Zoals reeds eerder verteld had ik in de voormiddag een gebakje mogen kiezen bij de bakker in le Mayet de Montagne. In de namiddag heb ik dat samen met de hele familie op het terras van de bunglow opgegeten.
"Kijk, daar nog 2 stappers" roept ineens iemand.
Ik kijk om en ongelooflijk maar waar: Jean-Louis en Denis passeren op straat, aan de overkant van het riviertje dat langs de camping stroomt. Ze slapen ergens 1 km verder.
Ik loop even naar hen toe en we spreken af om de dag erop weer samen al vroeg te vertrekken.
Wat een verrassing of is het een helpende hand van mijn engelbewaarder hierboven die ervoor zorgt dat ik niet alleen in deze eenzame streek moet stappen ? :?::-) (dat zul je enkele verhaaltjes verder wel begrijpen)

In de vooravond trekken alle leden van de gastvrije familie weer naar hun respectievelijke woonplaats: de vader en  zijn 3 kinderen (+ kleinkinderen) elk naar hun huis en ik blijf daar helemaal alleen in dat bungalowpark achter. Een beetje akelig, maar een kleine wandeling naar het klaterende riviertje vol forellen geeft me weer wat rust.

Mark