde en schreef over het ontstaan van soorten en het overleven van de sterkste(n).

De commotie was groot  maar Darwin had niets te vrezen. Dat was vier eeuwen geleden wel anders toen Galilei liet zien dat de aarde om de zon draaide.

Dát is evolutie! Er is vooruitgang in humaniteit en mildheid, al gaat het allemaal niet snel.

 

De Jan-van-Genten hebben op het ene eiland allemaal blauwe poten en zitten op de grond, op het andere eiland zijn hun poten rood en zitten ze in bomen.  Hierover hoorden we als toeristen niets, maar over de schildpadden wel. Die hebben op de ene plek geen inkeping in hun schild (dat hebben de meeste niet) maar als ze hun kop ver omhoog moeten halen omdat ze zich anders niet kunnen voeden hebben ze zo’n afwijkende schild wel! Ook de vinken zijn merkwaardig, als het moet hebben ze een dunne snavel. Bij Darwin thuis hadden ze als echte zaadeters allemaal een dikke snavel.

 

Soorten kunnen veranderen en doen dat als overleving hen daartoe dwingt.

Kwekers en fokkers kunnen ze ook laten veranderen en doen dat sneller dan de natuur en om minder noodzakelijke redenen.

 

Terwijl er enerzijds een vooruitgang te zien is in de loop der jaren ontstaat ook nog altijd opnieuw waar alle leven mee begon: eencelligen en andere heel primitieve levensvormen. Dat is na miljoenen jaren onveranderd, tot op de dag van vandaag.

 

We leven tussen alle trappen van ontwikkeling; mierenvolken en mensenvolken en nog veel meer variaties in leven en sociaal leven. 

Mensen lijken uiterlijk veel meer op elkaar dan honden of andere zoogdieren.

Zelfs apen die het dichtst in de buurt komen hebben veel groter uiterlijke verschillen, van heel groot en zwaar tot heel klein en tenger.

 

Wat mensen verschillend maakt is niet hun kleur of andere uiterlijke kenmerken, het is hun geest. Is geest hetzelfde als brein of komt het tot uiting via hun brein?

Wie zal het zeggen?

Hoe ver iemand ontwikkeld is in intellectueel opzicht, hoe lang iemand al leeft, hoe rijk of arm hij is, is vrij snel duidelijk, maar niet hoe het moreel besef erbij staat.

Als er blijvend primitieven ontstaan in moreel opzicht, net zoals er altijd elementair leven ontstaat, dan zal de aarde nooit evolueren tot een plaats waar alles goed is.

Men heeft dat altijd al geweten.

Maar ook heerst het verlangen naar beter en het besef dat ooit alles volmaakt kan zijn. Is dat een loos verlangen of een innerlijk weten?