We slapen vanavond in een grote gite waar een hele groep “routards” (motorrijders) hun bed gereserveerd hebben. Denis is niet zo opgezet met dat type volk, maar we hebben hem goed de les gespeld: "soyez poli ". Hij heeft zich in de loop van de dag ook al serieus druk kunnen maken over de crossbrommers. Het is namelijk zaterdag en in de mooie bossen komen we twee motocrossers tegen die, om ons te imponeren, de  gashendel flink opendraaien op die zandwegel vol keien. We hebben onze bedenkingen bij al dat lawaai, die stank, en de losgerukte keitjes van die 2 rustverstoorders. Na al die dagen in de stille natuur is dat echt "confronterend". Maar dan komt ons “moment de gloire”. Ineens horen we wat verder een moto sputteren. We wandelen rustig door en naderen de 2 supermannen. Eén probeert uit alle macht zijn moto weer op te starten, tevergeefs. Hij roept wat schietgebedjes tot de heilige Gasoil of zoiets. We verstaan dat gemompel niet zo goed en wandelen met een brede glimlach rustig voorbij. Even later komt de tweede crosser ons voorbijgereden, en een tiental minuutjes later keert hij terug met een busje naft voor zijn goeie vriend.:-D

De groep motorijders in de gite zijn gelukkig van het beschaafde type en maken niet veel kabaal. We hebben geluk dat er nog plaats is voor ons, want ze zijn heel talrijk. Het winkeltje, de bar-tabac en de bakker zijn al gesloten als we daar toekomen. De kerk is wel nog te bezichtigen. De eigenaar van de gite verkoopt ons  de laatste blikjes van zijn persoonlijke voorraad bier: 3 Leffe en 2 Hoegaarden voor elk 1€€ '’t stuk. We gaan het eerlijk verdelen. Omdat de vloer van planken is op onze slaapzaal moeten we van de uitbater onze botinnen beneden laten staan en krijgen we mooie flashie pantoffeltjes aangeboden om binnen rond te lopen.

We ontbijten de volgende morgen samen met de groep motards. Jean-Louis stelt me voor aan enkele van hen:  "Il est parti tout seul près d'Anvers". Ze snappen er niks van, van wat pelgrimeren betekent.  Ze zijn meer bezig met hun blinkende machines en leren pakjes.

We vertrekken ongeveer gelijktijdig: wij nemen een kleine binnenweg. De motards maken al een flink ommetje door de smeltende sneeuw. Rond de middag passeren we, nog maar eens flink uitgeregend,  langs een dorpje met een hele mooie naam: Bellevue la Montagne. Er is helemaal geen mooi uitzicht, en bergen zijn er ook al niet. Gelukkig staat er een "“Hotel des Voyageurs"”, op 700m buiten onze route. We gaan onze natte spullen weghangen en staan in het toilet voor een grote spiegel. Hoe zie ik er uit na 6 weken, zonder after-shave, zonnecrème, revitaliserende crème, parfum, deodorant,  anti-rimpelcrème met Q10, collageen restructurizer voor de oogcontouren enzoverder ???… We trekken er een mooie foto.

Ik heb ook enkele mooie foto's getrokken van een "salers" : een bruine koe die tegen de kou bestand is en hele grote horens heeft!

pelgrimsgroeten

mark