DENDERLEEUW

De fusiegemeente koos voor een nieuw historisch verantwoord wapen dat teruggaat op de blazoenen van het huis van Gavere-Liedekerke ( voor Denderleeuw) en van het huis Vilain XIIII ( voor Iddergem en Welle)

Denderleeuw en het aan de overkant van de Dender gelegen Liedekerke vormden samen één heerlijkheid. In 1166 voerde Raas IV in goud een geleliede en tegengeleliede dubbele binnenzoom van sinopel; wapen die hij had overgenomen van zijn moeder Eva van Chièvres. Zijn kleinzoon Raas VI nam voor 1232 een wapen met 3 leeuwen aan. Dit was ook het geval bij Raas VII, heer van Gavere en Chièvres en Raas ( VII), heer van Liedekerke. Gavere voerde echter in keel 3 leeuwen van zilver, gekroond en later ook geklauwd en getongd van goud. Liedekerke daarentegen voerde in keel 3 leeuwen van goud later geklauwd, getongd en soms gekroond van lazuur.

Dit wapen van de heren van Liedekerke werd gekozen voor de 1ste helft van het huidige gemeentewapen van Denderleeuw.

De 2de helft ervan symboliseert Iddergem en Welle. Deze 2 dorpen behoorden oorspronkelijk aan de graaf van Vlaanderen. Samen met Erembodegem en Teralfene vormden ze één heerlijkheid. In 1698 werden Iddergem en Welle daarvan afgesplitst en kwamen ze in het bezit van Frans Ignaas Vilain XIIII, ontvanger-generaal van het Land van Aalst. Zijn afstammelingen behielden er de heerlijke rechten tot op het einde van het Ancien Regime. Het wapen van de familie Vilain XIIII -in sabel een schildhoofd van zilver, beladen met een barensteel met 3 hangers van het veld- kwam dus ook on aanmerking voor het huidige gemeentewapen.

Gedeeld 1. in keel 3 leeuwen van goud, geklauwd en getongd van lazuur

2. In sabel een schildhoofd van zilver, beladen met een barensteel van het veld.

DEINZE

De nieuwe entiteit koos na de laatste fusie het wapen dat ten gunste van Deinze erkend werd in 1817 en bekrachtigd in 1838.

De oudste bekende afbeelding van het wapen van de stad Deinze vindt men in een laat-15de-eeuws wapenboek. Het is van zilver met een dubbele adelaar van sabel. In het huidige wapen, van Deinze is de dubbele adelaar van sabel vergezeld van 3 zuiver heraldische rozen van keel.

In zilver een dubbele adelaar van sabel, vergezeld van 3 rozen van keel, één in het schildhoofd en 2 in de punt.

BUGGENHOUT

De gemeente behoudt het wapen de Bournonville dat na de fusie van 1964 werd toegekend.

Buggenhout behoorde tot het Land van Grimbergen. Er waren 2 heerlijkheden. Eén daarvan behoorde vanaf het einde van de 16de eeuw tot in 1765 aan het geslacht de Bournonville uit Artesië en droeg de naam ervan.

Het wapen van Buggenhout gaat terug op een Sigillum principatus de Bournonville uit 1693. Het daarop afgebelde schild vertoont een (dubbelstaaartige?) leeuw en betreft het familiewapen de Bournonville. Het schild is getopt met een kroon met 5 fleurons. Dit is een prinsenkroon van de Zuidelijke Nederlanden. In 1658 werd de heerlijkheid van Buggenhout-Bournonville door koning Filip IV van Spanje immers verheven tot prinsdom ten gunste van Alexander (II) de Bournonville, graaf van Hénin, algemeen kampoverste en gouverneur van de stad Valenciennes.

In sabel een dubbelstaartige leeuw van zilver, geklauwd, getongd en gekroond van goud. Het schild getopt met een kroon met 5 fleurons van goud

BRAKEL

Brakel koos na de laatste fusie het wapen dat in 1947 werd toegekend aan Opbrakel, met weglating van de buitenversierselen.

Dit wapen gaat terug op een zegelafdruk van de heerlijkheid en parochie Opbrakel uit 1769 die een schild vertoont beladen met 4 kepers. De oorsprong van deze wapenfiguren is waarschijnlijk te zoeken bij ridder Daniel van Brakel, afstammeling van de burggraven van Kortrijk, vermeld van 1232 tot 1276. Een exemplar van zijn wapenzegel, daterend uit 1276, vertoont immers 4 kepers waarvan de bovenste evenwel met afgesneden top.

Wat de kleuren betreft kon er enige twijfel zijn. Jean Lautte ( 1567) en Ph. De l’Espinoy ( 1632) houden het bij in keel 4 kepers van zilver, daarin gevolgd door J-B Rietstap. Aangezien bij laatsgenoemde auteurs het aantal keepers overeenkomt met dat op het schepenzegel van Opbrakel uit 1769, werd beslist ook hun schikking van de kleuren aan te nemen.

In keel 4 kepers van zilver, het schild getopt met een helm van zilver, gekroond, getralied, gehalsband en omboord van goud, gevoerd en vastgehecht van keel met dekkleden van keel en van zilver. Helmteeken: een uitkomende wolf van zilver getongd van keel

en nog een 5de verschillende borsthanger van Beveren

BEVEREN

De fusiegemeente gaf de voorkeur aan het wapen van het vroegere Beveren, met weglating van de Sint-Maarten waarvoor het schild was geplaatst. Onder het Ancien Régime behoorden immers verschillende deelgemeenten (Beveren, Doel, Kallo, Kielsrecht, Verrebroeck) tot de heerlijkheid, later baronie van Beveren-Waas. Afdrukken van schepenzegels uit 1607 en 1694 vertonen een Sint-Maarten te paard die zijn mantel deelt met een bedelaar. Tussen de benen van het paard staat een klein schildje, gedwarsbalkt van 8 stukken met een schuinkruis over alles heen.

Het wapen op dat schildje is dat van de oude heren van Beveren-Waas. Zij verschijnen in de historische bronnen vanaf 1120 en waren in 1157 ook al burggraven van Diksmuide. In het begin van de 15de eeuw stierven ze uit. Beveren kwam toen in het bezit van de bastaardzonen van Filips de Goede en hun erfgenamen.

Zegels van deze heren van Beveren zijn bewaard vanaf 1215. De wapens op al deze zegels vertonen een gedwarsbalkt van zes stukken met een schuinkruis over alles heen. De oudste beschrijving van het wapen van de heren van Beveren vindt men in de Camden Roll (British museum) uit ca. 1280: sire de Beyvere, l’escu burelé de azur et de argent od un sautur de gules, gedwarsbalkt van lazuur en van zilver met een schuinkruis van keel. In het wapenboek van Gelre (1370-1395) wordt een onderscheid gemaakt tussen het wapen van de burggraaf van Diksmuide (gedwarsbalkt van goud en van lazuur met een schuinkruis van keel) en het wapen van Beveren (gedwarsbalkt van zilver en van lazuur met een schuinkruis van keel). Het ongeveer gelijktijdig wapenboek Bellenville geeft alleen een wapen Dixmude, gedwarsbalkt van 8 stukken van goud en van lazuur met een schuinkruis van keel over alles heen. In latere heraldische bronnen wordt geen onderscheid meer gemaakt en voeren Beveren en Diksmuide beide ditzelfde wapen.

BERLARE

De fusiegemeente opteerde voor een combinatie van de 3 vroegere gemeentewapens, namelijk doorsneden 1. Berlare en 2. gedeeld a. Uitbergen b. Overmere.

Het wapen van de deelgemeente Berlare ging terug op een, 18de-eeuws zegel van de schepenbank waarop een Sint-Maarten, patroon van de kerk van Berlare, die zijn mantel deelt met een bedelaar. De gemeentewapens van Uitbergen en Overmere waren beide gebaseerd op een uit 1649 daterend zegel. Dit zegel vertoont het met een helm getopte wapen van de familie van Coudenhove (in{goud} een golvende schuinbalk van {keel}, gehouden door 2 griffoenen. Aan weerszijden van de helm staat een schildje, dat van rechts met een wapen voor Uitbergen(in sabel{} 6 schelpen van {zilver}, dat van links met een wapen voor Overmere ( in{lazuur} een leeuw van, {goud} met een schuinbalk van {keel} over alles heen).

Eén zegel voor Overmere en Uitbergen is begrijpelijk: oorspronkelijk vormden zij één heerlijkheid en vierschaar, in handen van de heren van Dendermonde en later van de graven van Vlaanderen. In 1312 was Uitbergen-Overmere al in het bezit van de familie van Nevele. Dan volgden de familie van Massemen( einde 14de-begin 16de eeuw) en, door huwelijk, de familie du Bois. Bij het uitserven van de du Bois werd de heerlijkheid aangekocht door Nicolaas van Coudenhove, heer van Gentbrugge, wiens broer Antoon in 1673 de toelating kreeg om Uitbergen-Overmere in 2 lenen te splitsen. Na het overlijden van Antoon ( 1684) kwamen Uitbergen en Overmere achtereenvolgens in het bezit van de families de Lannoy de Hautpont, de Croÿ, van Roosendaele, d’Ittre de Castre en de Heuvel.

Het schildje Overmere uit het zegel van 1649 betreft het wapen van de familie van Massemen, zijnde in lazuur een leeuw van goud, geklauwd en getongd van keel, gebroken door een schuinbalk ( of schuinstaak) van keel. Die schuinbalk is breladen met 3 breedarmige kruisjes van zilver, op het zegel niet zichtbaar. Dit wapen gaat terug tot Jan van Massemen die Overmere erfde van zijn moeder Margareta, dochter van Willem van Nevele, heer van Uitbergen in 1312. Men vindt trouwens hetzelfde wapen op een kaart van Overmere uit het jaar 1656.

Bij Uitbergen is een identificatie eerder moeilijk. Misschien gaat het hier om het ( gewijzigd) wapen van de Gentse familie van Uyt(en)berghe. Een Willem van die naam, twaalfde schepen van de Keure van Gent in 1310, voerde in sabel 3 schelpen van zilver. Hetzelfde wapen vond men op de grafzerk van Gerelin Borluut(+1321), zoon van Boudewijn en van Catharina van Uytenberghe. Wat deze familie met Uitbergen te maken had, is niet duidelijk.

Doorsneden1. in zilver een Sint-Martinus met bedelaar, alles van natuurlijke kleur

2. gedeeld a. in sabel 6 schelpen van zilver 3,2 en 1 geplaatst

b. in lazuur een leeuw van goud, geklauwd en getongd van keel, met over alles heen een schuinbalk van keel, beladen met 3 breedarmige kruisjes van zilver, in de richting van de schuinbalk geplaatst.

ASSENEDE

De nieuwe entiteit koos voor een combinatie van de wapens van Assenede en Boekhoute.

Het vroegere gemeentewapen van Assenede ging terug op 17de en 18de-eeuwse schepenzegels van de stad en ambacht Assenede. Dat van het vroegere Boekhoute stemde overeen met een 17de-eeuwse zegel van het gelijknamige ambacht. Bassevelde en Oosteeklo behoorden onder het Ancien Régime tot het ambacht Boekhoute. Het wapen Boekhoute kon dus ook die 2 gemeenten symboliseren. De gekozen combinatie lag dus voor de hand. Er werd geopteerd voor een vierendeling die verwijst naar de 4 gemeenten die bij de fusie betrokken waren.

Gevierendeeld 1. en 4. in goud een leeuw van sabel, houdendin de rechtervoorpoot een dubbele adelaar van hetzelfde

2.en3. in zilver een kruis van keel, het hart beladen met een streepschild van goud.

AALTER

De fusiegemeente combineerde de wapens van de oudste gekende heren van enerzijds de heerkijkheid ( later het Land van de) Woestine te Aalter en anderzijds de heerlijkheid van Poeke. Bellem gebruikte sedert 1828 een zegel dat nooit officieel werd bekrachtigd.

Filips van de Woestine ( 1192-1247) is de eerste heer van de Woestine van wie zegelafdrukken bewaard zijn. Het gaat om wapenzegels uit 1212, 1216 en 1219 en ridderzegels uit 1238 en 1242. Op het schild staat telkens een kruk- of ankerkruis afgebeeld, een wapenfiguur die men in 1293 ook vind op het zegel van Elisabeth van de Woestine ( 1236-1254), kleindochter van Filips en echtgenote van Jan II, heer van Gistel. Het betreft een veld van keel met een ankerkruis( of krulkruis) van zilver.

Anderzijds gebruikten Walter I ( 1236-1254) en Eulard ( 1275 - 1305), heren van Poeke, beide een wapenzegel waarop een gaande leeuw voorkomt. De kleuren van dit wapen waren in goud een gaande leeuw van sabel, geklauwd en getongd van keel.

Om esthetische redenen werd de gaande leeuw van de heren van Poeke in een schildhoofd geplaatst boven het ankerkruis van de heren van de Woestine.

In keel een ankerkruis van zilver, een schildhoofd van goud met een gaande leeuw van sabel, geklauwd en getongd van keel.

AALST

de zilvere versies

                                                                             AALST

Het zwaard, oorspronkelijk de enige wapenfiguur, verschijnt voor het eerst op penningen die in Aalst werden geslagen tijdens de periode ca.1180-ca.1208.

Op munten die onder de regering van graaf Lodewijk I van Nevers (1322-1346) geslagen werden te Aalst, komen én de Vlaamse leeuw én de dubbele adelaar van het Heilig Roomse Rijk voor. In 1394 sneed  zilversmid Nicolaas Colyn een nieuw zegel van zaken voor de stad Aalst. Op de banier staat bovenaan, aan weerszijden van het zwaard, een schildje met heraldisch rechts de dubbele adelaar van het Heilig Roomse Rijk en heraldisch links de leeuw van het graafschap Vlaanderen, symbolen van  de dubbele aanhorigheid van het land van Aalst.

De kroon waarmee het schild is gedekt, is de oude grafelijke kroon die werd gebruikt in de Zuidelijke Nederlanden en die herinnert aan het feit dat Aalst ooit een graafschap was.

In zilver een zwaart van keel, bovenaan vergezeld van 2 schildjes, rechts in goud een dubbele adelaar van sabel, getongd, gebekt en gepoot van keel, links in goud een leeuw van sabel, geklauwd en getongd van keel. Het schild getopt met een kroon van goud met 13 parels, waarvan 3 verheven.

BORSTHANGERS van de VERSCHILLENDE GEMEENTEPOLITIE KORPSEN in OOST-VLAANDEREN

• Sinds 1983, telt de Provincie Oost-Vlaanderen 65 gemeentes.

17 gemeentes hadden een landelijke politie en 49 hadden een gemeentepolitie

2 politiekorpsen droegen geen borsthanger =>  Kluisbergen & Zwalm

1 korps, St-Denijs-Westrem, werd gefusionneerd met Gent, en had een borstkenteken. 

• In ‘ t totaal heb ik tot nu toe 149 verschillende borsthangers gevonden bij deze politiekorpsen.

Ik zoek nog enkele-7- borsthangers uit deze provincie zie op ‘t einde van deze blog.

•   De 47 politie korpsen die één of meerdere borstkentekens droegen zijn  de volgende.

1.   Aalst           

2. Aalter         

3. Assenede    

4. Berlare       

5. Beveren      

6.   Brakel        

7. Buggenhout                     

8.Deinze       

9.Denderleeuw     

10.Dendermonde                   

11. Destelbergen                  

12.Eeklo   

13. Erpe-Mere                       

14. Evergem    

15.Gent        

16. Geraardsbergen    

17.Haaltert      

18.  Hamme  

19.Herzele       

20.Kruibeke 

21. Kruishoutem   

22.Laarne        

23.Lebbeke   

24.Lede           

25.Lochristi 

26. Lokeren        

27.Maldegem   

28.Melle        

29.Merelebeke

30. Ninove   

31.Oudenaarde 

32.Ronse          

33.St Denijs Westrem (fusie met Gent)

34. St Gillis Waas                   

35.St Lievens Houtem         

36. St Niklaas 

37.Stekene        

38. Temse     

39.Waarschoot                     

40.Waasmunster 

41.Wachtebeke                       

42. Wetteren   

43.Wichelen 

44.Zele               

45.Zelzate         

46.Zottegem 

47. Zulte 

de BELGISCHE POLITIEDIENSTEN in 't kort

Eind december 1996 telde de politie in België 35.829 man,

verspreid in

18.745 gemeentelijke politiemannen (met inbegrip van 1054 landelijke politie voor 223 plattelandsgemeenten)

15.873 rijkswachters en

1211 agenten van de gerechtelijke politie.

Met één politieagent voor 299 inwoners, is België binnen het Europese gemiddelde.

In 1831, een jaar na het ontstaan van België, waren er 2.739 gemeenten.

Het koninklijk besluit van 25 september 1975, geratificeerd door de wet van 30 december 1975, van kracht in januari 1977, verminderde het aantal Belgische gemeenten tot 589 (na de fusie in Antwerpen in 1983) *!

Uit mijn onderzoek blijkt dat 447 gemeentelijke politiekorpsen een borsthanger hadden. Een complete collectie moet ten minste 447 borstkentekens zonder de verschillende variaties in modellen erbij te tellen.

Na de fusies, tellen we nog 426 borsthangers.

Niet alle steden hadden een politiekorps, maar een landelijke politie en niet alle gemeentelijke politiekorpsen droegen een borstkenteken.

&     &     &

&

&            &            &

Belgisch Staatsblad

van 8/02/1979(blz 1593) 29 november 1978 —

Koninklijk besluit houdende regeling van het dragen van het uniform door de gemeentepolitie en de veldpolitie :

Alle politiemannen dragen gehecht aan de knoop van de linker bovenzak van de jekker, een metalen kenteken op lederen ondergrond ( +- 40 mm breedte op + - 50 mm lengte) met erop het wapenschild van de gemeente - of wat dit vervangt — en vermelding van de naam van deze in de aldaar officieel te gebruiken taal of talen. Dit kenteken, in de kleuren van de gemeente, is van verchroomed metaal voor de aspiranten , speciale agenten en andere agenten, van verzilverd metaal voor de officieren, en het vervangt de schouderbadge met de naam van de gemeente.

&

&    &    &

We kennen tot op heden geen referentiewerk dat de belgische politie kentekens weergeeft en beschrijft .Hier vind U mijn verzameling dat 1446 borsthangers telt , zowel van de belgische gemeente politie, de rijkswacht,de landelijke en militaire politie, met aanduiding van hun verschillen waaraan ik heraldieke commentaren aan toevoeg. De bedoeling is eventueel een referentiewerk te zijn voor andere verzamelaars en om diegenen die mijn verzameling willen of kunnen aanvullen vertrouwen te geven om met me contact op te nemen.

&

&        &       &

STRUCTUUR van het blog

Op deze blog, vindt U de borsthangers dat ik tot zover verzamelt heb in de loop, der jaren.

Provincie OOST-VLAANDEREN

1. STRUCTUUR van het blog

2. over de BELGISCHE POLITIEDIENSTEN

3. de borsthangers van de gemeente politie korpsen

4. PROVINCIAAL OPLEIDINGSCENTRUM voor POLITIEPERSONEEL

5. de landelijke politie

6. de 9 nog ontbrekende borsthangers

7.Links

8.Balans & the end

Nu dat ik met U mijn passie gedeeld heb, en, mocht U me kunnen helpen en bijdragen aan deze magnifieke verzameling aarzel niet om me een mailtje te sturen

Dank U bij voorbaat

WELKOM
Hallo en dank u voor uw eerste bezoek. 

Deze blog heeft geen commerciële, politieke of taal pretenties. 
Dit is een collectors site.

De foto’s op deze site zijn mijn eigendom.

Ze zijn dus niet vrij van rechten

&
&                            &

BIENVENU

Bonjour et merci de votre première visite. 
Ce blog n'a aucune prétention 
commerciale, politique ou linguistique. 
C'est un site de collectionneurs.
 

Toutes les photos présentes sur ce site sont ma propriété.

Elles ne sont donc pas libres de droits.