|
Naar het schijnt is het best om 3 maanden voor het vertrek
te starten met de training.
Dat had ik totaal over het hoofd gezien! Bijgevolg heb ik me
op 1 januari voorgenomen om af en toe met Drappy, mijn rugzak, eens op stap te gaan.
Maar juist als ik me klaarmaak voor de maidentrip, belt mijne goeie vriend Marc
aan. Hij deed het in 2011 per fiets in 24 dagen (de tocht naar Santiago
natuurlijk) en hij wil er als de eerste bij zijn om me een goede tocht te wensen. Een geknipte
kerel om al de speciale hoekjes en kantjes van Drappy mee te ontdekken. Hij
wijst me onder andere op 2 gleufjes waar ik mijn duimen moet doorsteken: Zo
voorkom je gezwollen handen als je lang stapt.
We moeten Drappy eerst opvullen, zodat haar rondingen wat
beter uitkomen en ze niet zomaar aan mijn rug hangt te hangen: ik zet alvast
een sixpack Leffe Kerstbier klaar en 6 halve liters melk. Mijn metgezel zet
prompt de Leffe terug op het rek in de garage: dat is voor later.
Ik trek de juiste kledij aan, ik gesp Drappy vast en neem
afscheid van mijn maat Marc.
Ik wandel richting Kemzeke, waar de parochiekerk is
toegewijd aan de heilige Jacobus. Als ik voorbij loop staat het portaal open. Ik
steek voorzichtig mijne kop binnen. De pastoor heeft juist een vaandel van de
heilige Jacobus opgerold om te laten restaureren. Wanneer ik hem van mijn
pelgrimsplannen vertel toont hij me prompt al de "Jacobus"rijkdommen van zijn
parochiekerk: een echte Jacobuspreekstoel, een schilderij, een schrijn, een
standbeeld enz.enz. Ik leer ook dat de Jacobusparochie van Kemzeke in de jaren
1100 is gesticht , en afgesplitst is van
de parochie Waasmunster, omdat de parochianen te ver moesten stappen naar hun toenmalige
parochiekerk. Dat waren effe andere tijden hé!! Als toetje op de taart neemt hij me mee in de
sacristie en geeft me al een stempeltje van de parochie op een klein papiertje.
Als ik mijn stempelboekje en geloofsbrief heb, bel ik hem op en ga daar om mijn
eerste stempeltje.
Enkele uurtjes later was ik weer thuis, zonder dat ik mijn
regenuitrusting heb kunnen testen. Ik weet niet of ik nu gelukkig of spijtig
moet schrijven, want weet ik niet of de poncho waterdicht is. Dat zal voor een volgende keer zijn
Doei
Mark
|
Ik ben mark dejongh
