Het gebeurt vaker dat als we huiswaarts keren dat er dan een doos voor de deur staat, of een plastiek zak aan de deurknop hangt, of een beeld in de broodbak, of een omslag met prentjes in de brievenbus... Deze keer was het een doos met kerkboeken. Dat het zo snel is gegaan dat er een hele doos nieuwe kerkboeken, gouden randen en hoes incluis op zolder geraakte dat konden we niet op die manier voorstellen. 't doet ons er even bij stilstaan.
Dat het kerkboek niet meer zo populair is weten we best. Maar deze restanten vertellen ons - dat er wellicht een oud paternosterwinkeltje - ... de schenker liet geen sporen na (tenzij het stof) - de mooie lederen exemplaren in het meervoud aan de kant onder de dakpannen heeft gezet zonder er ze nog af te halen....
Wat het materieel ontstoffen betreft prijzen we de schenker die er zelf eerst het stof van af haalt. We hadden er een avondje werk aan om ze 'af te stoffen'. Hoestbuien en een af te stoffen werkplunje moet je ervoor over hebben. Een kermis is een geseling waard dachten we spontaan. Assortie met de business denk je. Neen!
We bedoelen met onze erfgoedbekommernis niet de oude devotie af te stoffen en te restaureren. Authentieke devotie onthult bij nadere studie zijn eigen waarde. Wij ontstoffen de buitenkant alleen om de authenticiteit boven te halen, niet om de gebruiken terug in te burgeren.
