Dit Slag Volk ((aka Dat Soort Volk (Liesbeth List) - 1969))
((Adapted from: Ces Gens-Là (Jacques Brel) - 1966))
Composer(s): Jacques Brel - Dick Poons
Performer(s): Herman van Veen - 1970

Versions In Other Languages:
1971 - Che Bella Gente (Giorgio Gaber)
2001 - People Such As These (The Walkabouts)
2002 - Quelli Là (Duilio Del Prete)



Eerst heb je de oude man
een pimpelpaarse neus
versleten en poreus
die niets onthouden kan
Hij, die zich zo bezet en zo gezopen heeft
dat hij zichzelf vergat en als een ander leeft
Hij, meneer, hij is half gaar, meneer
hij denkt koning te zijn
maar zuipt elke nacht weer de zelfde slechte wijn, meneer
en 's ochtends
vindt men hem, paars-kaars wit
stijf als een marmeren zerk
terwijl hij ronkend pit
Daarna, meneer, scheel van de drank
hikt hij de Here dank
Begrijp me wel, meneer, dat bij dit slag volk, meneer
praat men niet
men bidt...

En dan de andere man, hij is geen kam gewend
heeft klitten in zijn haar
maakt graag een ruim gebaar
dat voos is als de motten in het weggeschonken hemd
Hij, meneer, hij trouwde Liselotte
een schatje uit de stad, nou ja, een andere stad
en u weet niet waar
zij, zij heeft zaakjes daar
die doet ze, klein koket, het hoedje scheef gezet
in kleine cabriolet
ze doet zich duur voor meneer
maar als je geen centen hebt, meneer
koop dan geen portemonnee, meneer
Begrijp me goed, meneer, bij dit slag volk meneer
praat men niet, denkt men niet, doet men niet, meneer
men nept...

En dan, en dan is er de rest, de moeder die niets zegt
althans niets van belang, en dan ontstellend echt
de puriteinse smoel van vader op 't behang
z'n snor omlijst en koel, hij ziet op 't gehoor
z'n soep slikkende troep en dat gaat dan van...

En dan, de hele oude vrouw
ze beeft meer dan ze leeft
men, meneer, men wacht tot ze 't begeeft
omdat ze duiten heeft
men luistert niet zo nauw naar wat haar hand vertelt
Begrijp me wel, meneer, dat bij dit slag volk meneer
praat men niet, doet men niet, denkt men niet, meneer
men telt...

En dan, en dan, en dan is er Frieda
ze is zo mooi, zo teer, ze houdt van mij, meneer
net als ik hou van haar, zelfs zo dat wij elkaar
een huis hebben gebouwd dat heel veel ramen
maar heel weinig muren heeft, meneer
waar 't goed is dat je leeft, meneer
en valt 't nog te bezien, meneer
dan is het toch misschien...

Maar God
meneer, de anderen, meneer
de anderen willen niet, meneer, de anderen zeggen
ze is te mooi voor jou
jij bent
een vuile
kattenmepper
een kattenmepper, meneer...

en ik, meneer, ik wilde nooit een kat, meneer
nou ja, niet sinds ik haar ken of, of 't was
of 't was zo lang terug al, dat ik 't al lang vergat, meneer
of 't was een zieke kat, meneer
De anderen
ze willen 't niet

Soms als ze mij weer ziet
per ongeluk, expres
met vochtig, trouwe blik
verteld ze weg te gaan
met mij van huis vandaan
en dan, voor een ogenblik
één ogenblik, ach, dan geloof ik haar, meneer
dan geloof ik haar
maar u weet niet waar, meneer
bij dit slag volk
bij dit slag volk, gaat men niet weg meneer
men gaat niet weg, meneer...

maar 't is al laat, meneer
ik moet nu terug naar huis