HARELBEKE

De oudste bekende kleurafbeelding van het wapen van Harelbeke dateert uit de 1ste helft van de 16de eeuw. Eigenlijk had de stad Harelbeke 2 wapens, maar uiteindelijk koos Harelbeke voor het 1ste wapen, in zilver een keper van keel en dekte het met een gouden stedenkroon met 5 torens, die beter past bij « de oudste stad van Vlaanderen » dan de Nederlandse markiezenkroon.

GISTEL

Gistel ontleende dit wapen aan de familie van Gistel die daar heerlijke rechten bezat, minstens vanaf Arnulf (1170-1189) tot en met lodewijk van Gistel die in 1415 sneuvelde in de slag bij Azincourt. Zegels en tegenzegels van deze edellieden vindt men vanaf Walter 1 (1211-1244), zoon van Arnulf. De oudste bekende afdruk van zijn zegel dateert uit 1219. Tot omstreeks 1275 vertonen deze zegels in het schild een effe keeper, hoogstwaarschijnlijk van zilver. In februari 1276 verschijnen een zegel en tegenzegel van Jan II van Gistel (1265-1290), waaruit blijkt dat deze heer een wapen met een keeper van hermelijn voerde.

In keel een keeper van hermelijn.

DIKSMUIDE

De verre oorsprong van het wapen van Diksmuide is te vinden bij het blazoen dat de heren van Beveren-Waas in de 13de eeuw voerden. Voor 1157 werden dezen edellieden burggraven van Diksmuide. Het wapen was gedwarsbalkt van 8 stukken van goud en van lazuur met een schuinkruis van keel over alles heen.De stad Diksmuide nam het wapen van haar oude burggraven over. Om een onbekende reden en op een moeilijk te bepalen tijdstip werd het schuinkruis uit het wapen verwijderd.

Gegwarsbalkt van 8 stukken van goud en van lazuur.

DE PANNE

Aangezien geen van beide deelgemeenten een wapen bezat, opteerde de gemeenteraad van De Panne na de fusie voor een nieuw, historisch verantwoord wapen waarin beide aan bod komen.

Onder het Ancien Régime maakte Adinkerke, waarvan de plaatsnaam pas verschijnt in 1123, samen met 19 andere parochies deel uit van de Noordvierschaar van de kasselrij van Veurne. Het vissersgehucht De Panne, dat sinds 1783 gegroeid was op het grondgebied van Adinkerke, werd slechts in 1911 een zelfstandige gemeente.

In het 1ste deel van het nieuwe gemeentewapen van De Panne wordt Adinkerke gesymboliseerd door het wapen van de familie de Cambry ( de Baudimont), die van voor 1694 tot na 1753, gedurende 4 generaties, het Hof Marienhove bezat. Het 2de deel is een discrete verwijzing naar het wapen van de kasselrij Veurne waaronder Adinkerke tijdens het Ancien Régime ressorteerde.

Gedeeld 1. in lazuur 3 ruiten van goud

2. in zilver een leeuw van sinopel.

DENTERGEM

De gemeenteraad van de nieuwe entiteit koos voor een combintie van heraldische elementen die de 4 deelgemeenten kunnen  symboliseren.

Het huidige wapen van Dentergem vertoont heraldisch rechts het gemeentewapen van Wakken, dat teruggaat op een schepenzegel uit 1770 van het graafschap Wakken. Heraldisch links prijkt het wapen van de familie de Lannoy de la Motterie, laatste heren van Markegem voor de Franse Revolutie.

Het schildhoofd van het nieuwe wapen is dat van het blasoen van de familie de Kerckhove, waarvan 2 onderscheiden takken ( de Denterghem en d’Ousselghem) op het einde van het Ancien Régime Dentergem en Oeselgem bezaten.

Gedeeld 1. gegeerd van 12 stukken van goud en van lazuur; hartschild in keel 3 schuinkruisjes van goud

2. in zilver 3 leeuwen van sinopel, gekroond van goud, geklauwd en getongd van keel;

Schildhoofd: in goud een vliegende duif van lazuur, gebekt en gepoot van keel, met in de bek een olijftak van sinopel.

DE HAAN

De fusiegemeente wenste de schilden van de 3 deelgemeenten te combineren en tegerlijkertijd een nieuw element aan te brengen dat verwijst naar de naam van de nieuwe entiteit. Klemskerke en Vlissegem voerden in zilver een geledigd krulkruis van keel, in het wapen van Vlissegem vergezeld van 4 eendjes van sabel, één in elke schildhoek. Dit geledigd krulkruis was het embleem van de Tempeliers die in deze parochie belangrijke bezittingen hadden. Na de opheffingvan de Tempeliersorde gingen deze goederen over op de Orde van Malta.

Het wapen van Wenduine vindt zijn oorsprong in een kenteken uit 1425 van een vissersgilde. Dit stelt een schip voor dat op zee vaart. Aan  de mast hangt een schild waarop een bruinvis prijkt, doorboord door 2 schuingekruiste harpoenen. Dit schild stond ook op de banier van de gilde, samen met de spreuk Med tarpoen sonder pardoen.

Klemskerke en Vlissegem konden dus makkelijk door hetzelfde wapen worden gesymboliseerd. Gecombineerd met Wenduine leverde dit al 2 elementen op van het nieuwe wapen. Daar werd een 3de element aan toegevoegd dat sprekend is voor de naam van de nieuwe gemeente: een kraaiende haan. De driedeling van het schild verwijst naar de 3 deelgemeenten.

Ingebogen gekapt 1. in lazuur een kraaiende haan van zilver, gebekt, gepoot, gekamd, gebaard en getongd van keel

2. in zilver een geledigd krulkruis van keel vergezeld van 4 eendjes van sabel

3. in sabel een bruinvis van zilver, doorboord met 2 schuingekruiste harpoenen van goud.

DEERLIJK

Deerlijk (=derlicheden) voor het 1st vermeld in 1070, was een heerlijkheid die gehouden werd van Meinaartstichele. Van, voor 1438 tot na 1521 was Deerlijk in het bezit van leden van de familie de Costere. Hun familiewapen werd in 1937 aan de gemeente toegekend.

De oudste bekende afbeelding van dit wapen is te vinden op het zegel van Rogier de Costere, schepen en proost van Kortrijk in 1351-1363. Het schild op dit zegel vertoont een keeper, vergezeld in de rechter- en linkerbovenhoek van 3 blokjes, 2 en 1 geplaatst, en in de schildvoet van 4 blokjes, 1, 2 en 1 geplaatst.

In zilver een keeper vergezeld van 10 blokjes, 3 rechts en 3 links geplaatst 2 en 1 en 4 in den schildvoet geplaatst 1,2 en 1, dit alles van keel.

DAMME

In 1180 werd de plaats Hondsdam of Damme door Filips van de Elzas, graaf van Vlaanderen, tot stad verheven.

Het wapen van Damme is zeer oud. Vanaf het begin van de 15de eeuw verschijnt de voorspelling op het schild dat op de zegels is voorgesteld: een dwarsbalk beladen met een gaande, lopende of springende hond.

Oorspronkelijk was de hond in het wapen van Damme waarschijnlijk rood, al dan niet met een halsband van goud. Toch wordt hij in sommige 16de-eeuwse wapenboeken voledig zwart voorgesteld. Deze versie werd aanvaard bij de erkenning van het wapen van Damme in 1838 en ook voor het wapen van de nieuwe fusiegemeente.

In keel een dwarsbalk van zilver, beladen met een springende gehalsbande hond van sabel.

Koninklijke Politieverbroedering Brugge

Geen gedragen borsthanger, puur informatief.

Schietmonitor Brugge

Motorrijders Brugge

BRUGGE

de 2 laatste versies ....?

BRUGGE

Gedwarsbalkt van 8 stukken van zilver en van keel met over alles heen een leeuw van lazuur, geklauwd en getongd van keel, gekroond en gehalsband van goud, de haslband voorzien van een kruisje van hetzelfde. Het schild overtopt met een gotische letter b, de schacht voorzien van een kroontje met 3 fleurons, alles van goud, en gehouden rechts door een aanziende leeuw van goud, geklauwd en getongd van keel, en links door een aanziende beer van natuurlijke kleur, gehalsband van zilver. Het geheel rustend op een lint van lazuur, beladen met de letters S.P.Q.B.van goud.

BRUGGE

In 1819 werden schild en schildhouders geplaatst op een lint van lazuur beladen met de letters S.P.Q.B. (Senatus PopulusQue Brugensis) van goud. Dit is historisch verantwoord en werd terecht behouden. Het huidige wapen van Brugge is dus volledig historisch en heraldisch verantwoord en gezuiverd van de onjuistheden - met uitzondering van de rode klauwen en tong van de leeuw - die er in 1819 in geslopen waren en in 1842 bevestigd werden.

BRUGGE

Het wapenschild van Brugge werd in 1819 gedekt met een gouden kroon (= de Nederlandse markiezenkroon met 5 fleurons. Deze schilddekking was echter historisch niet verantwoord. Het werd gebruikt voor uiteenlopende doeleinden.
De Brugse gemeenteraad besliste de Nederlandse markiezenkroon met de erin vrijwel heel verborgen letter b te vervangen door een historisch meer verantwoorde b, de schacht voorzien van een kroontje met 3 fleurons, het geheel van goud

BRUGGE

De beschrijving door Gaillard in 1557 is echter duidelijk: gedwarsbalkt van 8 stukken van zilver en van keel, met over alles heen een leeuw van lazuur, geklauwd, getongd, gekroond en gehalsband van goud, de halsband voorzien van een kruisje van hetzelfde.
Betreffende de oorsprong van het wapen tast men in het duister. Het is mogelijk - maar ver van zeker - dat de leeuw herinnert aan de heren van Nesle, burggraven van Brugge van omstreeks 1134 tot 1224

BRUGGE

Vanaf het begin van de 14de eeuw draagt de leeuw een halsband met een kruisje. In latere eeuwen zal dit wapen niet meer veranderen.

De oudste ons bekende kleurafbeelding van het Brugse wapen vindt men in het 1ste deel van de Tres tractatus (ca.1350) van Gilles li Muisis, abt van Sint-Maartens te Doornik. Brugge voert gedwarsbalkt van 8 stukken van zilver en van keel met over alles heen een leeuw van lazuur, geklauwd, (niet getongd), gekroond en gehalsband (zonder kruisje) van goud.

Heel wat varianten verschijnen nog later in de volgende eeuwen.

BREDENE

Het wapen van Bredene gaat terug op dat van het ambacht van Bredene-hoek.

Bij de aanvraag tot toekenning van het gemeentewapen was er enige discussie over het vogeltje dat in de rechterbovenhoek staat. Ging het om een watersnip, een mereltje of een eendje ( zoals in de linkerbenedenhoek) en van welke kleur was het ? Uiteindelijk werd aanvaard dat het om een eendje van keel ging en dit werd in 1933 aldus in de wapenbeschrijving opgenomen.

In zilver een geledigd krulkruis van keel, vergezeld in de rechterbovenhoek van een eendje van hetzlefde en in de linkerbenedenhoek van een eendje van sabel.

BLANKENBERGE

De stad behoudt haar aloude wapen dat na de fusie werd vermeerderd met een stedenkroon. De oudst bekende afbeelding ervan verschijnt in een wapenboek dat dateert van het einde van de 15de eeuw. Het gaat om een schild van sabel met een dwarsbalk van zilver, in de schildvoet vergezeld van een eentoppige heuvel. In 1557 beschreef Gaillard het wapen van Blanqueberghe, een der steden sans cloture van Vlaanderen, als zijnde de sable, à la fesse d’argent, et au pied de l’escu une montaigne à 3 montelettes d’argent, m.a.w. in sabel een dwarsbalk van zilver, vergezeld in de schildvoet van een berg met 3 toppen (=bestaande uit 3 bergjes) van hetzelfde. Het is dit wapen dat in 1841 toegekend werd aan Blankenberge.

In 1985 werd Blankenberge (opnieuw) stad. Het stadsbestuur wenste dit te symboliseren door het wapenschild te toppen met een stedekroon met 5 torentjes van goud.

In sabel een dwarsbalk van zilver, vergezeld in de schildvoet van een uitkomende drieberg van hetzelfde. Het schild getopt met een stadekroon met 5 torentjes van goud.

BEERNEM

Dit wapen gaat terug op een tegenzegel van zaken van de schepenen van de heerlijkheid Walschen en parochie Beernem (SIGIL.HEERL.VAN.WALSCHEN.EN.KERCKE.VAN.BERNEM) waarvan een afdruk uit 1739 is bewaard. Het daarop voorkomend wapenschild is gevierendeeld met een hartschild. In het 3de kartier prijken 3 gaande beren en een schildhoofd, gepaald van 6 stukken .

In lazuur 3 beren van goud, een schildhoofd gepaald van 6 stukken van zilver en van keel