Ik bewonder je in stilte uit de verte of dichtbij in de zon of in de regen kom ik vaak je glimlach tegen in december of in mei
Je zweeft zo vaak door mijn gedachten maar het is me duid,lijk zonneklaar dat ,k op jou niet hoef te wachten maar deze ene dag per jaar stuur ik je minstens een dozijn omhelzingen van valentijn
Soms voel ik me zo alleen had ik jou dan maar om me heen je mooie ogen , je lieve lach dat heerlijke gevoel als ik je zag die prachtige ogen die naar me keken die ooit m,n hart zou breken.
Snoepjes en tissues mee kaartjes voor op de eerste rij Twee limonade en een thee twee snoetjes zo blij De clowns rennen binnen kinderen gillen van pret hoe kunnen ze het vezinnen te trompet gaat: reteketet Dan word het helemaal stil hoog zweven de acrobaten iemand slaakt een gil naast me hoor ik zachtjes praten Oma , mogen wij ook op zweefles dan gaan wij bij het circus en raken we nooit in de stress en krijg jij van ons een kus Ik trakteer de wijsneusjes op ijs ben voor even ooh weer een kind hoe simpel is plezier het leven biedt zoveel vertier
Wat ik je zou willen zeggen valt me zwaar om uit te leggen ik zou je zorgen willen dragen en antwoord geven op al je vragen willen delen in jou pijn bij je willen zijn wat ik jou zou willen geven dat is een gelukkig leven Een arm om je heen willen slaan en zeggen : kop op er tegen aan maar omdat dat niet kan en mag bid ik voor jou elke dag Ook in het diepst van je verdriet weet dan dat iemand alles ziet Die van je houdt en om je geeft die je tranen mee beleefd Dus blijf sterk en vol goede moed Ik denk aan jou: het ga je goed.
In mijn tuin kraait onze haan Ik draai de kraan van de douche open Jij bent met de hond lopen de geur van gele brem de vrolijke klank van jou stem nog een hele dag dat ik genieten mag van de zon die alles betovert van jou die mijn hart veroverd
Grote middelste, puberzoon fluit een televisie hit, vals van toon wil niet meer worden aangehaald heeft daarvan al steeds gebaald het gaat voorbij, tis heel gewoon want hij heeft last van het puberhormoon.
De mensheid is een bont geheel al vele generaties trouwt bruin met wit en zwart met geel dit geeft vaak complicaties de rassen botsen met elkaar in onze maatschappij Dacht iedereen het zelfde maar als die lieve zoon van mij want die doet daar niet aan mee hij heeft slechts simple wensen Rassen zijn er voor hem maar twee. Kinderen en mensen.
Meermalen wordt dit gezegt bij een afscheid. Vele keren komt er een weerzien Het houdt in: ik zie je graag
Tot ziens op straat , werk of feestjes wordt het vaak toe gewenst
Tot ziens ook vele malen tegen mij gezegd is het dan niet onvergetelijk als het ,tot ziens , niet meer gezegd hoeft te worden omdat het zeker weten is: ik zie je weer.
Ook al zitten jullie nog in mamma,s buik en zijn jullie nog klein vinden wij het zo fijn dat jullie over enkele maanden in ons midden zullen zijn Vol verlangen zullen we op jullie wachten want nu al zijn jullie in onze gedachten We hopen jullie een goede toekomst te kunnen geven We hopen op een mooi leven.
Wat ben ik blij met dit kind met die mooie blauwe ogen kind van mijn kind het is een beetje van mij maar helemaal van haar een ding weet ik zeker dit houd ons bij elkaar.
Ik voel me ingekapseld een rups een pop Zacht omhulsel om me heen Zo zacht met een kleingaatje Waar ik door heen naar buiten kijk Goh wereld ben je daar? Ik wil er ook bij horen,maar wacht nog even Ik ben nog niet helemaal klaar Voorzichtig maak ik het gaat je groter Er komt wat ruimte, wat vrijer ademen Goh wereld, wat ben je mooi Ben je veilig? veilig genoeg voor mij? Het is wel spannend Zal ik het gaatje meer vergroten? Ik ben er bijna kijk verbaasd rondom Goh wereld neem mij op Laat me bij jou zijn laat me bij je horen Maar neem me op in je bescherming Alleen red ik het nog niet kijk, ik ben er al bijna en ja ik vlieg los Als een vlinder in de lucht Goh wereld hier ben ik.
Je ogen lachen met meer schitteringen dan ik gewoon ken ik herken het warme dat binnen in jou is Vergelijkbaar met een heldere zonne straal op een nieuw geboren morgen laten we weg gaan op zoek naar de zon Met de wind in de rug zomaar ergens in het gras liggen Elkaar her ontdekken met nog meet toe wijding en tederheid
De mooie dagen van mijn vader lijken bijna wel geteldsoms, als ik hem benader zitten woorden bekneld die hij graag zou willen zeggen vragend kijkt hij mij dan aan.
Wat moet ik nou toch vertellen nou ja, ik weet het echt niet meer als ik het weet zal ik je bellen het was vast niet belangrijk deze keer
Mijn vader is niet meer de oude peereboom zoals hij zelf zo vaak heeft gezgd niet meer hij, die zonder schroom voor een groot publiek zijn zegje zegt.
