vroeger in de klas was het precies of het altijd kermis was de juf had geen tucht dat was maar een gerucht zij voelde zich de mama van de kinderen van de klas
het ging met hem steeds meer bergaf na een paar minuten stappen was hij bekaf er scheelde iets aan zijn longen de artsen kregen de ziekte niet bedwongen na een paar maanden lag hij in zijn graf
Pierre is een klusjesman zo eentje die alles kan in zijn vrije tijd gaat hij met zijne motto rijden daar kan hij zijn vrouw niet mee verblijden Pierre weet er alles van
die huisbaas was de kwaadste nog niet hij deed nooit iemand opzettelijk verdriet als er iets stuk was kwam hij het maken hij regelde zelf al zijn zaken er bestaan ook goede huisbazen zoals je ziet
hij droomde al jaren van een goede sopraan hij zou dan in het middelpunt van belangstelling staan want hij als dirigent die er alles van kent zou zijn bekendheid zien vooruit gaan
de slaap wil maar niet komen en natuurlijk ook niet de dromen misschien droomde ik van iets fijns of van iets heel kleins en niet meer over grote dikke bomen
hij was allang geen priester meer hij was getrouwd op een keer hij gaf godsdienstlessen waar ze hem voortdurend pesten hij besloot om voor eeuwig te vertrekken naar zijn Heer
als kind was ik dikwijls ziek maar ik hield ook van muziek mijn moeder zette dan de radio zachtjes aan dan zou ik vlugger genezen gaan en het ging ook over :die koortspiek