Hallo
Ook het weer is nu veel beter en een beetje "Spaans":-).
We, dat zijn Gerard, Mimi (Michelle) en Patou (Patricia), lopen een korte etappe (+/-25km ) tot Larrasoaña: als je al om 7u30 vertrekt kun je heel wat km maken op een dag.
's Middags picknick in het zonnetje op een terras in een heel klein dorpje: het is te zeggen , we hebben zelf de tafeltjes en stoelen van de schaduw- naar de zonnekant verplaatst en onze drank binnen gaan bestellen en meegedragen naar buiten. We zijn 's avonds al vroeg aangekomen: de gite kost 6€ voor een overnachting: We denken:"amai da's goedkoop", maar wat later begrijpen we dat beter: een oud gebouwtje vol stapelbedden op de  boven-  en benedenverdieping en 1 WC zonder papier en 2 douches voor een 30-tal personen.
Een "leuke" ervaring, die Spaanse omgeving , en ondanks alles slaap ik heel goed in die grote barak-slaapzaal.
We moeten onze avondmaaltijd (12€) reserveren in een restaurant daar in de buurt. Als dessert koos ik een "glace". Onder dat woordje verstaan ze in Spanje een FRISCO. Dat is voor mij een zware tegenvaller als je een lekker schepijs verwacht..:cry:
Na het eten blijf ik nog een pint drinken aan de toog met Ludo.
Hij is een "Kortrijksaan", een gepensioneerde boer,  die ook thuis vertrokken is, met een geweldige spirit. Hij heeft een tante nonneke, zr Aleidis, die in den Berkenboom woont in de Kalkstraat naast de kliniek in St.Niklaas. Wat is de wereld klein.
Ik kom alleen aan in het halfdonker op mijn sandalen, terwijl ze allemaal al slapen...
En weer zijn ze de volgende morgen daar allemaal spontaan beginnen te rommelen om 6u. Dat ben ik nog niet gewoon, dat Spaanse pelgrimsritme.:cry::evil:
Maar dan ontdek ik weer iets speciaals: ik mis Michelle la Bretonne (De Bretoense)!!  In de laatste etappes voor St.Jean-Pied-de-Port was zij het telkens die onze bottinnen en sokken nam als we goed en wel waren aangekomen. Ze plaatste ze ergens buiten om te verluchten. Voor we gingen slapen was zij het die dan de 3 paar bottinnen weer mee binnen nam. Ferm gemakkelijk voor mij natuurlijk.
Ik had gisteren in de vooravond mijn bottinnen zelf buiten geplaatst om wat te drogen en te verluchten. Maar na die laatste pint met Ludo .....
Dus vanmorgen in die klamme sokken en schoenen gekropen en eens aan Michelle gedacht.
Ik ben nu in het gezelschap van een nieuwe Michelle, Mimi. Maar voor mijn schoenen moet ik zelf zorgen van haar. De ene Michelle is de andere niet ...

Pelgrimsgroeten,

Mark