We kunnen reeds een behoorlijke tentoonstelling verzorgen rond de kleine relieken. Vele devotieprentjes zijn verrijkt met een reliek.

Het zou een boekwerk vertegenwoordigen als we het fenomeen ter dege willen bestuderen. Enkele details willen we bij deze gelegenheid zeker kwijt. Na het symbolen-dictionnair waar we nu aan bezig zijn - komt zeker ook nog eens een herschrijven van wat we over relieken indertijd hebben samengesteld.

Deze twee exemplaren tonen hoe men tot de bloemen uit de tuin pluimt om een reliek mee te geven. Dat kan je ook zien op de prachtige prentjes met boemen en blaadjes uit de tuin van Olijven in Jerusalem. Het exemplaar dat we hier aanbrengen is er eentje met een bloempje uit de tuiin van de hof waar de Kleine Theresia - Treesje - Theresia a Jesu infante leefde. Zo te zien hebben ze er telkenjare de rozen geplukt. Er zijn heel veel zo'n prentjes in omloop.

Relieken had men in graden of niveau's. Een stofje uit de werkkamer, een stukje lijnwaard, een draadje uit een kleed. Hoe sterker het met de heilige verbonden is geweest, hoe heiliger, hoe werkzamer, hoe...

Een botje van het skelet bv. is stukken van heiligen waard. In de middeleeuwen was er een bedenkelijke handel rond (cf. de spotteksten in de Decamarone).

Het tweede voorbeeld brengt ons op de soms ongelooflijke kwantiteit van relieken. Het is wel zo dat een reliek ook vaak enkel verwijzend is naar. Maar toch is het soms moelijk om te geloven dat alle stukjes van het kruis van Christus die er op de wereld te vinden zijn werkelijk authentiek zijn. De afstand in tijd en de hoeveelheid roepen vragen op.

Soms staat er niet eens op waar het in de reliek om gaat. In een ander geval staat er gewoon: heeft de kist van de heilige aangeraakt.

.