zomaar wat foto's en teksten KLIK OP DE FOTO OM TE VERGROTEN veel kijkplezier op mijn blog................ LARGER VIEW: PRESS ON PHOTO have a nice day
24-07-2008
Pjotr bij Troika
Wat ik vroeger nooit heb kunnen bedenken, dat ik later in Maastricht zou optreden. Wel dit was met Louis bij de paarden. Ik zou graag enkele kozakkenliederen hierbijvoegen, maar ik heb geen idee hoe dat moet.
Bij de start en de aankomst staat een soort maanmannetje. Hij heeft een pak op zijn rug een een scherm boven zijn hoofd. Waarschijnlijk kijkt hij toe of de wandelaars na terugkeer zich laven en voeden. Er is voldoende bier en frieten met mayonese te koop. Voor de liefhebbers broodjes, voor een prijs die sommige mensen laat denken waar de sponsoring van Albron van betaald wordt. Dit vergezelt van de kreet: "Good food, happy people." Slogan mag ook, dat past beter bij de mondialisering.
Dit groepje Zwitsers komt om 13.07 aan bij de Wedren. Zij hebben dan nog een flinke wandeling te maken. Voor hen is het eindpunt het militair kamp Heumensoord.
Als het grootste gedeelte van de wandelaars nog op weg is naar Nijmegen, komen er al heel wat wandelaars terug op de 'Wedren' (het begin en eindpunt van de vierdaagse). Zij hebben de tweede dag volbracht.
Dick de Groot heeft ook gedurende de vierdaagse in Nijmegen weer veel buitenlandse wandelaars mogen begroeten in zijn 'IMLwinkel'. Hij is een bekend gezicht voor alle IML-wandelaars.
43.450 wandelaars hadden zich ingeschreven voor de Nijmeegse Vierdaagse van 2008. Van hen kwamen 4322 wandelaars niet naar Nijmegen. Dinsdagochtend zijn 38.432 wandelaars aan hun vierdaagse begonnen, dat betekent dat 696 wandelaars die zich maandag hadden aangemeld, zich niet in staat achten om aan de wandeltocht te beginnen. "De laatste jaren blijft dat percentage rond de 10% hangen. Hopelijk kunnen we uit ons tevredenheidsonderzoek dat we aan het eind van deze Vierdaagse onder de wandelaars houden, opmaken wat nou de reden kan zijn voor dat wegblijven." schrijft Johan Willemstein in zijn weblog op: www.4daagse.nl/
De agrariers hebben weer iets nieuws uitgevonden. Weet-wat-je-eet-logo Ik zal het niet gebruiken want het zal wel beschermd zijn. Het dagblad Trouw heeft een peiling gehouden. 1442 mensen hebben de moeite genomen te antwoorden. 11% vind het logo handig, ze letten altijd op een logo. Zouden die 158 inzenders echt weten wat het logo inhoudt? Telers van tomaten en de milieubewegingen Mileudefensie, Goede Waar & Co en Stichting Natuur en Milieu hebben de handen ineengeslagen. Fresteem is het resultaat. De tomatentelers mogen dan nog maar drie bestrijdingsmiddelen gebruiken. Ze moeten lichtoverlast beperken, dat wil zeggen: ze mogen wel kunstlicht gebruiken, maar ze moeten voor goede gordijnen zorgen. Volgende week komen de stickertjes. Gelooft u niet in die flauwekul? Gewoon zelf tomaten en andere groenten gaan telen. Zelfs op een balkonnetje of stadstuintje kunt u al een goede moestuin hebben. Dan nog de juiste zaden of planten aanschaffen. Want de meeste tomatenplanten die verkocht worden zijn gewoon de overblijfselen van de planten voor de telers voor de handel. Dan weet je nog niet wat je eet. Voedsel kan zoveel smakelijker en gezonder zijn.
anemonen zijn pas mooi om te fotograferen als mijn huisgenoten ze al dagen daarvoor op de mestvaalt hebben willen gooien. Een tip om mooie bloemenfoto's te maken: wacht een paar dagen met weggooien. Ze worden steeds fotogenieker
In 1963 kreeg ik bericht van onze majesteit dat ik het vaderland moest komen verdedigen. De Russen waren in aankomst werd ons verteld. Mannetjes met schuim op de mond en bloeddoorlopen ogen probeerde een soldaat van me te maken. Zoals op deze foto te zien is zijn ze daar niet erg in geslaagd. Hier was ik op oefening in Duitsland op de Lühneburger Heide. Zo kwam je nog eens ergens op staatskosten. De Russen zijn overigens toen niet gekomen en de Chinezen ook niet. Ze kopen nu alles langzaam maar zeker op, dat is verstandiger voor hun dan soldaten sturen.
in het oude fotoalbum kwam ik heel wat oude foto's tegen. Dit was op de slaapzaal van kostschool. Die ging 1x per jaar in de was en moest dan uitgewreven worden. Er komen veel meer foto's aan ui oude bestanden.
Er klinkt muziek voor invaliden die gebruik willen maken van deze invalidenparkeerplaats. Alleen jammer dat de plaats onbereikbaar geworden is om de auto kwijt te raken. Een andere plek om de auto kwijt te raken was er tijdens dit dorpsconcert niet.
Soms hebben houders van een invaliden-parkeerkaart moeite om een plaats te vinden voor hun voertuig. Je kunt allerhande, soms goedbedoelde, spullen tegenkomen die dan de invalidenparkeerplaats bezet houden.
uit het fotoalbum In 1973 kreeg ik nogal veel post. Lia was toen al nieuwsgierig naar wat er in mijn brieven stond. Ze had er heel wat werk aan om alle brieven te openen en te lezen. Behalve de post op tafel staan er ook nog de nodige postzakken op de vloer, waarvan er hier een paar zichtbaar zijn.
uit het fotoalbum Het jaartal weet ik niet meer, maar het was het jaar dat de Tour de France daar passeerde. Het was in de zestiger jaren van de vorige eeuw. Dit was met mijn eerste filmcamera een Bolex.
uit het fotoalbum Het jaartal is niet te vinden. Ik denk dat het in 1968 geweest is, tijdens carnaval in Maastricht. Daar heb ik toen filmopnamen gemaakt. In die tijd rookte ik nog. Daar ben ik al heel lang geleden mee gestopt. De film ligt waarschijnlijk ergens in een archief.
uit het fotoalbum Hier zit Lia, toen nog een klein meisje, langs het water naar de molens te kijken die ik aan het schetsen was. Athos, mijn hond, moet er ook bij zijn, maar die kan ik op deze foto's niet ontdekken. Athos ging overal mee naar toe, gewoon achterop de fiets op de bagagedrager. Ik had geen geld voor een hondenmand; hij bleef keurig zitten. Alleen blafte hij naar koeien en andere beesten die we onderweg tegen kwamen. De verblijfplaats van het schilderij is mij niet bekend. Later ben ik met mijn muze getrouwd. Nu schilder ik bijna niet meer,
uit fotoalbum Hier begon mijn interesse voor houten boerenhekken. Hier zat ik met schetsboek in Maasland. Iemand uit Zweden of Noorwegen, die tijdelijk in Nederland woonde, vroeg me een schilderij te maken van de molens in Maasland. Ik denk dat het in 1967 geweest is. Op mijn schilderij, dat ik in mijn atelier maakte, kwam een hek voor. Later bleek dat ik het hek 'verkeerd' geschilderd had. De schuine balken zaten anders in het hek dan op het schilderij afgebeeld. Toen heb ik in mijn schetsboek geschreven: hekken allemaal verschillend, later uitzoeken, misschien interessant. Sinds die dag maakte ik schetsen, foto's en beschrijvingen van houten hekken in het Hollands landschap. Helaas verdwijnen de hekken, mede dankzij subsidies en schaalvergroting.
Uit het fotoalbum Deze drie schilderijen maakte ik in 1974 als decoratie voor een kerstviering. De schilderijen waren ongeveer 1 x 3 meter en waren onderdeel van een kerststal. Waar de schilderijen gebleven zijn weet ik niet. Dit is de enige herinnering die op foto bewaard is gebleven. Hoewel er volgens mij nog foto's moeten bestaan waarop ik aan het werk ben aan deze schilderijen. Die zullen te zijner tijd wel tussen de negatieven gevoden worden.
Uit het album Deze foto maakte mijn vader in 1950 of 1951 tijdens vlaggetjesdag in Vlaardingen. Ik moest van hem op de bolder zitten met de VL115 op de achtergrond. Ik weet nog dat ik bang was om dicht langs de waterkant te komen. Ik denk dat ik daar als klein jongetje bang voor gemaakt was. Tot 1949 woond ik in Rotterdam aan de Maashaven.
