Gisteren is geschiedenis,

morgen is een mysterie,

vandaag is een geschenk.

Onze activiteit verplaatst zich naar de bijbel en we willen iedereen overtuigen van de vredige devotionele ervaring met Onzen Heer te babbelen.

Iedere derde donderdag van de maand komen we samen in de DE BRES, Veurnestraat, Poperinge. Welkom kwart voor zes tot kwart voor zeven.

In het algemeen is herinnering een goede zaak en wie van ons ouder wordende kent de problemen niet. Als een van onze geliefden aan een ernstig geheugenverlies gaat lijden, worden we bang en realiseren we ons dat we onze sleutels weer niet vinden.

Het is een gave in staat te zijn elke dag wakker te worden alsof het de eerste keer was. Geen bagage. Geen pijnresten van de gevechten van gisteren. Wij moeten van het verleden leren, maar er niet in blijven steken. Misschien zijn er tijden en dingen die wij moeten vergeten.

De opdracht van dit moment leert ons dat we een evenwicht moeten vinden tussen herinnering en vooruitgang. Wat we in digitale beelden hebben vastgelegd. De Heer sta ons bij. We bewaren het voor die er iets kan mee zijn. Liefst zovelen mogelijk.

Het Jodendom heeft een weg gevonden de geschiedenis te vieren en heeft het herinneren tot een kunstvorm verheven. In de bijbel staan de verhalen hoe Onzen Heer met de mens is ge-trouwd. Ja, wij lezen, van onze oudere broers de joden, van de tirannieke Haman met parodieën, drank en verkleedpartijen. Wij kennen de verhalen van onze rechtstreekse voorouders hoe ze zijn omgegaan met de verhalen van hun heilige helden en de omgang hadden met Onzen Heer. Het verhaal en de vieringen vann ons overleven met feesten, kermissen en pelgrimages, bedevaarten en kerkgang, drank en geschenken voor onze vrienden en buren en de tsedaka of aalmoezen voor de armen.

Wat moeten wij ons herinneren? Wat moeten wij vergeten? De spanning tussen onthouden en vergeten leert ons een belangrijke les.  ‘Gisteren is geschiedenis, morgen is een mysterie, vandaag is een geschenk. Daarom noemen we het ‘het present’.

15-08-2018 om 11:17 geschreven door Onzen Heertje