Nu aangekomen aan de plaats van de opening doorweekt van de regen allemaal zowel die mensen die ons hebben geholpen als zij zelf stond de coördinator, aan de ingang voor ons te begroeten toen die persoon uitviel naar coördinator dat het schandalig was. Dat hij geen plaatst voorzien had voor de persoon waarom dat het eigenlijk allemaal draaide mijzelf dus, voelde ik ook wel een opgekropte woede tegenover alles dat gebeurde in het heden maar ook in het verleden. Zoals het weigeren van een kunstenaar omdat hij een werk had geplaatst dat zogezegd niet door de beugel kon door het koningshuis want volgens de coördinator zou er iemand aanwezig zijn bij de opening van de tentoonstelling van het koningshuis namelijk Fabiola en zij zou dat schilderij hebben gezien en vond dat het niet door de beugel kon dat er zoiets werd tentoongesteld. Maar dat waren allemaal uitvluchten om andere kunstenaars die te laat waren om zich in te schrijven er toch bij te horen want ze hadden allemaal van het enorme project dat het zou moeten worden veel voorgesteld. Dus werd er in een besloten vergadering beslist om die persoon te vervangen door een vriendjes kunstenaar maar dan wel vrouwelijk als begrijpt wat ik bedoelen. Want wat jullie nog niet weten was dat de coördinator verschillende besloten vergaderingen hield zonder de voltallige werkgroep erbij te nemen of te verwittigen maar ik was er altijd bij van mij waren ze niet bang dat iets zou zeggen, ze deden het allemaal voor mij dus begrijp je wel dat ik moest zwijgen. In een van die vergaderingen werd zelfs geopteerd op de organisator buiten te krijgen zodoende zou deze zijn vrouw ook uit de kunstgroep verdwijnen en kwam er weer een plaatst vrij voor een vriendjes kunstenaar omdat er wel besloten was van in het begin met een maximum van 28 kunstenaars te werken. Nu eerlijk gezegd had ik een goede band met de organisator en heb hem verwittigd van hun plan misschien niet eerlijk naar de coördinator toe maar vond het wel een beetje te ver ging. Heb ik er verkeerd aangedaan met als klikspaan te fungeren of niet dat laat ik aan jullie over om te beslissen, ik zelf denk van niet omdat ik al vond die besloten vergaderingen zijn ook niet rechtvaardig, dus waarom zou ik niet de mens mogen verwittigen ten eerste dat ik vertrouwde en ten tweede het was een goede vriend. Om nu terug te komen op de aankomst aan de tentoonstelling stond iedere kunstenaar in een rij waar ik door moest gaan en op het moment dat ik de kunstenaar tegen kwam die in de plaatst was gekomen voor die andere dat plaatst moest maken heb ik dan mijn gedacht gezegd dat het schandalig was om op z'n sluwe wijze binnen de groep te komen en niet ver van het gesprek stond de vriendin van de afgewezen kunstenaar die zelf kunstenares is en dan nog een hele goeie had alles gehoord en zij kwam naar mij die vriendin en zei je moet je niet opwinden allemaal van de groep staan achter jouw, en weten heel goed wat er hier allemaal gebeurd is. Deze woorden gaven mij moed want drie voor het eigenlijke gebeuren wou ik zelf stoppen met de hele zaak omdat er zoveel onrecht werd aangedaan aan mensen die het oprecht meenden dat ik zei is het wel allemaal zinvol. Ik heb daarover met de organisator gesproken en de secretaris en die zeiden mij er zijn al die sponsors die geld hebben gestort en al die mensen die zich hebben ingezet om die volledige tentoonstelling op poten te hebben gezet dat ik me nu niet mocht terug trekken en op mijn tanden bijten en alles zou wel goed komen. Van de voorzitter moesten we ook niet veel verwachten want die was goed bevriend met de coördinator want hij werkte voor hem hij was zijn chauffeur de voorzitter was namelijk VLD senator. En had zich aangeboden om voorzitter te zijn van de happening maar heel veel hebben we hem niet gezien wel enkele malen maar als er problemen waren vanwege de werkgroep of via de kunstenaars die met onbeantwoorde vragen waren zag men de senator niet. Het vervolg komt later xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />