Retro-Songteksten: Evergreens, Classics, Old-Time Favourites, Hits Uit Onze Jeugd
Dit blog (met dank aan seniorennet) is enkel voor NIET-commerciële doeleinden. Alle songteksten zijn uitsluitend eigendom van hun respectievelijke copyright eigenaars; dus ga de muziek kopen die je mooi vindt, zo steun je de artiest.
NON-profit, non-commercial blog, to help preserve the songs of our youth; hence for entertainment only. All lyrics are the copyright of their respective owners; you are encouraged to go buy their music.
La Flor De La Canela Composer(s): Isabel Chabuca Granda Performer(s): Isabel "Chabuca" Granda and multiple other artists
Dejame que te cuente limeno Dejame que te diga la gloria Del ensueno que evoca la memoria Del viejo puente del río y la alameda
Dejame que cuente limeno Ahora que aun perfuma el recuerdo Ahora que aun se mece en un sueno El viejo puente el río y la alameda
Jazmines en el pelo y rosas en la cara Airosa caminaba la Flor de la Canela Derramaba lisura y a su paso dejaba Aroma de mixtura que en el pecho llevaba
Del puente a la alameda menudo pie le lleva Por la vereda que se estremece al ritmo De sus caderas. Recogia la risa de la brisa del rio Y al viento la lanzaba Del puente a la alameda
Dejame que te cuente limeno Ay! Deja que te diga moreno mi pensamiento A ver si asi despiertas del sueno, del sueno que entretiene, moreno, tus sentimientos Aspira de la lisura que da la Flor de Canela Adornada con jazmines matizando su hermosura Alfombra de nuevo el puente, y engalanas la alameda Que el rio acompasara tu paso por la vereda
La Fisarmonica Composer(s): Bruno Zambrini - Francesci Migliacci Performer(s): Gianni Morandi
La fisarmonica stasera suona per te per ricordarti un amore uno di tanti anni fa, la fisarmonica Ma tu non piangere non si cancella così torna più grande che mai il desiderio di te quando vivevi felice con me Se chiudo gli occhi vedo il tuo viso rivedo il tuo sorriso, ma le mani lontane non si stringono più La fisarmonica stasera suona per noi torna più grande che mai il desiderio di te la fisarmonica suona per me Era di notte c'era la luna baciavo le tue labbra, era l'ultima volta te ne andavi da me, amor
Vivo Sonhando ((English Version: Dreamer (Antônio Carlos Jobim)) Composer(s): Antônio Carlos Jobim First release by: Stan Getz & João Gilberto - 1963
Vivo sonhando, sonhando mil horas sem fim Tempo em que vou preguntando se gostas de mim Tempo que falar em estrelas Falar de um mar, de um ceu assim Falar do bem que se tem Mais voce nao vem, nao vem
Voce nao vindo, nao vindo a vida tem fim Gente se rindo falando, zombando de mim E eu a falar em estrelas Mar, amor, luar Pobre de mim Que so se te amar
La Favola Mia Composer(s): Franco Evangelisti Performer(s): Renato Zero
Ogni giorno racconto La Favola Mia la racconto ogni giorno, chiunque tu sia... E mi vesto di sogno per darti se vuoi, l'illusione di un bimbo che gioca agli eroi! Queste luci impazzite si accendono e tu cambi faccia ogni sera,ma sei sempre tu... Sei quell'uomo che viene a cercare l'oblio, la poesia che ti vendo, di cui sono il dio! Dietro questa maschera c'è un uomo e tu lo sai! L'uomo di una strada che è la stessa che tu fai E mi trucco perché la vita mia, non mi riconosca e vada via... Batte il cuore ed ogni giorno è un'esperienza in più... La mia vita e nella stessa direzione,tu... E mi vesto da re perché tu sia, tu sia il re di una notte di magia!!! Con un gesto trasformo la nuda realtà, poche stelle di carta il tuo cielo ecco qua! Ed inventa te stesso la musica mia... E dimentichi il mondo con la sua follia! Tutto quello che c'è fuori rimane dov'è tu sorridi, tu piangi, tu canti con me... Forse torni bambino e una lacrima va sopra a questo costume che a pelle mi sta! Dietro questa maschera c'è un uomo e tu lo sai! Con le gioie, le amarezze ed i problemi suoi... E mi trucco perché la vita mia, non mi riconosca e vada via... Batte il cuore ed ogni giorno è un'esperienza in più... La mia vita e nella stessa direzione, tu... E mi vesto da re perché tu sia, tu sia il re di una notte di magia!!! Dietro questa maschera lo sai ci sono io... (Sono io soltanto io!) Quel che cerco, quel che voglio,lo sa solo Dio... (E lo sa soltanto Dio!) Ed ogni volta nascerò Ed ogni volta morirò Per questa favola che è mia! Vieni ti porto nella Favola Mia!!!
La Favola Degli Airon Performer(s): Angelo Branduardi
È là che la terra si è chinata a raccogliere ogni cosa che il tempo ha abbandonato lasciato dietro a sè... E il vento senza fine che logora le dune di spiagge così grigie... e i corvi dell'inverno si sono ormai posati è là dove svanisce l'orizzonte
È là che l'ultimo dei semi non ha lasciato frutto e la terra ha ormai scordato che tanti anni fa a un vento profumato distesero gli aironi le ali colorate... e i corvi dell'inverno si sono ormai posati è là dove svanisce l'orizzonte
La Familia, La Propiedad Privada Y El Amor Composer(s): Silvio Rodríguez Performer(s): Silvio Rodríguez
El derrumbe de un sueño algo hallado pasando resultabas ser tú Una esponja sin dueño un silbido buscando resultaba ser yo
Cuando se hallan dos balas sobre un campo de guerra algo debe ocurrir que prediga el amor de cabeza hacia el suelo una nube vendrá o estampidas de tiempo los ojos tendrán
Fue preciso algo siempre y no fue porque tú tenías lazos blancos en la piel tú, tenías precio puesto desde ayer tú, valías cuatro cuños de la ley tú sentada sobre el miedo de correr
Una buena muchacha de casa decente no puede salir que diría la gente el domingo en la misa si saben de ti que dirían los amigo los viejos vecinos que vienen aquí Qué dirían las ventanas tu madre y su hermana y todos los siglos de colonialismo español que no en balde te han hecho cobarde qué diría Dios sin amas sin la Iglesia y sin la ley Dios, a quien ya te entregaste en comunión Dios, que hace eternas las almas de los niños que destrozarán las bombas y el napalm
El derrumbe de un sueño algo hallado pasando resultaba ser yo Una esponja sin dueño un silbido buscando resultabas ser tú
Busca amor con anillos y papeles firmados y cuando dejes de amar ten presentes los hijos no dejes tu esposo ni una buena casa y si no se resisten serruchen los bienes que tienes derecho también porque tú tenías lazos blancos en la piel tú, tenías precio puesto desde ayer tú, valías cuatro cuños de la ley tú sentada sobre el miedo de correr
S61o una lágrima lame el cristal el sexo frío de la soledad todas las hachas de un trozo de pan lanza David una estrella a Goliat dame tu mano y echemos a andar Dios se retrata contra Satanás Siempre lo mismo pero con distinta voz siglo tras siglo es la eterna canción... Nunca se olvida la primera vez «quieres helado de fresa o café» bebe Caín de la sangre de Abel el mal a veces se lo hace muy bien el tiempo escapa para no volver tuvo la suerte de huir de sus pies Siempre lo mismo... Me falta el aire si me faltas tú de tus pupilas tomaba la luz una muñeca desnuda de azul pájaro dulce de la juventud una canción puede ser un obús o la caricia de un viento del sur Siempre lo mismo...
La Escalera Composer(s): Silvio Rodríguez Performer(s): Silvio Rodríguez
Iba silbando mi trino por una calle cualquiera cuando a un lado del camino me encontré con la escalera Era una escala sencilla de rústico enmaderado desde la calle amarilla hasta el rojo de un tejado
¿Qué se verá desde el techo? dijo la voz de un extraño y sin meditar el trecho le puse afán al peldaño La brisa me acompañaba en el ascenso del alma y mi camisa volaba junto al sinsonte y la palma
Mientras más ganaba altura la calle me parecía más pequeña, menos dura como de juguetería Y sucedió de repente que después de alimentarme con la visión diferente sólo quedaba bajarme
Dejé la altura en su calma dejé el cielo en su horizonte siguió batiendo la palma siguió volando el sinsonte Me encontré con la escalera cuando a un lado del camino por una calle cualquiera iba silbando mi trino
La Era Está Pariendo Un Corazón Composer(s): Silvio Rodríguez Performer(s): Silvio Rodríguez; Omara Portuondo
Le he preguntado a mi sombra a ver como ando para reírme mientras el llanto, con voz de templo rompe en la sala regando el tiempo
Mi sombra dice que reírse es ver los llantos como mi llanto y me he callado, desesperado y escucho entonces la tierra llora
La era está pariendo un corazón no puede más, se muere de dolor y hay que acudir corriendo pues se cae el porvenir en cualquier selva del mundo en cualquier calle
Debo dejar la casa y el sillón la madre vive hasta que muere el sol y hay que quemar el cielo si es preciso por vivir por cualquier hombre del mundo por cualquier casa
La Enramada
Composer(s): Graciela Olmos
Performer(s): Vikki Carr
and multiple other artists
Las flores y la lluvia me acompañan
en mis horas de nostalgia y de tristeza
me arrebata el pensamiento la distancia
para hacer de mi vida una pavesa
Ya la enramada se secó
el cielo el agua le negó
así tu altivo corazón
no me escuchó
Como ave errante viviré
buscando alivio a mi dolor
con la añoranza de tu amor
yo moriré
Ya la enramada se secó
el cielo el agua le negó
Como ave errante viviré
buscando alivio a mi dolor
con la añoranza de tu amor
yo moriré
La Enorme Distancia Composer(s): José Alfredo Jiménez Performer(s): José Alfredo Jiménez
Estoy tan lejos de ti y a pesar de la enorme distancia te siento juntito a mi, corazon, corazon alma con alma y siento en mi ser tus besos no importa que estes tan lejos
Estoy pensando en tu amor y a lo loco platico contigo te cuento de mi dolor y aunque me hagas feliz, no te lo digo y vuelvo a sentir tus besos no importa que estes tan lejos
El cielo empiezo a clarear y mis ojos se llenan de sueno contigo voy a sonar porque quieran o no yo soy tu dueno y siempre tendre tus besos no importa que estes tan lejos
La Edad De La Mujer Composer(s): Victor Jara Performer(s): Victor Jara
La mujer que a los veinte esta soltera es porque se ha caido de la azotea La mujer que a los treinta no tiene novio es porque le ha puesto llave al escritorio
Esta tona me la enseño una tia mia que me decia: la esperanza es lo ultimo que se pierde y murio soltera fijense
La mujer que a los cuarenta no se ha casado es porque tiene el cuarto desalojado La mujer que a los cincuenta quiere estar sola es que se le ha enfriado la cacerola
No Se Sabe Donde Suena Un Acordeon Ladra Un Perro Loco A Una Nube Gris Canta Un Marinero Que Anda Sin Timon Y Pasa Con Sus Flores La Dulce Mimi
Hay Un Olor Fuerte Que Llego Del Mar Con Su Andar Pesado, Torpe Y De Barril Sin Hombre Que Pueda De Nuevo Estrenar Pasa, Pasa Con Sus Flores La Dulce Mimi
La Dulce Mimi Manchon De Carmin Boca Desdentada La Dulce Mimi Amor De Serrin En Cama Sudada
La Noche Vendra Y Sola Estara Sola, Sin Hombre Y Sin Pan ¡ay¡ ¡ay Que Pena Me Da! La Dulce Mimi
Del Ayer Conserva Un Negro Manton Y Un Retrato Antiguo Que Alumbra Un Candil Igual Que Un Fantasma Por El Callejon Pasa Con Sus Flores La Dulce Mimi
Al Primer Borracho Que Encontro Al Pasar Se Ofrecio Lo Mismo Que Una Vieja Actriz Con Los Pies De Plomo Y La Soledad Pasa Con Sus Flores La Dulce Mimi
La Donna Riccia Composer(s): Domenico Modugno Performer(s): Domenico Modugno and multiple other artists
Pigghiate cu ti pare si vo' ti sposi però nun ti pigghiari 'na donna riccia Cu ricci e ricciteddi issa t'incanta però dopo du' misi voli ti pianta No, No, No, No, No, No... Riccia...No! Picchì da ogni ricciu te caccia 'nu capricciu... La Donna Riccia Nun La Vogliu No! Picchì da ogni ricciu/te caccia 'nu capricciu... La Donna Riccia Nun La Vogliu No! La Donna Riccia Nun La Vogliu No! Si prima 'ole te vasa poi 'ole te lassa nun ci capisci nenti è comu matassa Te mbrigghia e poi te sbrigghia... C'é cu 'mpazzisci però si te carizza tu t'addurmisci! No, No, No, No, No, No... Riccia...No! Picchì da ogni ricciu te caccia 'nu capricciu... La Donna Riccia Nun La Vogliu No! Picchì da ogni ricciu te caccia 'nu capricciu... La Donna Riccia Nun La Vogliu No! La Donna Riccia Nun La Vogliu No! La Donna Riccia Nun La Vogliu No!
La Domenica Delle Salme Composer(s): Fabrizio De André First release by: Fabrizio De André - 1990
Tentò la fuga in tram verso le sei del mattino dalla bottiglia di orzata dove galleggiava Milano non fu difficile seguirlo il poeta della Baggina la sua anima accesa mandava luce di lampadina gli incendiarono il letto sulla strada di Trento riuscì a salvarsi dalla sua barba un pettirosso da combattimento I polacchi non morirono subito e inginocchiati agli ultimi semafori rifacevano il trucco alle troie di regime lanciate verso il mare i trafficanti di saponette mettevano pancia verso est chi si convertiva nel novanta era dispensato nel novantuno la scimmia del quarto Reich ballava la polka sopra il muro e mentre si arrampicava le abbiamo visto tutto il culo la piramide di Cheope volle essere ricostruita in quel giorno di festa masso per masso schiavo per schiavo comunista per comunista La domenica delle salme non si udirono fucilate il gas esilarante presidiava le strade La domenica delle salme si portò via tutti i pensieri e le regine del tua culpa affollarono i parrucchieri Nell'assolata galera patria il secondo secondino disse a "Baffi di Sego" che era il primo si può fare domani sul far del mattino e furono inviati messi fanti cavalli cani ed un somaro d annunciare l'amputazione della gamba di Renato Curcio il carbonaro il ministro dei temporali in un tripudio di tromboni auspicava democrazia con la tovaglia sulle mani e le mani sui coglioni - voglio vivere in una città dove all'ora dell'aperitivo non ci siano spargimenti di sangue o di detersivo a tarda sera io e il mio illustre cugino De Andrade eravamo gli ultimi cittadini liberi di questa famosa città civile perché avevamo un cannone nel cortile La domenica delle salme nessuno si fece male tutti a seguire il feretro del defunto ideale la domenica delle salme si sentiva cantare - quant'è bella giovinezza non vogliamo più invecchiare Gli ultimi viandanti si ritirarono nelle catacombe accesero la televisione e ci guardarono cantare per una mezz'oretta poi ci mandarono a cagare -voi che avete cantato sui trampoli e in ginocchio con i pianoforti a tracolla vestiti da Pinocchio voi che avete cantato per i longobardi e per i centralisti per l'Amazzonia e per la pecunia nei palastilisti e dai padri Maristi voi avevate voci potenti lingue allenate a battere il tamburo voi avevate voci potenti adatte per il vaffanculo La domenica delle salme gli addetti alla nostalgia accompagnarono tra i flauti il cadavere di Utopia la domenica delle salme fu una domenica come tante il giorno dopo c'erano segni di una pace terrificante mentre il cuore d'Italia da Palermo ad Aosta si gonfiava in un coro di vibrante protesta