Vaderdag, daarom wil ik even mijn papa in de bloemekes zetten. Hij is feitelijk mijn echte papa niet(mijn echte vader liet ons in de steek) ik ken hem van als ik 2 was. Is met mijn mama getrouwd in 1959 en heeft me geadopteerd ,ik heb hem altijd als m'n échte papa beschouwd en hij mij als zijn échte dochter. Ik kreeg er nog een kleine zusje bij toen ik acht was, nooit heeft hij enig verschil gemaakt tussen mij en mijn stiefzusje (gebruik het woord niet zo graag omdat ik het zo niet aanvoel).Hij heeft al die jaren voor mij gezorgd, me laten studeren,ik kon steeds bij hem terecht als er iets was,nu nog altijd, hij is mijn vriend. Het overlijden van mama in 2003 maakte van hem een gebroken man.... hij was net met pensioen en ze hadden samen nog zoveel plannen. Nu bijna vier jaar later gaat het beter en heeft hij terug een beetje z'n draai gevonden in het leven, hij is de trotse opa van vijf kleinkinderen en drie achterkleinkinderen . Hij is héél fier met zijn 10 meisje zegt hij vaak . Dank u papa voor alles! (klik even op z'n foto om een ontroerende bewerking te horen, eerst mijn muziek afzetten)
|