In Hontanas namen we '’s morgens in een piepklein cafétje ons ontbijt en om 7u15 waren we al weg. Wat verder,  in San Anton staan er heel mooie ruines van …een klooster uit de XIIe eeuw van de orde van Sint Antonius waar je ook nog kan slapen als plegrim.
In Castrojeriz is het tijd voor een koffie in de lokale bar na eerst wat boodschappen in het winkeltje daarnaast.  Gégé lukt er in om terug geld uit de muur te halen, want het is maandag, en er is een nieuwe week begonnen, nadat hij de vorige week zijn “kwotum” bij de bank had bereikt. We zijn allen blij.
In Itera de la Vega picknick op een bank, gevolgd door een heel korte siësta. Als we in Boadillo aankomen is de eerste gite een oud schoolgebouw met 2 klassen die nu slaapplaats geworden zijn, en verder een “speelplaats”. We besluiten om ons geluk wat verder te zoeken en daar vinden we inderdaad een heel gezellige propere albergue, met een grote binnentuin en achteraan een plaatsje om onze kleren te wassen. De albergue ligt onder de kerktoren waarop 3 ooievaars wonen. Bij het avondeten zit ik naast Anna, een Duitse uit Ingolstad, met een mooie glimlach en Gunter, een politierechercheur uit Hamburg. Zij is onder de indruk van wat ik al allemaal heb meegemaakt. Ook de Canadezen, de 2 Noorse meisjes, enkele Nederlanders , de "Carixxen"en nog zovele anderen logeren daar ook. Om 21u30 liggen we weer vermoeid, maar voldaan in ons bed.  De volgende morgen bij het vertrek mis ik mijn zeepdoos. Ik ga buiten zoeken aan de wasbakken, en aan de douche binnen…. Niks. Ik geeft niet op en trek terug naar buiten. Ineens valt mijn oog op een paal van 1.80m hoog waarop mijn zeep en zeepdoos heel de nacht op hun baasje gewacht hebben…. Oef!!

Pelgrimsgroeten,

Mark