|
Sterkte Nicole, ik ken het gevoel
het nagelde mij aan mijn stoel.
Wist geen blijf met dat groot verdriet
Goot ze in de woorden die je hier ziet.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een zwarte dag.
15 februari 2002 een zwarte dag
keek naar onze lieveling die dood in mijn armen lag
er was geen andere keus
tranen langs mijn neus
hou me zo sterk als ik kan
ben een gebroken man
zestien jaar
was hij voor mij daar
elke dag een vrolijke blaf
straks leg ik hem in zijn graf
lieve, lieve trouwe vriend, mijn gezel
ja, jij kende mijn liefde wel
dank voor al die mooie jaren
die we samen waren
een stil verdriet
men zag het niet
want de tranen op mijn wangen
had jij likkend opgevangen
je sprong en dartelde, maakte stof
nu zijn je ogen leeg en dof
niets kan je ooit vervangen
je hebt me voor heel mijn leven in jouw liefde gevangen
een laatste streling over je vacht, je snoet
leegte vult zich met weemoed
rust zacht
ik weet zeker dat jij ergens op mij wacht
nu stop ik mijn gedicht
tranen belemmeren t zicht
Uilenspiegel.
11-03-2008 om 10:29
geschreven door Uilenspiegel.
|
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
