Vandaag is het dan zover,vandaag is het definitief Ik liet je vrij, al hebik je nog zo lief Je koos voor vrijheid en een andere vrouw voor je wegging las ik in je ogen berouw.
Ik hou van je dat is de reden dat ik je laat gaan jij wilt voor jezelf een heel ander bestaan Je kies voor onafhankelijkheid en een onzeker leven Voor een leven vol verassingen en spanning wil je ons huwelijk opgeven.
Oke, je vrijheid geef ik je terug, hoewel het mijn hart in tweeen breekt Het voelt of mij hart bloedt, alsof iemand er een bot mes in steekt Ik wist niet dat van iemand houden zo,n pijn kon doen Je ging weg na een vluchtige afscheidzoen.
Daar ging je dan, weg bij mij vandaan Na elf jaar samen kom ik nu alleen te staan Ik zal je missen , ik hou zo vresselijk veel van jou Na al die jaren die ik voor je vocht, sta ik nu toch in de kou.
Nooitkomt het meer goed tussen ons Je gaf me voorgoed de bons Toch hoop ik dat je eens je geluk toch vindt dat wens ik je toe, als iemand die jou nog steeds bemint.
Ik geef om je, dat weet je toch? Dat deed ik en dat doe ik nog Ik ben die zielige, verliefde tiener niet die jij denkt dat ik ben, waarvoor je me aanziet.
Ik heb meer meegmaakt dan je weet Ik had en heb problemen bij de vleet Ik wil je zo graag alles uitleggen maar ik weet niet waar je bent en hoe ik het moet zeggen.
Je zag me die eerste avond voor ouder aan Waarom daar niet mee doorgaan? Ik zit er niet mee, dat weet je toch? Ik hoopte alleen, en dat doe ik nog.
Een fles wijn die je me gaf toen je wegging is alles wat ik van jou heb als herinnering Nu zit ik hier verlaten en alleen met een lege fles wijn en de stilte om me heen Ik mis je aanwezigheid Ik mis je gezelligheid Ik hoor je stem niet meer, die me zachtjes toespreekt het enige dat ik nu nog hoor, is mijn hart dat breekt Hoe lang nog, voor je weer voor de deur staat? En hoe lang voor je me weer verlaat? Hoe lang nog kan ik jou mijn liefde geven? Bang om je te verliezen zal ik waarschijnlijk voor je vriendschap kiezen Tot de tijd ben ik blij met wat ik van jou heb gekregen een herinnering die niemand ooit uit kan vegen Jij bent voor mij een doel in mijn leven maar ik weet dat jij mij geen toekomst wil geven Daarom koester ik in mijn hart de herinnering het mooiste geschenk dat ik van jou ontving Mijn dank hiervoor is groot omdat ik al die tijd intens van jou genoot Mocht je ooit nog een keer bij me weggaan altijd zal jij in mijn herinnering blijven bestaan!
Mijn gevoelens voor jou een droom van geluk en eeuwige trouw Door jou in de steek gelaten voel ik mij eenzaam en verlaten Kreeg jij soms een hart van steen waardoor je liefde voor mij verdween? Toch zie ik je terug bij mij beginnen we met een schone lei Ik laat je nooit meer gaan zal samen met jou voor het altaar staan.
Denkend aan jou zie ik ogen vol liefde ogen vol tederheid ogen van hartstocht ogen van diepe genegenheid ogen vol warmte ogen van een vowassen vrouw maar ook de ogen van een naief meisje hunkerend naar trouw.
Denkend aan jou de ogen van een onaantastbare de ogen van een persoonlijkheid de ogen van en onbereikbare ogen avn zelfstandigheid ogen vol lef en karakter ogen van onmetelijke wijsheid maar ook ogen vragend om steun ogen vol onzekerheid.
Denkend aan jou zie ik ogen vol emotie ogen van droefheid treurige ogen ogen vol gevoeligheid de ogen van een zwerver eenzaam en verlaten op zoek naar een rustplaats door iedereen in de steek gelaten.
Denkend aan jou zie ik ogen van blijheid ogen van vertier ogen van absolute vreugde ogen van eindeloos plezier maar ook de ogen van een radeloze woedend op het leven ogen vol onbegrip omdat jou goedheid niet werd terug gegeven.
Denkend aan jou zie ik ogen de spreken als een stem uit je hart betraande ogen ogen vol smart ogen vol medeleven ogen waar ik van hou blauwe ogen de ogen van jou.
De nacht is donkerood door vlammen het vuur maait genadeloos om zich heen het gedonder van tanks trilt diep door de aarde er klinkt gekrijs, gejammer van mensen die beschutting zoeken in de chaos van de nacht de chaos die geen weg meer kent. De kerken luiden de doodsklok de doden die gevallen zijn in een strijd van zinloze tereur tereur die ze zelf niet wilden De dageraad breekt aan afschrikwekkende beelden openbaren zich van verkoolde huizen en lichamen In de kilte klinken voetstappen een oude vrouw loopt met gebogen hoofd naar een bankje zachtjes gaat ze zitten en sluit haar ogen haar handen vouwen zich samen en haar lippen prevelen een gebed een gebed dat geen weg meer kent.
Een stukje binnenin mijzelf is vandaag gestorven Het ging heel plotseling, alsof het was bedorven Helen zal het niet meer,daarvoor was de pijn te groot het is en blijft voor altijd dood. Misschien dat ik erzelf om heb gevraagd maar onbewust,anders had ik mij nimmer aan gewaagd.
Hij was gegaan,zij kon hem niet meer binden De laatste woorden die hij nog tegen har zei, waren zoiets als:Je zult wel weer een ander vinden en hij voelde zich weer opgelucht , en vrij.
Ze wist het wel, het zat er aan te komen al de ruzies en het onbegrip ,t liep uit de hand, het was niet te voorkomen langzaam aan verloor ze haar grip.
Maar voor hem ging er een nieuwe wereld open voor haar klapten de toekomst deuren dicht In het begin bleef ze er toch nog stil op hopen dat hij terug kwam , en voor haar was gezwicht.
De zelfverwijten, waarin ze gefaald had omdat hij nu al samen met die ander leeft De gedachten, waar misschien de fout zat al de liefde, die ze samenn hadden beleefd.
Dat het voorbij is, daar leert ze nu mee leven door die ander die haar langzaam weer ontdooit Ze probeert zich weer opnieuw aan hem te geven maar de eerste grote liefde,die vergeet ze nooit.
