Senza Mamma 'E 'Nnammurate Composer(s): Luigi Donadio Performer(s): Pino Marchese
Sperduto comm'a cane 'mmiez'â via chiagne stu core mio addulurato... Smuóvete pure tu, Madonna mia pecché na 'nfama sulo mm'ha lassato... Vurría murí: só' troppo sfurtunato!
Mme pare d''a vedé cu 'o manto 'e sposa cu 'a vesta janca e 'a faccia culor rosa... se 'mmeretava, quann'essa è spusata na botta ô core...chella scellerata!
E, muorto 'e friddo, jètte â casa mia... truvaje 'a lampa ô scuro, chella sera... cantava na civetta 'mmiez'â via... e mamma, dint''o lietto, ca mureva... Io mme facette cchiù ghianco d''a cera!...
E tu redive, 'nfama, pe' dispietto... mentre stu core mme sbatteva 'mpietto... Tu chiena 'e sciure 'arancio...ch'allegria! Io senza mamma...che malincunia!
Mo ca só' sulo e nun tengo a nisciuno io penzo a mamma mia ô campusanto... mme struje nu penziero...stó' dijuno... mme faccio 'a croce e mm'ammalisco tanto ca st'uocchie mieje se 'nfónnono cchiù 'e chianto...
Mm'arraccumanno a te, Madonna mia primma ca cchiù mm'accresce 'a pecundría... si nenna mia e mamma aggiu perduto meglio ca i' moro...troppo aggiu chiagnuto!...
Meglio ca i' moro...troppo aggiu chiagnuto!...
|