Bij het binnenkomen van dat mooie stadje zie ik een jonge dame haar autootje leegladen . Altijd weer zelfde vraag en ik heb direct "prijs" denk ik: ze brengt me naar de "refuge paroisse Notre Dame " in het centrum van Givet. 

Ze zet me daar af en ik bedank "Elise" (wat een mooie naam) voor de lift. Maar  de boel is gesloten...

Nog enkele voorbijgangers aangesproken om me te helpen bij mijn zoektocht naar een slaapplaats maar het lukt niet vandaag... Dan maar een chic (en duur, 79€) hotel op de route gepakt. Om 9u lag ik al in mijn bedje, na nog een pintje in een lokale taverne in de buurt, en ik slaap bijna de klok rond: wandelen met "Drappy " op mijn rug is toch wat zwaarder dan gedacht.

De volgende morgen neem ik ontbijt met een lekkere chocolodemelk (da's al jaren geleden dat ik dat nog eens dronk) en ik vertrek weer richting België. Jawel de landsgrenzen maken daar rare kronkels. Misschien volgen de geschiedkundige details via vriend Eddy. 

Het is mooi weer in  de namiddag en ik zie in de bossen enkele citroenvlinders ronddwarrelen. Ik stop om ze te observeren en te genieten van hun rustige gefladder in het zonnetje.  

Een hele dag kom ik niks tegen waar ik mijn dorst kan laven , tot ik uiteindelijk na passage door  Marée, toch een café vind in Treignes: tijd voor een koffie en een lokaal biertje, een Fagne. Ik loop weer verder en moet af en toe de weg vragen om op de juiste route te blijven. Die is hier niet al te best aangeduid en ik loop soms wat verkeerd. In Olloy sur Viroin is het weer  tijd om een slaapplaats te zoeken . Als ik het dorp binnenkom gestapt staat er een groepje jongeren uit St. Niklaas klaar om hun gite te verlaten: de "tussenpersoon" is op komst om de meters (gas, electriciteit ) te komen opmeten...Ik ga mijn kans wagen.

Ondertussen krijg ik van mijn streekgenoten al een lekkere Vedett aangeboden. Als de dame de meterstanden heeft opgenomen vertelt ze mij dat ik er niet kan blijven logeren : "de zus van de eigenaar komt die nacht ( zondagavond ) overnachten ??? Ik geloof er niet veel van , maar berust in mijn lot. Dan ben ik naar de kerk gestapt: ik bel naar de GSM nummers van de 2 (zwarte ) "monsieur le curé's" en hoor hun antwoordapparaat...

Ik kom dan terecht op de speelplaats van het lokale schooltje waar er een BBQ is geweest als afsluiter van een wandeling. Ze sturen me naar een B&B een beetje verder. Madame is niet thuis, dus ik ga terug naar dat schooltje (want de aanhouder wint denk ik dan).

En ja een koppel wil me dan toch meevoeren naar het volgende dorp 7 km verder (als ik wil tenminste). Maar eerst gaan we nog eens kijken naar hotel le Rolinvaux aan de rand van het dorp waar ik al 2 keer naartoe gebeld had. En ja hoor, hier kan ik wel terecht. De hoteluitbater zat in zijn tuin en had mijn telefoontjes niet gehoord. Ik ben de enige gast in een heel oude, maar gezellige bedoening. De zithoek hangt proppensvol met jachttrofeeën en andere antiquiteiten. Renovatie is een woord dat ze daar niet kennen in het hotel van Olloy sur Viroin, en als ik je zeg dat de patron bijna 70 is ...

Forel  op grootmoeders wijze (lees met spek) en nog 3 Fagnes (lokale biertje) maken dat ik weer super goed slaap.

Om 9 uur ben ik weer op pad op maandagmorgen. Ik kan het kort houden: Bos vanaf 9u15 tot 14u, dan passeer ik 4 huizen en weer bos tot een uur of 4. Leuk detail: vééél modder, bergop en bergaf, af en toe een wegwijzer die zoek is, picknick op een stapel omgezaagde bomen . En geen kat om de weg aan te vragen . 

Hier zou je je wel eens echt eenzaam kunnen voelen. Maar nee, ik luister naar de vogeltjes, af en toe een specht die op de bomen "tokt" als een korte mitraillette, de klaterende rivier naast mij...

Super ervaring en echt niet beangstigend. Ik heb wat foto's genomen van de soms hallucinante wandelroute (GR 654 geloof ik). Da's voor later.

Ik kom een houthakker tegen (één recht uit het sprookje van Roodkapje) en heb een leuke babbel met hem. "J'ai 4 gamins et ils sont tous dans le bois comme moi"  Het is een fervente motard die na een heel jaar "boswerk" graag eens met zijne moto Europa doorkruist. Hij heet René. 

Uiteindelijk kom ik rond een uur of 4 in de buurt van Rocroi aan. Ik heb al wat telefoontjes gedaan en boodschappen ingesproken, maar tevergeefs. Ik haast me naar de "VVV" (bureau touristique of zoiets). Gesloten op maandag.

Gelukkig is de Mairie (gemeentehuis in het frans) nog open om 16u45 . Een dame daar neemt de taak van den bureau touristique over. En terwijl ik de modder opkuis die van mijn botinnen op de grond valt in dat mooie bureel, begint zij vol ijver te bellen (Ik denk weer aan het scenario van Hoegaarden). En ja: prijs!! De gastvrouw wil me zelfs komen ophalen want ze denkt dat ik père total ben (lees pert total). Maar ik weiger het aanbod pertinent en wandel weer 2 km terug langs de weg waarlangs ik Rocroi binnen kwam gestapt.

Voor een bedrag kleiner dan 40€ een avondmaal , lekker bed, al mijn vuile kleren in de wasmachine en de droogkast, ontbijt en gezellig samenzijn met pousse café en crèpe suzette bij Françoise en Serge. Waar kun je nog beter zijn? Oh ik vergeet nog te vertellen dat ik met hun telefoon naar huis kan bellen zolang ik wil (gratis na 17u).

Ondertussen is mijn buikje vol: Een Fagne bij aankomst, een Fagne voor het eten, een douche, frietjes met Vlaamse carbonnade, dessert, wijn à volonté en een koffie met zelfgemaakte pruimenjenever (Quetsch). Een mens zou met minder tevreden zijn op een pelgrimstocht. 

Als ik jullie vertel dat ik nu ook nog op de PC mag  tokkelen van de 2 andere gasten (zij doen het onderhoud van een electriciteitscentrale op waterkracht in de buurt en ze logeren hier enkele dagen aan een iets minder voordelig tarief dan het mijne) dan begin je wel te beseffen dat ik misschien wel nooit meer terug naar huis zal willen terugkomen (grapje).

Op de koop toe is mijn logeerplaats voor morgen al van hieruit geregeld : het wordt een makkie : 21 km, want het eerstvolgende alternatief was 33 km ver. 

Ik heb hier geen haast zodus ...morgen naar Aubigny-les-Pothées. 

De champagnestreek komt nader.

En nu tijd om te gaan slapen.

Geen paniek als je me nu weer enkele dagen niet hoort .

 

Bedankt voor ALLE AANMOEDIGINGEN en tot ???

Mark